NAZWA

       bison - generator parserów w wersji GNU (zastępuje program yacc)

SKŁADNIA

       bison  [  -b  przedrostek-nazwy-pliku ] [ --file-prefix=przedrostek-nazwy-pliku ] [ -d ] [
       --defines ] [ -k ] [ --token-table ] [ -l ] [ --no-lines ] [ -n ] [  --no-parser  ]  [  -o
       plik-wyjściowy   ]   [  --output-file=plik-wyjściowy  ]  [  -p  przedrostek  ]  [  --name-
       prefix=przedrostek ] [ -r ] [ --raw ] [ -t ] [ --debug ] [ -v ] [ --verbose ]  [  -V  ]  [
       --version ] [ -y ] [ --yacc ] [ -h ] [ --help ] [ --fixed-output-files ] plik

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       bison  jest  generatorem parserów w stylu programu yacc(1) i powinien być zgodny z plikami
       wejściowymi stworzonym dla tego programu.

       Pliki wejściowe powinny mieć  rozszerzenie  .y  zgodnie  z  konwencją  programu  yacc.   W
       przeciwieństwie  do plików tworzonych przez program yacc, pliki wyjściowe nie mają stałego
       przedrostka nazw, lecz używają przedrostka nazwy pliku wejściowego. Na  przykład,  plik  z
       opisem  gramatyki  o  nazwie  parse.y  posłuży  do  stworzenia  parsera  w  pliku o nazwie
       parse.tab.c, zamiast y.tab.c, jak w programie yacc.

       Ten opis  opcji  rozpoznawanych  przez  program  bison  został  zaadaptowany  z  rozdziału
       Invocation  pochodzącego  z  opisu  bison.texinfo,  który  powinien  być  traktowany  jako
       autorytatywne źródło informacji.

       bison rozpoznaje zarówno tradycyjne, jednoliterowe opcje, jak  i  łatwe  do  zapamiętania,
       długie  nazwy  opcji.  Długie nazwy opcji rozpoczynają się od --, zamiast -.  Mogą być one
       skracane do takiej długości, aby  nadal  były  unikalne.  Jeżeli  po  długiej  opcji  musi
       nastepować jej parametr, musi on być połączony z nazwą opcji znakiem =.

   OPCJE
       -b przedrostek-pliku
       --file-prefix=przedrostek pliku
              Określa  przedrostek nazwy pliku stosowany do wszystkich plików wyjściowych.  Nazwy
              są tworzone zgodnie z następującym wzorem: file-prefix.c.

       -d
       --defines
              Utwórz dodatkowy plik z definicjami makroinstrukcji dla nazw  symboli  terminalnych
              zdefiniowanych  w  pliku  gramatyki  oraz  z  definicją  typu wartości semantycznej
              YYSTYPE, jak również z deklaracjami zmiennych zewnętrznych.

              Jeżeli plik z parserem nosi nazwę nazwa.c, to plik z definicjami  zostanie  nazwany
              nazwa.h.

              Ten  plik  jest  niezbędny,  jeżeli  chcesz  umieścić  definicję  funkcji  yylex  w
              oddzielnym pliku źródłowym, ponieważ  funkcja  yylex  musi  mieć  dostęp  do  kodów
              symboli terminalnych oraz do zmiennej yylval.

       -r
       --raw  Numery   symboli   terminalnych   znajdujące  się  w  pliku  nazwa.h  są  zazwyczaj
              kompatybilne z programem Yacc. Jeżeli podana  zostanie  ta  opcja,  użyta  zostanie
              numeracja charakterystyczna dla programu Bison. (numeracja programu Yacc rozpoczyna
              się od 257, z wyjątkiem symboli jednoznakowych; Bison numeruje wszystkie symbole po
              kolei poczynając od liczby 3).

       -k
       --token-table
              Ta  opcja  powoduje,  że w pliku name.tab.c znajdzie się lista symboli terminalnych
              posortowana pod względem wartości  symboli  (nie  nazw);  jest  to  zdefiniowane  w
              tablicy  yytname.   W pliku znajdą się również definicje stałych YYNTOKENS, YYNNTS,
              YYNRULES, i YYNSTATES.

       -l
       --no-lines
              Nie umieszczaj w pliku z parserem poleceń #line dla preprocesora.  Normalnie  bison
              umieszcza  je  w  tym  pliku,  aby  kompilator  oraz  debuggery  wykazywały błędy w
              kontekście twojego pliku źródłowego z gramatyką. Ta opcja powoduje, że  błędy  będą
              wykazywane  w  kontekście  pliku  zawierającego parser, traktując go jak niezależny
              plik na równych prawach.

       -n
       --no-parser
              Nie generuj kodu parsera;  generuj  tylko  deklaracje.  Utworzony  plik  name.tab.c
              będzie  zawierał wyłącznie deklaracje stałych. Dodatkowo, w pliku name.act znajdzie
              się wyrażenie switch zawierające wszystkie przetłumaczone definicje akcji.

       -o plik-wyjściowy
       --output-file=plik-wyjściowy
              Określ nazwę pliku wyjściowego zawierającego definicję parsera.

              Nazwy pozostałych plików są tworzone z nazwy pliku wejściowego zgodnie  z  zasadami
              opisanymi przy opcjach -v i -d.

       -p przedrostek
       --name-prefix=przedrostek
              Przedrostek nazw zewnętrznych symboli używanych przez parser. Zastępuje standardowy
              przedrostek yy.  Symbole, których nazwy ulegną zmianie, to yyparse, yylex, yyerror,
              yylval, yychar, i yydebug.

              Na  przykład,  jeżeli  użyjesz opcji -p c, wówczas powyższe nazwy będą miały postać
              cparse, clex, itd.

       -t
       --debug
              Umieść w pliku z  parserem  makrodefinicję  YYDEBUG  aby  skompilowany  został  kod
              pomagający diagnozować problemy (debug code).

       -v
       --verbose
              Utwórz  dodatkowy plik z dokładnym opisami stanów parsera i akcji podejmowanych dla
              każdego kolejnego symbolu w tych stanach.

              Ten  plik  opisuje  również  wszystkie  konflikty;  zarówno  te  rozwikłane   przez
              następstwo operatorów, jak i te nierozwikłane.

              Nazwa  pliku  z  opisem  jest  tworzona przez usunięcie .tab.c lub .c z nazwy pliku
              zawierającego parser i dodanie .output.

              Na przykład, jeżeli plikiem wejściowym jest foo.y, wówczas plik zawierający  parser
              nosi nazwę foo.tab.c.  Plik z opisem stanów będzie nazwany foo.output.

       -V
       --version
              Wypisz numer wersji i zakończ działanie programu

       -h
       --help Wypisz spis opcji i zakończ działanie programu.

       -y
       --yacc
       --fixed-output-files
              Ma  to  samo  działanie,  co  opcja  -o y.tab.c; Plik zawierający parser nosi nazwę
              y.tab.c, a pozostałe pliki y.output i  y.tab.h.   Ta  opcja  powoduje  naśladowanie
              konwencji  programu  yacc  nazywania plików.  Poniższy skrypt może być używany jako
              program yacc:

              bison -y $*

       Długie nazwy opcji mogą być również poprzedzane przez `+'  zamiast  `--',  ze  względu  na
       kompatybilność  z  poprzednimi  wersjami.   W  przyszłości  ta  możliwość ma być usunięta,
       ponieważ jest niekompatybilna ze standardem POSIX.2

PLIKI

       /usr/local/lib/bison.simple   prosty parser
       /usr/local/lib/bison.hairy    skomplikowany parser

ZOBACZ TAKŻE

       yacc(1)
       Opis Bison Reference  Manual,  zawarty  w  pliku  bison.texinfo  w  dystrybucji  źródłowej
       programu bison

DIAGNOSTYKA

       Wszystkiego można się łatwo domyślić.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 bison

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

                                              local                                      bison(1)