NAZWA

       eject - wysuwanie wyjmowalnego nośnika

SKŁADNIA

       eject -h
       eject [-vnrsfqp] [<nazwa-urządzenia>]
       eject [-vn] -d
       eject [-vn] -a on|off|1|0 [<nazwa-urządzenia>]
       eject [-vn] -c slot [<nazwa-urządzenia>]
       eject [-vn] -t [<nazwa-urządzenia>]
       eject [-vn] -x <prędkość> [<nazwa-urządzenia>]
       eject -V

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       Eject  umożliwia  programowe  wysuwanie  nośnika w napędach, które na to pozwalają (zwykle
       CD-ROM, stacje dyskietek, napędy taśmowe, dyski JAZ i ZIP).  Tym programem możesz również:
       kontrolować  czytniki CD-ROM wyposażone w zmieniacz płyt, ustawiać prędkość napędu CD-ROM,
       automatycznie wysuwać nośnik (funkcja dostepna tylko w niektórych  napędach)  oraz  chować
       tackę w napędach CD-ROM.

       Wyrzucone zostanie urządzenie <nazwa-urządzenia>. Nazwą może być plik urządzenia lub punkt
       montowania. Może być podana pełna ścieżka, ale można też  pominąć  początkowe  "/dev"  lub
       "/mnt".  Jeśli  nie  zostanie  podane  żadne  urządzenie, to zostanie użyta domyślna nazwa
       "cdrom".

       Istnieją cztery różne metody  na  wyrzucanie  nośnika,  przeznaczone  do  różnego  rodzaju
       urządzeń  (CD-ROM,  urządznia  SCSI,  stacje  dyskietek i napędy taśmowe). Domyślnie eject
       próbuje skorzystać po kolei z wszystkich metod.

       Urządzenie zostanie odmontowane jeśli w momencie uruchomienia ejecta było podmontowane.

OPCJE

       -h   Ta opcja spowoduje, że eject wyświetli krótki opis swoich opcji.

       -v   Gdy wywołasz eject z tą  opcją  będzie  on  wyświetlał  więcej  informacji  na  temat
            wykonywanych operacji.

       -d   Ta opcja powoduje wyświetlenie domyślnej nazwy urządzenia.

       -a on|1|off|0
            Ta   opcja  kontroluje  tryb  automatycznego  wysuwania  obsługiwany  przez  niektóre
            urządzenia. Jeśli jest on  włączony,  to  napęd  automatycznie  wysunie  nośnik,  gdy
            urządzenie zostanie zamknięte.

       -c <slot>
            Przy  pomocy  tej opcji możesz wybrać płytę w napędzie CD-ROM wyposażonym w zmieniacz
            płyt. Wymagana jest wersja 2.0 (lub wyższa) Linuksa. Napęd nie może być w użyciu (nie
            może  być  zamontowany ani też nie może być odtwarzana muzyka z płyty audio). Zauważ,
            że do pierwszej płyty odwołujesz się poprzez numer 0, a nie 1.

       -t   Ta opcja powoduje wysłanie do napędu CD-ROM polecenia wsunięcia tacki.  Nie wszystkie
            urządzenia mają taką możliwość.

       -x <prędkość>
            Ta  opcja  próbuje  ustawić  prędkość napędu CD. Parametr "prędkość" określa pożądaną
            prędkość (np. 8 jeśli chcesz uzyskać  prędkość  8X).   Jesli  ma  on  wartość  0,  to
            zostanie  wybrana  maksymalna  możliwa.   Nie  wszystkie urządzenia potrafią zmieniać
            prędkość. Możesz podawać wyłącznie prędkości, które obsługuje dany napęd. Przy każdej
            zmianie  nośnika  ustawienie  prędkości  jest  zapominane.  Ta opcja może być używana
            samodzielnie, bądź też w połączeniu z opcjami -t i -c.

       -n   Ta opcja powoduje wyświetlenie nazwy wybranego urządzenia. Nie  są  podejmowane  inne
            akcje.

       -r   Ta opcja powoduje próbę wysunięcia nośnika przy pomocy komendy "eject" CDROM.

       -s   Ta opcja powoduje próbę wysunięcia nośnika przy pomocy komend SCSI.

       -f   Ta  opcja  powoduje  próbę  wysunięcia  nośnika  przy  pomocy  komendy "eject" stacji
            dyskietek.

       -q   Ta opcja powoduje próbę wysunięcia nośnika przy pomocy komend napędu taśmowego.

       -p   Ta opcja pozwala na użycie /proc/mounts zamiast /etc/mtab. Dodaje także opcję  -n  do
            wywołania umount(1).

       -V   Ta opcja powoduje wyświetlenie numeru wersji i zakończenie programu.

DŁUGIE NAZWY OPCJI

       Wszystkie  opcje  mają  swoje  dłuższe  odpowiedniki.  Można podawać tylko część nazwy tak
       długo, jak jest ona jednoznaczna.

       -h --help
       -v --verbose
       -d --default
       -a --auto
       -c --changerslot
       -t --trayclose
       -x --cdspeed
       -n --noop
       -r --cdrom
       -s --scsi
       -f --floppy
       -q --tape
       -V --version
       -p --proc

WARTOŚĆ ZWRACANA

       Eject zwraca 0 jesli operacja się powiodła, 1 jeśli nie (lub  popełniono  błąd  w  składni
       polecenia)

PRZYKŁADY

       Wysuń nośnik z domyślnego urządzenia

              eject

       Wysuń nośnik z urządzenia o nazwie (lub podmontownego jako) cdrom:

              eject cdrom

       Wysuń nosnik podając nazwę urządzenia:

              eject /dev/cdrom

       Wysuń nośnik podając punkt podmontowania:

              eject /mnt/cdrom/

       Wysuń nośnik z czwartego urządzenia IDE:

              eject hdd

        ... lub z pierwszego urządzenia SCSI:

              eject sda

       Wysuń nośnik podając nazwę partycji SCSI (np. dla stacji ZIP):

              eject sda4

       Wybierz 5 płytę w wielodyskowym czytniku CD:

              eject -v -c5 /dev/cdrom

       Włącz tryb automatycznego wyrzucania w napędzie CD-ROM SoundBlaster:

              eject -a on /dev/sbpcd

UWAGI

       Eject  działa  tylko  z  urządzeniami  które  obsługują co najmniej jedną z czterech metod
       wysuwania. W tej grupie zawiera się większość napędów CD-ROM (IDE, SCSI i inne),  niektóre
       napędy  taśmowe  SCSI,  napędy  JAZ i ZIP (podłączane do portu równoległego, wersje SCSI i
       IDE) oraz stacje LS120.  Użytkownicy raportowali także powodzenie ze stacjami dyskietek na
       komputerach   Sun   SPARC   i  Apple  Macintosh.  Jeśli  eject  nie  działa,  to  jest  to
       najprawdopodobniej ograniczenie sterownika w jądrze systemu, a nie ejecta jako takiego.

       Opcje -r, -s, -f i -q pozwalają na wybór metody  używanej  do  wysunięcia  nośnika.  Można
       podać  więcej  niż  jedną opcję. Jeśli nie zostanie podana żadna z nich, to eject spróbuje
       wszystkich czterech (co w większości przypadków daje zadowalające rezultaty).

       Eject może nie być w stanie wykryć, czy urządzenie jest podmontowane  (np.  jeśli  ma  ono
       parę nazw). Jeśli nazwa urządzenia jest dowiązaniem symbolicznym, to eject podąży za nim i
       użyje urządzenia, na które ono wskazuje.

       Jeśli eject stwierdzi, że urządzenie może mieć  kilka  partycji,  to  spróbuje  odmontować
       wszystkie  zamontowane  partycje przed wysunięciem.  Jeśli odmontowanie się nie powiedzie,
       to program nie będzie próbować wysuwać nośnika.

       Możesz wysuwać płyty audio. Niektóre napędy CD-ROM nie pozwalają na wysunięcie tacki,  gdy
       w napędzie nie ma płyty. Niektóre urządzenia nie obsługują komendy wciągnięcia tacki.

       Jeśli uaktywniony został tryb automatycznego wysuwania, to zawsze po wykonaniu tej komendy
       nastapi wysunięcie nośnika. Nie wszystkie sterowniki CD-ROM w jądrze linuksa wspierają ten
       tryb. Nie ma sposobu na wykrycie, czy tryb automatycznego wysuwania jest aktywny, czy nie.

       Potrzebujesz  odpowiednich  uprawnień  do  uzyskania  dostępu  do  plików urządzeń. Musisz
       uruchomić ejecta jako root (lub ustawić setuid root), żeby móc wysuwać niektóre urządzenia
       (np. SCSI).

       Oto  opis  heurystyki  używanej  do  znalezienia urządzenia: jeśli podana nazwa kończy się
       ukośnikiem, to zostanie on usunięty (w ten sposób radzimy sobie z  nazwami  wygenerowanymi
       przez uzupełnianie nazw plików w powłoce). Jeśli pierwszym znakiem nazwy jest '.' lub '/',
       to nazwa zostanie wzięta za urządzenie lub punkt podmontowania. Jeśli to się nie  uda,  to
       eject szukając działającego urządzenia będzie próbował dodać na początku nazwy następujące
       ciągi znaków:  '/dev/',  '/mnt/',  '/dev/cdroms',  '/dev/rdsk/',  '/dev/dsk/'  oraz  './'.
       Program sprawdza /etc/mtab w celu wykrycia podmontowanych urządzeń. Jeśli to zawiedzie, to
       sprawdzi także  /etc/fstab  w  poszukiwaniu  punktów  montowania  aktualnie  odmontowanych
       urządzeń.

       Zalecane  jest  utworzenie  symbolicznych  dowiązań,  takich jak /dev/cdrom, czy /dev/zip.
       Dzięki  nim  eject  będzie  odwoływać  się  do  odpowiednich  urządzeń  poprzez  łatwe  do
       zapamiętania nazwy.

       Aby  oszczędzić  sobie  trochę  pisania  możesz stworzyć w Twojej powłoce alias dla ejecta
       wywołujący go z odpowiednimi dla twojej konfiguracji opcjami.

AUTOR

       Eject został napisany przez Jeffa Trantera  <tranter@pobox.com>  i  jest  udostępniony  na
       warunkach  GNU  General  Public  License. Więcej szczegółów znajdziesz w pliku COPYING i w
       uwagach w kodzie źródłowym.

       Opcja  -x  została  dodana  przez   Nobuyuki   Tsuchimurę   <tutimura@nn.iij4u.or.jp>,   z
       podziękowaniami dla Rolanda Krivanka <krivanek@fmph.uniba.sk> i jego programu cdrom_speed.

ZOBACZ TAKŻE

       mount(2), umount(2), mount(8), umount(8)
       /usr/src/linux/Documentation/cdrom/

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 eject

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.