Provided by: manpages-pl_0.5-1_all bug

NAZWA

       tset - inicjalizacja terminala

SKŁADNIA

       tset [-IQqrs] [-] [-e ch] [-i ch] [-k ch] [-m mapowanie] [terminal]
       reset [-IQqrs] [-] [-e ch] [-i ch] [-k ch] [-m mapowanie] [terminal]

OPIS

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       Tset  inicjalizuje  terminale.   Program  najpierw  określa  rodzaj  terminala,  z którego
       korzystasz. Robi to w następujący sposób, szukając pierwszego pasującego typu terminala:

       1. Poprzez argument terminal, podany w linii poleceń.

       2. Poprzez wartość zmiennej środowiskowej TERM.

       3. (Tylko systemy BSD.) Typ terminala,  związany  poprzez  plik  /etc/ttys  z  urządzeniem
       stderr.  (Pod Linuksem i UNIX-ami w rodzaju System V, robotę tą wykonuje getty, ustawiając
       TERM zgodnie z typem, przekazanym mu przez /etc/inittab.)

       4. Poprzez wybranie domyślnego typu terminala, ``unknown''.

       Jeśli rodzaj terminala nie był podany w linii poleceń, to załączane są mapowania opcji  -m
       (zobacz  niżej  opis).   Potem,  jeśli  typ  terminala  zaczyna  się od pytajnika (``?''),
       użytkownik jest pytany  o  potwierdzenie.  Pusta  odpowiedź  potwierdza  typ,  a  niepusta
       wprowadza  inny.  Gdy  terminal  zostanie już określony, odczytywany jest opis terminala z
       terminfo. Jeśli nie ma dla niego opisu w terminfo,  użytkownik  jest  proszony  o  podanie
       innego typu terminala.

       Gdy  opis  terminfo  zostanie  już  pobrany,  ustawiane  są rozmiar okna, znaki backspace,
       przerwania (interrupt)  i  zabicia  liniii  i  wysyłane  są  na  wyjście  stderr  łańcuchy
       inicjalizacji  tab  i  terminala.  Na  koniec,  jeśli  znaki kasowania (erase), przerwania
       (interrupt) i usunięcia linii (line kill) zmieniły się, lub nie są ustawione  na  wartości
       domyślne, ich wartości są wyświetlane na wyjście stderr.

       Po  wywołaniu  jako  reset,  tset ustawia tryby cooked i echo, wyłącza tryby cbreak i raw,
       włącza tłumaczenie nowej linii  i  resetuje  wszystkie  nieustawione  znaki  specjalne  na
       wartości  domyślne.  Następnie  zachodzi  inicjalizacja  terminala, opisana wyżej. Jest to
       przydatne jeśli program umrze, pozostawiając terminal w nienormalnym  stanie.  Zauważ,  że
       możliwe, że będzie trzeba wpisać

           <LF>reset<LF>

       (znak line-feed to zazwyczaj control-J) aby terminal zaczął działać, gdyż CR może w stanie
       nienormalnym nie działać. Poza tym, terminal często nie będzie odbijał echa komendy.

       Opcje są następujące:

       -q   Typ terminala jest wyświetlany na standardowe wyjście i nie jest on  w  żaden  sposób
            inicjalizowany. Opcja `-' jest równoważna, lecz archaiczna.

       -e   Ustaw znak kasowania (erase) na ch.

       -I   Nie wysyłaj na terminal łańcuchów inicjalizacji tab lub terminala.

       -i   Ustaw znak przerwania (interrupt) na ch.

       -k   Ustaw znak usuwania linii (line kill) na ch.

       -m   Podaj mapowanie z typu portu na terminal. Patrz niżej.

       -Q   Nie wyświetlaj żadnych wartości dla znaków erase, interrupt i line kill.

       -r   Drukuj na stderr typ terminala.

       -s   Drukuj  na stdout sekwencję komend powłokowych, inicjalizujących zmienną środowiskową
            TERM.  Zobacz też sekcję niżej o ustawianiu środowiska.

       Argumenty dla -e, -i, -k mogą być wprowadzane  jako  normalne  znaki,  z  użyciem  notacji
       `kapeluszowej', tj. control-h może być podawany jako ``^H'' czy ``^h''.

USTAWIANIE ŚRODOWISKA

       Często  do  środowiska  powłoki  przydaje  się  wstawić  typ terminala i informację o jego
       właściwościach. Dokonuje się tego przy użyciu opcji -s.

       Gdy podana jest opcja -s, komendy wymagane do wstawienia informacji do środowiska  powłoki
       są  zapisywane  na stdout. Jeśli zmienna środowiskowa SHELL kończy się na ``csh'', komendy
       są preparowane dla csh, w przeciwnym wypadku tworzone  są  dla  sh.  Następująca  linia  w
       .login czy .profile powinna prawidłowo zainicjalizować środowisko:

           eval `tset -s options ... `

MAPOWANIE TYPU TERMINALA

       Gdy terminal nie jest ściśle przywiązany do systemu (lub bieżąca informacja systemowa może
       nie być prawidłowa),  typ  terminala  wyprowadzony  z  pliku  /etc/ttys  lub  ze  zmiennej
       środowiskowej  TERM  może  być  często  czymś  podstawowym,  w rodzaju network, dialup czy
       unknown.  Gdy tset jest używany  w  skrypcie  startowym,  często  dobrze  jest  udostępnić
       informację o typie terminala używanym na takich portach.

       Celem  opcji  -m  jest  mapowanie  z pewnych warunków na typ terminala, tj.  mówienie tset
       ``Jestem na tym porcie, z taką prędkością, więc chyba jestem na tym typie terminala''.

       Argument opcji  -m  składa  się  z  opcjonalnego  typu  portu,  opcjonalnego  operatora  i
       opcjonalnej  szybkości  oraz  znaku  dwukropka  i typu terminala. Typ portu jest łańcuchem
       (rozdzielanym przez operator albo znak dwukropka).  Operator może być  dowolną  kombinacją
       ``>'',  ``<'',  ``@'' i ``!''; ``>'' oznacza większy od, ``<'' mniejszy od, ``@'' równy, a
       ``!'' odwraca sens testu.  Szybkość  jest  podawana  jako  liczba  i  jest  porównywana  z
       szybkością  wyjścia standardowego błędów (które powinno być kontrolującym terminalem). Typ
       terminala jest łańcuchem.

       Jeśli w linii poleceń nie podano typu terminala, do typu stosowane są mapowania -m.  Jeśli
       typ  portu  i  szybkość  odpowiadają  mapowaniu, terminal podany w mapowaniu podmienia typ
       obecny. Jeśli podanych jest więcej niż jedno mapowanie, użyte zostanie pierwsze pasujące.

       Na przykład, rozważ  następujące  mapowanie:  dialup>9600:vt100.   Typ  portu  to  dialup,
       operator  to  >,  szybkość  to  9600,  a  typ  terminala to vt100. Wynikiem mapowania jest
       określenie, że jeśli typ terminala to dialup, szybkość jest większa  niż  9600  bodów,  to
       należy używać terminala vt100.

       Jeśli  nie  poda  się szybkości, typ terminala będzie pasował do dowolnej szybkości. Jeśli
       nie poda się typu portu, terminal będzie pasował  do  dowolnego  portu.  Na  przykład,  -m
       dialup:vt100  -m  :?xterm  spowoduje,  że dowolny port dialupowy, niezależnie od szybkości
       będzie  odpowiadał  terminalowi  vt100,  podczas  gdy  dowolny  port  niedialupowy  będzie
       traktowany  jako  ?xterm.   Zauważ,  że  z uwagi na pytajnik, użytkownik będzie zapytany o
       domyślnym porcie czy rzeczywiście używa terminala xterm.

       W argumencie opcji -m dozwolone są znaki białych spacji. Ponadto, aby zapobiec problemom z
       metaznakami,  całą  opcję  -m  zaleca  się umieszczać wewnątrz cytatów, a użytkownikom csh
       umieszczanie lewych ukośników (``\'') przed znakami wykrzykników (``!'').

HISTORIA

       Komenda tset pojawiła się w BSD 3.0. Implementacja ncurses została częściowo  zaadaptowana
       ze źródeł 4.4BSD do środowiska terminfo przez Erica S. Raymonda <esr@snark.thyrsus.com>.

KOMPATYBILNOŚĆ

       Narzędzie  tset zostało udostępnione do wstecznej kompatybilności ze środowiskami BSD (pod
       większością UNIX-ów /etc/inittab i getty(1) mogą ustawiać odpowiednio  TERM  dla  dowolnej
       linii   dial-up,  a  to  trywializuje  to,  co  było  najważniejszym  zastosowanem  tset).
       Implementacja ta zachowuje się jak tset z 4.4BSD, lecz zawiera kilka wyjątków.

       Opcja -S z BSD tset nie działa; drukuje na stderr komunikat o błędzie i umiera.  Opcja  -s
       ustawia  tylko TERM, nie TERMCAP. Obydwie te zmiany są spowodowane tym, że zmienna TERMCAP
       nie jest już obsługiwana w opartych o terminfo  ncurses,  co  powoduje  że  tset  -S  jest
       bezużyteczny.

       Istniała  nieudokumentowana  właściwość  4.4BSD,  według  której  wywołanie  tset  poprzez
       dowiązanie o nazwie `TSET` (lub poprzez inną nazwę, rozpoczynającą się  od  dużej  litery)
       ustawiało terminal na używanie tylko dużych liter.  Właściwość ta została pominięta.

       Opcje  -A,  -E,  -h,  -u  i  -v skasowano z narzędzia tset w 4.4BSD. Żadne z nich nie było
       udokumentowane w 4.3BSD i wszystkie miały w najlepszym  wypadku  ograniczoną  przydatność.
       Opcje  -a,  -d  i -p są podobnie nieopisane lub nieużyteczne, lecz zostały utrzymane, gdyż
       okazuje się że są powszechnie używane. Jest mocno zalecane zmienienie wykorzystywania tych
       opcji  na  opcję -m.  Opcja -n pozostaje, lecz nie ma żadnego efektu. Opcje -adnp są z tej
       przyczyny pominięte w opisie powyżej.

       Wciąż jest dozwolone podawanie opcji -e, -i i -k bez argumentów, choć mocno jest zalecane,
       by zmienić to na jawne podawanie znaku.

       Od  4.4BSD,  wywoływanie tset jako reset nie implikuje już opcji -Q.  Poza tym, interakcja
       między opcją - a  argumentem  terminal,  pochodząca  z  historycznych  implementacji  tset
       została usunięta.

ŚRODOWISKO

       Komenda tset używa zmiennych środowiskowych SHELL i TERM.

PLIKI

       /etc/ttys
            baza mapowań nazw portów na typy terminali (tylko wersje BSD).

       /usr/share/terminfo
            baza właściwośći terminala

ZOBACZ TAKŻE

       csh(1), sh(1), stty(1), tty(4), termcap(5), ttys(5), environ(7)

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe  tłumaczenie  pochodzi  z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może
       nie być aktualne. W  razie  zauważenia  różnic  między  powyższym  opisem  a  rzeczywistym
       zachowaniem  opisywanego  programu  lub  funkcji,  prosimy  o  zapoznanie się z oryginalną
       (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 tset

       Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji  można  znaleźć  pod  adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

                                                                                          tset(1)