Provided by: manpages-pl-dev_0.7-1_all 
NAZWA
stat, fstat, lstat, fstatat - pobieranie stanu pliku
SKŁADNIA
#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <unistd.h>
int stat(const char *pathname, struct stat *buf);
int fstat(int fd, struct stat *buf);
int lstat(const char *pathname, struct stat *buf);
#include <fcntl.h> /* Definicja stałych AT_* */
#include <sys/stat.h>
int fstatat(int dirfd, const char *pathname, struct stat *buf,
int flags);
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):
lstat():
/* glibc 2.19 i wcześniejsze */ _BSD_SOURCE
|| /* Od glibc 2.20 */ _DEFAULT_SOURCE
|| _XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* od glibc 2.10: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
fstatat():
Od glibc 2.10:
_POSIX_C_SOURCE >= 200809L
Przed glibc 2.10:
_ATFILE_SOURCE
OPIS
Funkcje te zwracają informacje o podanym pliku w buforze wskazanym przez buf. Do uzyskania tej informacji
nie są wymagane prawa dostępu do samego pliku, lecz — w przypadku stat, fstatat() i lstat() — konieczne
są prawa wykonywania (przeszukiwania) do wszystkich katalogów na prowadzącej do pliku ścieżce pathname.
stat() i fstatat() pobierają informacje o pliku wskazanym przez pathname; cechy wyróżniające fstatat()
opisano poniżej.
lstat() jest identyczny z stat(), lecz w przypadku gdy pathname jest dowiązaniem symbolicznym, to zwraca
informacje o samym dowiązaniu, a nie pliku, do którego się to dowiązanie odwołuje.
fstat() jest identyczny z stat(), z tym wyjątkiem, że plik o którym mają być pobrane informacje, jest
określony przez deskryptor pliku fd.
Wszystkie te funkcje zwracają strukturę stat, zawierającą następujące pola:
struct stat {
dev_t st_dev; /* ID urządzenia zawierającego plik */
ino_t st_ino; /* numer i-węzła (inode) */
mode_t st_mode; /* tryb i typ pliku */
nlink_t st_nlink; /* liczba dowiązań stałych (hardlinks) */
uid_t st_uid; /* ID użytkownika właściciela */
gid_t st_gid; /* ID grupy właściciela */
dev_t st_rdev; /* ID urządzenia (jeśli plik specjalny) */
off_t st_size; /* całkowity rozmiar w bajtach */
blksize_t st_blksize; /* wielkość bloku dla I/O systemu plików */
blkcnt_t st_blocks; /* liczba zaalokowanych bloków 512-bajtowych */
/* Od Linuksa 2.6 jądro obsługuje nanosekundową
rozdzielczość następujących pól znaczników czasu.
Szczegóły opisujące Linuksa w wersji starszej niż 2.6
znajdują się w rozdziale UWAGI */
struct timespec st_atim; /* czas ostatniego dostępu */
struct timespec st_mtim; /* czas ostatniej modyfikacji */
struct timespec st_ctim; /* czas ostatniej zmiany */
};
#define st_atime st_atim.tv_sec /* Kompatybilność wsteczna */
#define st_mtime st_mtim.tv_sec
#define st_ctime st_ctim.tv_sec
};
Uwaga: kolejność pól w strukturze stat różni się nieco w zależności od architektury. Dodatkowo, powyższa
definicja nie pokazuje bajtów wyrównujących, które mogą być obecne pomiędzy niektórymi polami na różnych
architekturach. Z tymi detalami można się zapoznać analizując glibc i kod źródłowy jądra.
Uwaga: Dla zachowania wydajności i prostoty, różne pola w strukturze stat mogą zawierać stany z różnych
momentów wykonywania wywołania systemowego. Przykładowo, jeśli st_mode lub st_uid zostanie zmieniony
przez inny proces za pomocą wywołania chmod(2) lub chown(2), stat() może zwrócić stary st_mode razem z
nowym st_uid albo stary st_uid razem z nowym st_mode.
Pole st_dev opisuje urządzenie, w którym plik się znajduje. (Makra major(3) i minor(3) mogą się przydać
przy dekodowaniu identyfikatora urządzenia znajdującego się w tym polu).
Pole st_rdev opisuje urządzenie reprezentowane przez ten plik (i-węzeł).
Pole st_size podaje rozmiar pliku w bajtach (jeżeli plik jest plikiem regularnym lub dowiązaniem
symbolicznym). Rozmiarem dowiązania symbolicznego jest długość ścieżki, na którą wskazuje, z wyłączeniem
końcowego bajtu NULL.
Pole st_sblocks określa liczbę bloków zajmowanych przez plik w jednostkach 512-bajtowych. (Liczba ta może
być mniejsza niż st_size/512, na przykład wtedy, gdy plik ma dziury).
Pole st_blksize zawiera "preferowany" rozmiar bloku dla efektywnych operacji wejścia/wyjścia dla pliku.
(Zapis do pliku mniejszych kawałków może spowodować nieefektywne operacje odczyt-modyfikacja-powtórny
zapis).
Nie wszystkie systemy plików pod Linuksem obsługują wszystkie pola czasu. Niektóre systemy plików można
zamontować w ten sposób, że dostęp do pliku lub katalogu nie powoduje uaktualnienia pola st_atime. (Patrz
noatime, nodiratime i relatime w mount(8) oraz powiązane informacje w mount(2)). Dodatkowo st_atime nie
jest aktualizowane, jeśli plik jest otwierany z flagą O_NOATIME, patrz open(2).
Pole st_atime jest zmieniane przez każdy dostęp do pliku, np. przez execve(2), mknod(2), pipe(2),
utime(2) i read(2) (w razie odczytania więcej niż zera bajtów). Inne procedury, jak mmap(2) mogą, ale nie
muszą, zaktualizować st_atime.
Zazwyczaj pole st_mtime jest zmieniane przez modyfikowanie pliku, np. przez mknod(2), truncate(2),
utime(2) i write(2) (więcej niż zera bajtów). Co więcej st_mtime katalogu jest zmieniane przy tworzeniu
plików w tym katalogu lub ich usuwaniu. Pole st_mtime nie jest zmieniane po zmianach właściciela, grupy,
liczby dowiązań (hard links) czy uprawnień.
Pole st_ctime jest zmieniane przy zapisywaniu lub ustawianiu informacji i-węzła (np. właściciela, grupy,
liczby dowiązań, praw itp.).
POSIX odnosi się do bitów st_mode odpowiadających masce S_IFMT (zob. poniżej) jako typu pliku, 12 bitów
odpowiadających masce 07777 jako bitów trybu pliku i najmniej znaczących 9 bitów (0777) jako bitów
uprawnień pliku.
Zdefiniowane są następujące wartości masek do typu pliku z pola st_mode:
S_IFMT 0170000 maska bitowa dla pola bitowego typu pliku
S_IFSOCK 0140000 gniazdo
S_IFLNK 0120000 dowiązanie symboliczne (symbolic link)
S_IFREG 0100000 plik regularny
S_IFBLK 0060000 urządzenie blokowe
S_IFDIR 0040000 katalog
S_IFCHR 0020000 urządzenie znakowe
S_IFIFO 0010000 kolejka FIFO
Dlatego, aby sprawdzić czy plik jest (przykładowo) zwykłym plikiem można napisać:
stat(pathname, &sb);
if ((sb.st_mode & S_IFMT) == S_IFREG) {
/* Obsługa zwykłego pliku */
}
Ponieważ testy w powyższej postaci są popularne, dodatkowe makra są zdefiniowane przez POSIX w celu
umożliwienia sprawdzenia typu pliku w st_mode w spójniejszej formie:
S_ISREG(m) czy plik jest regularny?
S_ISDIR(m) katalog?
S_ISCHR(m) urządzenie znakowe?
S_ISBLK(m) urządzenie blokowe?
S_ISFIFO(m) kolejka FIFO (potok nazwany)?
S_ISLNK(m) dowiązanie symboliczne? (Nie w POSIX.1-1996).
S_ISSOCK(m) gniazdo? (Nie w POSIX.1-1996).
Poprzedni przykład kodu można dlatego przepisać w następujący sposób:
stat(pathname, &sb);
if (S_ISREG(sb.st_mode)) {
/* Obsługa zwykłego pliku */
}
Definicje większości powyższych makr sprawdzających typ pliku są udostępniane, jeśli tylko któraś z
następujących funkcji makd sprawdzających jest zdefiniowana: _BSD_SOURCE (w 2.19 i wcześniejszych),
_SVID_SOURCE (w glibc 2.19 i wcześniejszych) lub _DEFAULT_SOURCE (w glibc 2.20 i późniejszych).
Dodatkowo, definicje wszystkich powyższych makr z wyjątkiem S_IFSOCK i S_ISSOCK() są udostępniane jeśli
zdefiniowano _XOPEN_SOURCE. Zdefiniowanie S_IFSOCK można również uwidocznić definiując _XOPEN_SOURCE z
wartością większą lub równą 500.
Zdefiniowanie S_ISSOCK() jest uwidocznione, jeśli zdefiniowano dowolne z następujących makr
sprawdzających: _BSD_SOURCE (w 2.19 i wcześniejszych), _DEFAULT_SOURCE (w glibc 2.20 i późniejszych),
_XOPEN_SOURCE z wartością większą lub równą 500 lub _POSIX_C_SOURCE z wartością większą lub równą
200112L.
Zdefiniowane są następujące wartości masek do części określającej tryb pliku w polu st_mode:
S_ISUID 04000 bit "set-used-ID"
S_ISGID 02000 bit "set-group-ID" (patrz niżej)
S_ISVTX 01000 bit "sticky" (patrz niżej)
S_IRWXU 00700 właściciel ma prawa odczytu, zapisu i wykonania
S_IRUSR 00400 właściciel ma prawa odczytu
S_IWUSR 00200 właściciel ma prawa zapisu
S_IXUSR 00100 właściciel ma prawa wykonania
S_IRWXG 00070 grupa ma prawa odczytu, zapisu i wykonania
S_IRGRP 00040 grupa ma prawa odczytu
S_IWGRP 00020 grupa ma prawa zapisu
S_IXGRP 00010 grupa ma prawa wykonania
S_IRWXO 00007 inni (nie z grupy) mają prawo odczytu, zapisu i
wykonania
S_IROTH 00004 inni mają prawa odczytu
S_IWOTH 00002 inni mają prawa zapisu
S_IXOTH 00001 inni mają prawa wykonania
Bit "set-group-ID" (S_ISGID) ma kilka specjalnych znaczeń. Ustawiony na katalogu oznacza, że dla tego
katalogu powinna być używana semantyka BSD: pliki w nim utworzone dziedziczą identyfikator grupy z
katalogu, a nie z efektywnego identyfikatora grupy procesu tworzącego plik, ponadto tworzone katalogi
będą miały także ustawiony bit S_ISGID. Dla pliku, który nie ma ustawionego bitu wykonywania dla grupy
(S_IXGRP), bit "set-group-ID" oznacza obowiązkowe blokowanie pliku/rekordu.
Bit "sticky" (S_ISVTX) ustawiony na katalogu oznacza, że tylko właściciel pliku lub właściciel katalogu
albo proces uprzywilejowany może usunąć plik w tym katalogu lub zmienić nazwę tego pliku.
fstatat()
Wywołanie systemowe fstatat() działa w ten sam sposób co stat(), z wyjątkiem opisanych tu różnic.
Jeśli ścieżka podana w pathname jest względna, jest to interpretowane w odniesieniu do katalogu do
którego odnosi się deskryptor pliku dirfd (zamiast w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu
wywołującego, jak w stosunku do ścieżek względnych robi to stat()).
Jeśli pathname jest względna a dirfd ma wartość specjalną AT_FDCWD, to pathname jest interpretowana w
odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego (jak stat()).
If ścieżka pathname jest bezwzględna, to dirfd jest ignorowane.
flags mogą wynosić albo 0, albo składać się z co najmniej jednej z poniższych opcji połączonych
operatorem OR:
AT_EMPTY_PATH (od Linuksa 2.6.39)
Jeśli pathname jest łańcuchem pustym, to działa na pliku do którego odnosi się dirfd (który mógł
zostać pozyskany za pomocą flagi O_PATH open(2)). Jeśli dirfd wynosi AT_FDCWD, to wywołujący
działa w bieżącym katalogu roboczym. W takim przypadku dirfd może odnosić się do każdego typu
pliku, nie tylko katalogu. Jest to opcja charakterystyczna dla Linuksa, proszę zdefiniować
_GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.
AT_NO_AUTOMOUNT (od Linuksa 2.6.38)
Nie montuje automatycznie ostatniego komponentu ("basename") ścieżki podanej w pathname, jeśli
ścieżka odnosi się do katalogu, który jest punktem automatycznego montowania. Pozwala to
programowi wywołującemu zebrać atrybuty samego punktu montowania (a nie atrybuty lokalizacji,
która zostałaby zamontowana). Znacznika tego można użyć w narzędziach, które przeszukują katalogi,
aby zapobiec ich automatycznemu montowaniu. Znacznik AT_NO_AUTOMOUNT nie ma żadnego znaczenia,
jeśli punkt montowania został już wcześniej zamontowany. Jest to opcja charakterystyczna dla
Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.
AT_SYMLINK_NOFOLLOW
Jeśli pathname jest dowiązaniem symbolicznym nie podąża za nim, w zamian zwraca informacje o samym
dowiązaniu, jak lstat(). Domyślnie fstatat () podąża za dowiązaniami symbolicznymi, jak stat().)
Więcej informacji o potrzebie wprowadzenia fstatat() można znaleźć w podręczniku openat(2).
WARTOŚĆ ZWRACANA
W przypadku powodzenia zwracane jest zero. W razie wystąpienia błędu zwracane jest -1 i ustawiana jest
odpowiednia wartość zmiennej errno.
BŁĘDY
EACCES Brak uprawnień do przeszukiwania jednego z katalogów w ścieżce zaczynającej pathname. (Patrz także
path_resolution(7)).
EBADF fd nie jest prawidłowym otwartym deskryptorem pliku.
EFAULT Niepoprawny adres.
ELOOP Podczas rozwiązywania ścieżki napotkano zbyt wiele dowiązań symbolicznych.
ENAMETOOLONG
Ścieżka pathname jest zbyt długa.
ENOENT Składnik ścieżki pathname nie istnieje lub pathname jest pustym łańcuchem znaków.
ENOMEM Brak pamięci (tj. pamięci jądra).
ENOTDIR
Składnik ścieżki pathname nie jest katalogiem.
EOVERFLOW
pathname lub fd odnosi się do pliku, numeru i-węzła lub numeru bloków, których rozmiar nie jest
reprezentowalny w - odpowiednio - typie off_t, ino_t, blkcnt_t. Błąd ten może wystąpić na przykład
wtedy, gdy aplikacja skompilowana na platformie 32-bitowej bez -D_FILE_OFFSET_BITS=64 wywoła stat
() na pliku, którego rozmiar jest większy niż (1<<31)-1 bajtów.
Mogą wystąpić następujące dodatkowe błędy dla fstatat():
EBADF dirfd nie jest prawidłowym deskryptorem pliku.
EINVAL Podano nieprawidłową opcję w flags.
ENOTDIR
pathname jest względna a dirfd jest deskryptorem pliku odnoszącym się do pliku zamiast do
katalogu.
WERSJE
fstatat() zostało dodane do Linuksa w jądrze 2.6.16; obsługę biblioteki dodano do glibc w wersji 2.4.
ZGODNE Z
stat(), fstat(), lstat(): SVr4, 4.3BSD, POSIX.1-2001, POSIX.1.2008.
fstatat(): POSIX.1-2008.
Według POSIX.1-2001 lstat() na dowiązaniu symbolicznym powinien zwrócić poprawne wartości tylko w polu
st_size i w części pola st_mode związanej z typem pliku struktury stat. POSIX.1-2008 zaostrza tę
specyfikację, wymagając od lstat() zwracania poprawnych informacji we wszystkich polach z wyjątkiem bitów
trybu w st_mode.
Używanie pól st_blocks i st_blksize może być nieprzenośne. (Były wprowadzone w BSD; interpretacje różnią
się zarówno między systemami, jak i na jednym systemie, jeśli użyty jest zdalny system plików montowany
po NFS-ie). Aby uzyskać definicje typów blkcnt_t i blksize_t z <sys/stat.h> należy zdefiniować
_XOPEN_SOURCE na wartość 500 lub wyższą (przed dołączeniem jakiegokolwiek innego pliku nagłówkowego).
POSIX.1-1990 nie opisywał stałych S_IFMT, S_IFSOCK, S_IFLNK, S_IFREG, S_IFBLK, S_IFDIR, S_IFCHR,
S_IFIFO, S_ISVTX , ale zamiast tego wymagał używania makr S_ISDIR() itp. Stałe S_IF* są obecne w
POSIX.1-2001 i późniejszych.
Makra S_ISLNK() i S_ISSOCK() nie są wymienione w POSIX.1-1996, ale są obecne w POSIX.1-2001; pierwsze z
nich pochodzi z SVID 4, a drugie z SUSv2.
Unix V7 (i kolejne systemy) miał S_IREAD, S_IWRITE, S_IEXEC, podczas gdy POSIX nakazuje używanie
synonimów S_IRUSR, S_IWUSR, S_IXUSR.
Inne systemy
Wartości, które były (lub nadal są) w użyciu w różnych systemach:
szesn. nazwa ls ósemk. opis
f000 S_IFMT 170000 maska bitowa dla pól bitowych typu pliku
0000 000000 niedziałający i-węzeł w SCO; nieznany
typ w BSD; SVID-v2 i XPG2 mają zarówno
0, jak i 0100000 dla zwykłego pliku
1000 S_IFIFO p| 010000 kolejka FIFO (potok nazwany)
2000 S_IFCHR c 020000 specjalny znakowy (V7)
3000 S_IFMPC 030000 specjalny znakowy zwielokrotniony (V7)
4000 S_IFDIR d/ 040000 katalog (V7)
5000 S_IFNAM 050000 nazwany plik specjalny XENIX-a z dwoma
podtypami, rozróżnianymi przez wartości
1, 2 w st_rdev
0001 S_INSEM s 000001 podtyp IFNAM semafora XENIX
0002 S_INSHD m 000002 podtyp IFNAM dzielonych danych XENIX
6000 S_IFBLK b 060000 specjalny blokowy (V7)
7000 S_IFMPB 070000 specjalny blokowy zwielokrotniony (V7)
8000 S_IFREG - 100000 regularny (V7)
9000 S_IFCMP 110000 skompresowany VxFS
9000 S_IFNWK n 110000 sieciowy specjalny (HP-UX)
a000 S_IFLNK l@ 120000 dowiązanie symboliczne (BSD)
b000 S_IFSHAD 130000 shadow i-węzeł ACL w Solarisie
(niewidzialny w przestrzeni użytkownika)
c000 S_IFSOCK s= 140000 gniazdo (BSD; także "S_IFSOC" na VxFS)
d000 S_IFDOOR D> 150000 drzwi Solarisa
e000 S_IFWHT w% 160000 BSD whiteout (nieużywane dla i-węzła)
0200 S_ISVTX 001000 bit lepkości: zachowuje tekst na
urządzeniu wymiany nawet po użyciu (V7)
zarezerwowane (SVID-v2)
Dla niekatalogów: nie buforuj tego
(SunOS)
Dla katalogów: ograniczone prawo
usunięcia (SVID-v4.2)
0400 S_ISGID 002000 set-group-ID podczas wykonywania (V7)
dla katalogów: używa semantyki BSD do
propagacji GID
0400 S_ENFMT 002000 egzekwowanie blokowania plików Systemu V
(dzielone z S_ISGID)
0800 S_ISUID 004000 set-user-ID podczas wykonywania (V7)
0800 S_CDF 004000 katalog jest plikiem zależnym od
kontekstu (HP-UX)
Polecenie "sticky" pojawiło się w wersji 32V systemu AT&T UNIX.
UWAGI
Pod Linuksem, lstat() nie spowoduje uruchomienia akcji automontera, natomiast stat() - spowoduje (patrz
jednakże fstatat(2)).
Dla większości plików w katalogu /proc, stat() w polu st_size zwraca 0, a nie rzeczywisty rozmiar pliku.
Pola znaczników czasu
Starsze jądra i starsze standardy nie obsługują nanosekundowych pól znaczników czasu. Zamiast tego były
trzy pola znaczników czasu — st_atime, st_mtime i st_ctime— zapisywane jako time_t przechowujące
znaczniki czasu z sekundową precyzją.
Od wersji jądra 2.5.48 struktura stat obsługuje nanosekundową dokładność wszystkich trzech pól czasowych.
Nanosekundowa część każdego z tych pól jest dostępna za pomocą nazw w postaci st_atim.tv_nsec, jeżeli
zdefiniowano makro _BSD_SOURCE lub _SVID_SOURCE. Nanosekundowe pola czasowe są obecnie ustandaryzowane,
począwszy od POSIX.1-2008 i w związku z tym, począwszy od wersji 2.12 biblioteka glibc udostępnia również
część nanosekundową, jeśli _POSIX_C_SOURCE jest zdefiniowane na wartość 200809L lub większą, albo
_XOPEN_SOURCE jest zdefiniowane na wartość 700 lub większą. Jeśli nie zdefiniowano żadnego z powyższych
makr, to nanosekundowe wartości są dostępne w polu st_atimensec.
Nanosekundowe pola czasowe są obsługiwane przez XFS, JFS, Btrfs i ext4 (od Linuksa 2.6.23). natomiast nie
są obsługiwane w ext2, ext3 i Reiserfs. W systemach plików, które nie obsługują takiej dokładności
czasowej, wartości nanosekund w tych polach wynoszą 0.
Różnice biblioteki C/jądra
Z upływem czasu, zwiększanie rozmiarów struktury stat doprowadziło do powstania trzech kolejnych wersji
funkcji stat(): sys_stat() (slot __NR_oldstat), sys_newstat() (slot __NR_stat) i sys_stat64() (slot
__NR_stat64) na platformach 32-bitowych takich jak i386. Pierwsze dwie wersje były już obecne w Linuksie
1.0 (choć z różnymi nazwami), ostatnią dodano w Linuksie 2.4. Podobne uwagi mają zastosowanie do fstat()
i lstat().
Wewnątrzjądrowe wersje struktury stat, za pomocą których jądro obsługuje te różne wersje, to odpowiednio:
__old_kernel_stat
Oryginalna struktura z dość wąskimi polami i brakiem dopełnienia (wyrównania).
stat Większe pole st_ino i dodane dopełnienie do różnych części struktury pozwalające na
późniejszą rozbudowę.
stat64 Jeszcze większe pole st_ino, większe pola st_uid i st_gid aby przyjąć rozszerzone w
Linuksie 2.4 UID-y i GID-y do 32 bitów i różne inne poszerzenia pól oraz jeszcze więcej
dopełnień w strukturze (dopełnione bajty zostały w końcu wykorzystane w Linuksie 2.6 po
pojawieniu się 32-bitowych identyfikatorów urządzeń oraz części nanosekundowej w polach
znaczników czasowych).
Funkcja opakowująca glibc stat() ukrywa te detale przed użytkownikami, wywołując najnowszą wersję
wywołania systemowego udostępnianą przez jądra i przepakowując zwracane informacje, jeśli jest to
wymagane, dla starszych plików wykonywalnych.
Na współczesnych systemach 64-bitowych wszystko jest prostsze: istnieje jedno wywołanie systemowe stat(),
a jądro wykorzystuje strukturę stat zawierającą pola o wystarczającym rozmiarze.
Wywołanie systemowe niższego stopnia używane przez funkcję opakowującą fstatat() glibc nazywa się w
rzeczywistości fstatat64() lub, na niektórych architekturach, newfstatat().
PRZYKŁAD
Poniższy program wywołuje stat() i wypisuje wybrane pola zwrócone w strukturze stat:
#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <time.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
int
main(int argc, char *argv[])
{
struct stat sb;
if (argc != 2) {
fprintf(stderr, "Użycie: %s <ścieżka>\n", argv[0]);
exit(EXIT_FAILURE);
}
if (stat(argv[1], &sb) == -1) {
perror("stat");
exit(EXIT_FAILURE);
}
printf("Typ pliku: ");
switch (sb.st_mode & S_IFMT) {
case S_IFBLK: printf("urządzenie blokowe\n"); break;
case S_IFCHR: printf("urządzenie znakowe\n"); break;
case S_IFDIR: printf("katalog\n"); break;
case S_IFIFO: printf("FIFO/pipe\n"); break;
case S_IFLNK: printf("dowiązanie symboliczne\n"); break;
case S_IFREG: printf("zwykły plik\n"); break;
case S_IFSOCK: printf("gniazdo\n"); break;
default: printf("typ nieznany\n"); break;
}
printf("numer I-węzła: %ld\n", (long) sb.st_ino);
printf("Tryb: %lo (octal)\n",
(unsigned long) sb.st_mode);
printf("Liczba dowiązań: %ld\n", (long) sb.st_nlink);
printf("Właściciel: UID=%ld GID=%ld\n",
(long) sb.st_uid, (long) sb.st_gid);
printf("Preferowany rozmiar bloku I/O: %ld bajtów\n",
(long) sb.st_blksize);
printf("Rozmiar bloku: %lld bajtów\n",
(long long) sb.st_size);
printf("Liczba zaalokowanych bloków: %lld\n",
(long long) sb.st_blocks);
printf("Ostatnia zmiana stanu: %s", ctime(&sb.st_ctime));
printf("Ostatni dostęp do pliku: %s", ctime(&sb.st_atime));
printf("Ostatnia zmiana pliku: %s", ctime(&sb.st_mtime));
exit(EXIT_SUCCESS);
}
ZOBACZ TAKŻE
ls(1), stat(1), access(2), chmod(2), chown(2), readlink(2), utime(2), capabilities(7), symlink(7)
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje
dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem
https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek Borys (PTM)
<pborys@dione.ids.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07 oryginału.