Provided by: manpages-pl_0.7-1_all
NAZWA
fstab - statyczna informacja o systemach plików
SKŁADNIA
/etc/fstab
OPIS
Plik fstab zawiera opisowe informacje na temat różnych systemów plików, które mogą zostać zamontowane w systemie. fstab jest wyłącznie czytany przez programy i nie jest przez nie zapisywany. Prawidłowe utworzenie tego pliku i zarządzanie nim jest obowiązkiem administratora. Kolejność rekordów w pliku fstab jest istotna, ponieważ fsck(8), mount(8) i umount(8) w celu wykonania swoich zadań dane z pliku fstab pobierają sekwencyjnie. Każdy system plików jest opisywany przez osobny wiersz. Pola w każdym wierszu są oddzielane przez znaki spacji lub tabulacji. Linie zaczynające się od znaku "#" są komentarzami. Puste linie są ignorowane. Poniżej przedstawiono typowy przykład wpisu pliku fstab: LABEL=t-home2 /home ext4 defaults,auto_da_alloc 0 2 Pierwsze pole (fs_spec). Pole opisuje specjalne urządzenie blokowe lub zdalny system plików przeznaczony do zamontowania. W przypadku zwykłych montowań, będzie to (dowiązanie do) węzła specjalnego urządzenia blokowego (utworzonego przez mknod(8)) do urządzenia do zamontowania, np. "/dev/cdrom" lub "/dev/sdb7". Do montowań NFS będzie to <host>:<katalog>, np. "knuth.aeb.nl:/". W przypadku systemów, które nie są powiązane z fizycznymi dyskami, można użyć dowolnego łańcucha znaków. Łańcuch ten będzie wyświetlany na przykład w wyjściu polecenia df(1). Typowym użyciem jest "proc" w przypadku systemu plików procfs; "mem", "none" lub "tmpfs" w przypadku tmpfs. Inne specjalne systemy plików jak udev lub sysfs zazwyczaj nie są wpisywane do pliku fstab. Zamiast nazwy urządzenia można podać LABEL=<etykieta> lub UUID=<uuid>. Jest to rekomendowana metoda, ponieważ nazwy urządzeń często wynikają z kolejności, w jakiej system wykrywa urządzenia, i mogą się zmienić, kiedy inne dyski są dodawane lub usuwane. Przykłady: "LABEL=Boot" lub "UUID=3e6be9de-8139-11d1-9106‐ -a43f08d823a6". (Aby ustawić etykietę dysku, prosimy używać narzędzi odpowiednich dla danego systemu plików, na przykład e2label(8), xfs_admin(8) lub fatlabel(8)). Jest także możliwe użycie PARTUUID= oraz PARTLABEL=. Te identyfikatory partycji są obsługiwane na przykład przez GUID Partition Table (GPT). Więcej szczegółów o identyfikatorach urządzeń można znaleźć w mount(8), blkid(8) lub lsblk(8). Proszę zauważyć, że mount(8) używa UUID-ów jako łańcuchów (ciągów), dlatego UUID-y powinny zawierać małe litery. Drugie pole (fs_file). To pole wskazuje na miejsce, w którym ma być zamontowany dany system plików. Dla partycji wymiany (ang. "swap partition") to pole powinno zawierać wartość "none". Jeśli nazwa punktu montowania zawiera spacje, można je zapisać jako "\040". Trzecie pole (fs_vfstype). To pole opisuje typ systemu plików. Linux obsługuje wiele różnych systemów plików, między innymi:: ext4, xfs, btrfs, f2fs, vfat, ntfs, hfsplus, tmpfs, sysfs, proc, iso9660, udf, squashfs, nfs, cifs. Po więcej informacji patrz mount(8). Wpis swap oznacza plik lub partycję używaną jako partycję wymiany, por. swapon(8). Wpis none jest przeznaczony do przenoszenia montowań lub do montowań używających podpięcia (bind). Można podać więcej niż jeden typ, oddzielając je od siebie przecinkami. Programy mount(8) i umount(8) obsługują podtypy systemów plików. Podtypy są definiowane przyrostkiem ".podtyp". Przykładowo "fuse.sshfs". Zalecane jest używanie notacji podtypów zamiast dodawać jakieś przedrostki do pierwszego pola fstab (np. "sshfs#example.com" jest przestarzałe). Czwarte pole (fs_mntops). Pole opisuje opcje montowania związane z danym systemem plików. Jest sformatowane jako lista opcji, oddzielonych przecinkami. Zawiera co najmniej typ montowania (ro lub rw) oraz dodatkowe opcje (włączając w to opcje ustawiania wydajności), odpowiednie do danego typu systemu plików. Szczegóły można znaleźć w mount(8) lub swapon(8). Podstawowe, niezależne od systemu plików opcje to: defaults używa opcji domyślnych: rw, suid, dev, exec, auto, nouser oraz async. noauto nie montuje, gdy podane jest "mount -a" (np. w czasie uruchomienia systemu) user pozwala na montowanie przez użytkownika owner pozwala na montowanie przez właściciela urządzenia comment lub x-<name> do użycia przez programy zarządzające plikiem fstab nofail nie informuje o błędach urządzenia, jeśli ono nie istnieje. Piąte pole (fs_freq). Pole jest używane przez komendę dump(8), aby wykryć, który system plików ma być zrzucony. Jeżeli nie ma informacji o tym polu, to domyślną wartością jest zero. [dot. kopii zapasowej, w praktyce nieużywane - tłum]. Pole szóste (fs_passno). Pole jest używane przez program fsck(8) aby zadecydować, jaka powinna być kolejność sprawdzania systemów plików podczas ładowania systemu. Główny system plików powinien mieć fs_passno równą 1, inne zaś systemy plików powinny mieć fs_passno równe 2. Systemy plików w obrębie dysku będą sprawdzane po kolei, natomiast systemy plików na różnych dyskach będą sprawdzane jednocześnie, aby wykorzystać wielozadaniowość udostępnianą przez sprzęt. Jeżeli nie podano szóstego pola, to wartością domyślną jest zero (system plików nie musi być sprawdzany).
UWAGI
Aby poprawnie czytać pola z fstab należy używać getmntent(3) lub libmount. Narzędzie mount oparte na czystej bibliotece libmount nie obsługuje już (od wersji 2.22 pakietu util-linux) słowa kluczowego ignore podanego jako typ systemu plików (tj. w trzecim polu).
PLIKI
/etc/fstab, <fstab.h>
ZOBACZ TAKŻE
findmnt(8), mount(8), swapon(8), fs(5), getmntent(3)
HISTORIA
Poprzednik tego formatu pliku fstab pojawił się w 4.0BSD.
DOSTĘPNOŚĆ
Ta strona podręcznika jest częścią pakietu util-linux i jest dostępna pod adresem ftp://ftp.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wiktor J. Łukasik (PTM) <wiktorlu@technologist.com>, Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com> i Robert Luberda <robert@debian.org>. Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 2.28.2 oryginału.