Provided by: man-db_2.6.7.1-1ubuntu1_amd64 bug

NAZWA

       man - interfejs stron podręcznika ekranowego

SKŁADNIA

       man   [-C   file]   [-d]   [-D]   [--warnings[=ostrzeżenia]]   [-R  kodowanie_znaków]  [-L
       ustawienia_językowe] [-m system[,...]] [-M  path]  [-S  list]  [-e  rozszerzenie]  [-i|-I]
       [--regex|--wildcard]   [--names-only]   [-a]   [-u]   [--no-subpages]   [-P   pager]   [-r
       linia_zachęty] [-7]  [-E  kodowanie_znaków]  [--no-hyphenation]  [--no-justification]  [-p
       łańcuch_znaków]   [-t]   [-T[urządzenie]]   [-H[przeglądarka]]  [-X[dpi]]  [-Z]  [[sekcja]
       strona ...] ...
       man -k [opcje_apropos] wyraż_regularne ...
       man -K [-w|-W] [-S lista] [-i|-I] [--regex] [strona] termin ...
       man -f [opcje_whatis] strona ...
       man  -l  [-C  plik]  [-d]  [-D]  [--warnings[=ostrzeżenia]]  [-R   kodowanie_znaków]   [-L
       ustawienia_językowe]   [-P  pager]  [-r  linia_zachęty]  [-7]  [-E  kodowanie_znaków]  [-p
       łańcuch_znaków] [-t] [-T[urządzenie]] [-H[przeglądarka]] [-X[dpi]] [-Z] plik ...
       man -w|-W [-C plik] [-d] [-D] strona ...
       man -c [-C plik] [-d] [-D] strona ...
       man [-?V]

OPIS

       Program man jest systemową  przeglądarką  stron  podręcznika  ekranowego.  Każdy  argument
       strona  przekazany  programowi man jest zazwyczaj nazwą programu, narzędzia użytkowego lub
       funkcji. man wyszukuje i wyświetla strony podręcznika skojarzone z tym argumentem. Sekcja,
       jeśli  ją  podano,  spowoduje,  że  man  będzie  przeszukiwał tylko tę sekcję podręcznika.
       Domyślnie wyszukuje we wszystkich dostępnych sekcjach, używając predefiniowanego  porządku
       (domyślnie  "1  n  l  8  3 2 3posix 3pm 3perl 5 4 9 6 7", chyba że został nadpisany w polu
       SECTION w /etc/manpath.config) i pokazuje tylko pierwszą znalezioną  stronę,  nawet  jeśli
       podana strona jest dostępna w kilku sekcjach.

       Poniższa tabela pokazuje numery sekcji wraz z opisem odpowiadających im typów stron, które
       zawierają.

       1   Programy wykonywalne lub polecenia powłoki
       2   Wywołania systemowe (funkcje dostarczane przez jądro systemu)
       3   Wywołania biblioteczne (funkcje w bibliotekach programów)
       4   Pliki specjalne (które zazwyczaj można znaleźć w /dev)
       5   Formaty plików i konwencje, np. /etc/passwd
       6   Gry
       7   Różnorodne (łącznie z pakietami makr i konwencjami), np. man(7), groff(7)
       8   Polecenia do administracji systemem (zazwyczaj tylko dla administratora)
       9   Wywołania jądra [Niestandardowa]

       Strona podręcznika składa się z kilku sekcji.

       Zgodnie z tradycją nazwy sekcji zawierają NAZWA (NAME), SKŁADNIA (SYNOPSIS),  KONFIGURACJA
       (CONFIGURATION),  OPIS  (DESCRIPTION),  OPCJE  (OPTIONS),  KOD ZAKOŃCZENIA  (EXIT STATUS),
       WARTOŚĆ ZWRACANA (RETURN VALUE), BŁĘDY (ERRORS), ŚRODOWISKO (ENVIRONMENT), PLIKI  (FILES),
       WERSJE  (VERSIONS),  ZGODNE Z  (CONFORMING TO),  UWAGI  (NOTES),  BŁĘDY  (BUGS),  PRZYKŁAD
       (EXAMPLE), AUTORZY (AUTHORS) oraz ZOBACZ TAKŻE (SEE ALSO).

       Poniższe konwencje mają zastosowanie do sekcji SKŁADNIA,  ale  mogą  być  traktowane  jako
       przewodnik po innych sekcjach.

       tekst pogrubiony   wprowadź dokładnie tak, jak pokazano.
       kursywa            zastąp odpowiednim argumentem.
       [-abc]             wszystkie argumenty w [ ] są opcjonalne.
       -a|-b              opcji rozdzielonych znakiem | nie można łączyć.
       argument ...       argument można powtarzać.

       [wyrażenie] ...    całe wyrażenie w [ ] można powtarzać.

       Sposób, w jaki będzie wyświetlona strona podręcznika, zależy od urządzenia wyjściowego. Na
       przykład  man  zazwyczaj  nie  będzie  mógł  wyświetlić  czcionki  kursywej,  jeśli   jest
       uruchomiony na terminalu, więc zamiast niej użyje podkreśleń lub zmieni kolor czcionki.

       Przykłady  użycia  polecenia  lub  funkcji powinny zawierać wszystkie możliwe wywołania. W
       pewnych przypadkach doradza się obrazować wykluczające się wywołania w taki sposób, jak to
       zrobiono w sekcji SKŁADNIA tej strony podręcznika ekranowego.

PRZYKŁADY

       man ls
           Wyświetla stronę podręcznika ekranowego dla danej pozycji (programu) ls.

       man -a intro
           Wyświetla   kolejno  wszystkie  dostępne  strony  podręcznika  intro.  Można  przerwać
           wyświetlanie pomiędzy kolejnymi stronami lub pominąć którąkolwiek z nich.

       man -t alias | lpr -Pps
           Formatuje stronę podręcznika opisaną przez "alias", czyli zazwyczaj stronę podręcznika
           powłoki,  przy  pomocy  domyślnego  formatu  troff  lub  groff i wysyła ją do drukarki
           nazwanej ps. Domyślnym wyjściem groffa jest zazwyczaj  PostScript.  man  --help  poda,
           który procesor jest przypisany do opcji -t.

       man -l -Tdvi ./foo.1x.gz > ./foo.1x.dvi
           To  polecenie  rozpakuje  i  sformatuje źródła nroff strony podręcznika ./foo.1x.gz do
           pliku niezależnego od urządzenia (dvi). Przekierowanie jest konieczne, ponieważ  opcja
           -T  powoduje,  że  wyjście  będzie wysłane bezpośrednio do stdout, bez użycia programu
           pager.  Wyjście  można  przeglądać  programem  takim  jak  xdvi  albo  przetworzyć  do
           PostScriptu, używając na przykład dvips.

       man -k printf
           Szuka słowa kluczowego printf jako wyrażenia regularnego w  krótkich opisach i nazwach
           stron podręcznika. Wyświetla wszystkie dopasowania. Odpowiednik apropos -r printf.

       man -f smail
           Wyszukuje strony podręcznika opisane przez smail i wyświetla  krótki  opis  każdej  ze
           znalezionych stron. Odpowiednik whatis -r smail.

WPROWADZENIE

       man  udostępnia  wiele  opcji, aby dostosować się do wymagań użytkownika najlepiej, jak to
       jest tylko możliwe. Pozwala zmienić ścieżkę wyszukiwania,  kolejność  sekcji,  program  do
       przetwarzania stron i inne zachowania oraz operacje, jak to opisano poniżej

       Na  działanie  programu  man  mają  wpływ  różne zmienne środowiskowe, jeśli tylko zostaną
       ustawione. Możliwe jest nadanie "wyłapującej wszystko" zmiennej $MANOPT  wartości  będącej
       łańcuchem  znaków w formacie argumentów linii poleceń, z tym wyjątkiem że wszystkie spacje
       użyte jako argumenty opcji muszą  zostać  poprzedzone  znakiem  odwrotnego  ukośnika.  man
       przetworzy $MANOPT przed odczytaniem linii poleceń, tak że opcje wymagające argumentu będą
       nadpisane przez takie same opcje podane w linii poleceń. Aby przywrócić domyślne  wartości
       wszystkich  opcji  ustawionych w $MANOPT, można użyć opcji -D, podanej jako pierwsza opcja
       linii poleceń. Opcja ta pozwala programowi man "zapomnieć" o opcjach podanych  w  $MANOPT,
       które jednakże wciąż muszą być poprawne.

       Programy  użytkowe  podręcznika  ekranowego,  znajdujące  się w pakiecie man-db w znacznym
       stopniu  wykorzystują  indeksowane  bufory  baz  danych,  które  zawierają  między  innymi
       informacje  o  lokalizacji  każdej ze stron podręcznika w systemie plików czy o zawartości
       whatis (krótkiego jednoliniowego opisu strony  podręcznika)  i  pozwalają  programowi  man
       działać  szybciej,  niż  gdyby  musiał  za  każdym  razem  wyszukiwać  odpowiednie  strony
       podręcznika w systemie plików. Jeżeli tego zażądano, podając  opcję  -u,  to  man  zapewni
       ciągłą  spójność  buforów,  co  eliminuje  potrzebę  ręcznego  uruchamiania oprogramowania
       aktualizującego tradycyjne tekstowe bazy danych whatis.

       Jeżeli man nie będzie mógł znaleźć zainicjowanej przez mandb indeksowanej bazy danych  dla
       pewnej  hierarchii  stron podręcznika, to wciąż będzie przeszukiwał tę hierarchię, chociaż
       w takim wypadku będzie potrzebne użycie przeszukiwania sytemu  plików.  Jeśli  whatis  lub
       apropos  nie  znajdą  indeksu,  będą  próbowały znaleźć potrzebne informacje w tradycyjnej
       bazie danych whatis.

       Narzędzia pakietu obsługują spakowane pliki źródłowe nroff, mające rozszerzenia .Z,  .z  i
       .gz. Podczas kompilacji pakietu możliwe jest dodanie obsługi dowolnego rozszerzenia plików
       skompresowanych. Także, domyślnie, wszystkie preformatowane strony "cat" będą kompresowane
       programem gzip. Każda "globalna" hierarchia stron podręcznika, taka jak /usr/share/man lub
       /usr/X11R6/man, może mieć dowolny katalog jako katalog jej stron preformatowanych. Zgodnie
       z  tradycją,  strony  "cat" są przechowywane w tej samej hierarchii co strony podręcznika,
       ale  z  powodów  określonych  w  Standardzie  hierarchii  plików  (FHS),  lepiej  jest  je
       przechowywać  w  innym  miejscu.  Szczegóły,  jak  to  zrobić  można znaleźć w manpath(5).
       Informacji, po co to robić, dostarcza wymieniony wyżej standard.

       Pakiet obsługuje również strony w innych językach niż angielski. Strony takie są  dostępne
       (jeśli  znajdują  się  w  systemie) przez użycie funkcji ustawień językowych (locale). Aby
       włączyć tę obsługę należy zmienne $LC_MESSAGES,  $LANG  albo  inne,  zależne  od  systemu,
       ustawić na kod języka w poniższym formacie opisanym w standardzie POSIX 1003.1:

       <język>[_<terytorium>[.<zestaw_znaków>[,<wersja>]]]

       Jeżeli  odpowiednia  strona  jest  dostępna  w  Twoich  ustawieniach_językowych, to będzie
       wyświetlona zamiast wersji standardowej (czyli zazwyczaj amerykańskiej).

       Obsługa międzynarodowych katalogów wiadomości, która jest również jedną z  zalet  pakietu,
       może  być  aktywowana w dokładnie ten sam sposób, oczywiście jeżeli katalogi wiadomości są
       dostępne. Jeśli strony podręcznika  i  komunikaty  nie  są  dostępne  w  Twoim  języku,  a
       chciałbyś  je  dodać,  prosimy  o  kontakt  z  opiekunem pakietu, który będzie koordynował
       tłumaczenia.

       Informacje o innych zaletach pakietu i rozszerzeniach w  nim  dostępnych  znajdują  się  w
       dokumentacji do niego dołączanej.

ZACHOWANIA DOMYŚLNE

       man  poszukuje  żądanych  stron  podręcznika  w indeksie bufora bazy danych. Jeżeli podano
       opcję -u, to przeprowadzane jest sprawdzanie  spójności  bufora,  aby  zapewnić,  że  baza
       danych  odzwierciedla system plików. Jeżeli zawsze używa się tej opcji, to nie ma potrzeby
       powtórnego uruchamiania polecenia mandb po tym,  jak  bazy  zostały  utworzone,  chyba  że
       została  uszkodzona.  Jednakże  sprawdzanie  spójności  może działać powoli w systemach, w
       których zainstalowano wiele stron  podręcznika  ekranowego,  dlatego  też  opcja  ta  jest
       domyślnie wyłączona; administratorzy systemu mogą uruchamiać mandb na przykład co tydzień,
       aby utrzymać spójność baz danych. Aby zapobiec problemom  powodowanym  przez  przestarzały
       indeks  bazy danych, w razie gdy man nie znajdzie żądanej strony w buforze, podejmie próbę
       wyszukania strony w rzeczywistym systemie plików, tak jakby  bufor  bazy  danych  nie  był
       obecny.

       Po  znalezieniu  strony  podręcznika,  sprawdzane jest, czy istnieje odpowiedni poprzednio
       sformatowany plik "cat", nowszy niż plik źródłowy nroff. Jeżeli istnieje i jest nowszy, to
       ten preformatowany plik jest (zazwyczaj) rozpakowywany i wyświetlany w przeglądarce tekstu
       (ang. pager). Program ten można podać na kilka różnych sposobów, a jeśli się go nie  poda,
       to zostanie użyta wartość domyślna (szczegóły można znaleźć w opisie opcji -P). Jeżeli nie
       znaleziono strony preformatowanej lub jest starsza niż plik źródłowy nroff,  to  ten  plik
       nroff jest filtrowany za pomocą różnych programów, a następnie pokazywany.

       Jeżeli  może  zostać  utworzony plik "cat" (istnieje odpowiedni katalog mający odpowiednie
       prawa dostępu), to man skompresuje i zachowa plik "cat", działając w tle.

       Filtry są rozszyfrowywane na wiele sposób. Najpierw  brana  jest  pod  uwagę  opcja  linii
       poleceń  -p  lub wartość zmiennej środowiskowej $MANROFFSEQ. Jeżeli nie podano -p, ani nie
       ustawiono zmiennej środowiska, to przetwarzana  jest  początkowa  linia  źródłowej  strony
       nroff  w  poszukiwaniu  poprawnego  oznaczenia  preprocesora.  Aby  man  znalazł  poprawne
       oznaczenie preprocesora, pierwsza linia musi składać się z

       '\" <łańcuch_znaków>

       gdzie łańcuch_znaków może być dowolną kombinacją liter opisanych poniżej w opcji -p.

       Jeżeli żadna z powyższych metod nie dostarczy żadnych informacji o filtrowaniu, to  będzie
       użyty zbiór domyślny.

       Z  filtrów  i  podstawowego  programu formatującego (nroff lub [tg]roff z -t)tworzony jest
       potok formatujący, który następnie  jest  wykonywany.  Alternatywnie,  jeżeli  w  korzeniu
       drzewa  hierarchii  man  znajduje się  program wykonywalny mandb_nfmt (lub mandb_tfmt, gdy
       -t),  to  jest  on  wykonywany  zamiast  potoku.  Dostaje  on  na  wejście  źródło  strony
       podręcznika,   łańcuch  znaków  preprocesora  i  opcjonalnie  nazwę  urządzenia  podaną  w
       argumentach opcji -T lub -E.

OPCJE

       Opcje, które nie wymagają argumentu, a są  zduplikowane  albo  w  linii  poleceń,  albo  w
       $MANOPT,  albo  w  obu,  nie  czynią  żadnej  szkody.  W  przypadku  opcji, które wymagają
       argumentu, każde powtórne ich użycie nadpisze poprzednią wartość tego argumentu.

   Opcje ogólne
       -C plik, --config-file=plik
              Używa podanego pliku konfiguracyjnego użytkownika zamiast domyślnego ~/.manpath.

       -d, --debug
              Wyświetla informację diagnostyczną (debug).

       -D, --default
              Ta opcja powinna być  zazwyczaj  podana  jako  pierwsza,  gdyż  przywraca  domyślne
              zachowanie programu man. Jej zastosowaniem jest wyłączenie tych opcji ustawionych w
              $MANOPT. Wszystkie opcje następujące po -D będą miały swoje normalne znaczenie.

       --warnings[=ostrzeżenia]
              Włącza ostrzeżenia programu groff. Można użyć tej opcji, aby  sprawdzić  poprawność
              tekstu   źródłowego   stron  podręcznika  ekranowego.  ostrzeżenia  to  rozdzielona
              przecinkami lista nazw ostrzeżeń;  jeśli  nie  jest  podana,  to  przyjmowana  jest
              wartość  domyślna  - "mac". Listę dostępnych ostrzeżeń można znaleźć w  info groff,
              sekcja “Ostrzeżenia”.

   Główne tryby działania
       -f, --whatis
              Odpowiednik whatis. Wyświetla krótki opis strony podręcznika, jeśli jest  dostępna.
              Szczegóły można znaleźć w whatis(1).

       -k, --apropos
              Odpowiednik  apropos.  Wyszukuje  krótki  opis  stron  podręcznika  pasujących  dla
              zadanych słów kluczowych i wyświetla wszystkie dopasowania. Szczegóły można znaleźć
              w apropos(1).

       -K, --global-apropos
              Szuka  tekstu we wszystkich stronach podręcznika ekranowego. Jest to przeszukiwanie
              siłowe (brute-force), więc czasochłonne. Jeśli jest to możliwe, prosimy  o  podanie
              numeru  sekcji,  aby  zmniejszyć  liczbę  przeszukiwanych stron podręcznika. Klucze
              wyszukiwania mogą  być  zwykłymi  łańcuchami  znaków  (domyślnie)  lub  wyrażeniami
              regularnymi (jeśli podano opcję --regex).

       -l, --local-file
              Aktywuje tryb stron "lokalnych". Zamiast wyszukiwać strony w hierarchii systemowej,
              formatuje  i  wyświetla  lokalne   pliki   podręcznika.   Każdy   argument   będzie
              interpretowany   jako   poprawny   plik   źródłowy  nroff.  Nie  będzie  generowany
              preformatowany plik "cat". Podanie "-" jako  jednego  z  argumentów  spowoduje,  że
              będzie  przetwarzane standardowe wejście (stdin). Jeśli nie podano tej opcji, a man
              nie znajdzie żądanej strony, to przed wyświetleniem komunikatu  o  błędzie  zachowa
              się  tak, jakby ta opcja była podana i użyje podanego argumentu jako nazwy pliku do
              wyświetlenia.

       -w, --where, --path, --location
              Zamiast wyświetlać strony podręcznika ekranowego, wypisuje  lokalizacje  źródłowych
              plików nroff, które zostałyby sformatowane.

       -W, --where-cat, --location-cat
              Zamiast  wyświetlać strony podręcznika ekranowego, wypisuje lokalizacje plików cat,
              które zostałyby wyświetlone. Jeśli podano jednocześnie  -w  i  -W,  wyświetla  obie
              wartości rozdzielone spacją.

       -c, --catman
              Ta  opcja nie jest przeznaczona dla ogółu i powinna być używana tylko przez program
              catman.

       -R kodowanie_znaków, --recode=kodowanie_znaków
              Zamiast w normalny sposób wyświetlić  stronę  podręcznika,  wypisze  źródło  strony
              przekształcone  na podane kodowanie_znaków. Jeśli znane jest kodowanie znaków pliku
              źródłowego, to można użyć bezpośrednio polecenia  manconv(1).  Jednakże,  opcja  ta
              pozwala  przekształcić kilka stron podręcznika do jednego kodowania, bez dokładnego
              podawania kodowania źródeł każdej z nich, pod warunkiem że strony te są umieszczone
              w strukturze katalogów podobnej do hierarchii stron podręcznika.

   Wyszukiwanie stron podręcznika ekranowego
       -L ustawienia_językowe, --locale=ustawienia_językowe
              man  zazwyczaj  określa  bieżące  ustawienia  językowa  przez  wywołanie systemowej
              funkcji C setlocale(3), która określa je na podstawie różnych zmiennych środowiska,
              takich  jak  $LC_MESSAGES i $LANG. Aby tymczasowo nadpisać wartości ustalone  przez
              tę funkcję, można użyć tej opcji do bezpośredniego przekazania  ustawień_językowych
              do  programu  man.  Uwaga:  będzie  to  miało  wpływ  tylko  na  wyszukiwanie stron
              podręcznika, komunikaty takie jak informacje o pomocy, zawsze  będą  wyświetlane  w
              języku określonym na początku działania.

       -m system[,...], --systems=system[,...]
              Jeśli  ten system ma dostęp do hierarchii stron man innego systemu operacyjnego, to
              za pomocą tej opcji można uzyskać do nich dostęp. Aby wyszukać stronę podręcznika z
              systemu NewOS, należy podać -m NewOS.

              Podany   system   może   być  kombinacją  oddzielonych  przecinkami  nazw  systemów
              operacyjnych.  Aby  włączyć  hierarchię  stron  podręcznika  macierzystego  systemu
              operacyjnego,  trzeba  użyć man jako nazwy systemu w łańcuchu argumentów. Niniejsza
              opcja nadpisuje ewentualne użycie zmiennej środowiska $SYSTEM.

       -M ścieżka, --manpath=ścieżka
              Podaje  alternatywną  ścieżkę  manpath.  Domyślnie  w  celu   znalezienia   ścieżki
              przeszukiwań  man  używa kodu programu manpath. Opcja ta nadpisuje wartość zmiennej
              środowiskowej $MANPATH i powoduje, że opcja -m jest ignorowana.

              Ścieżka  podana  jako  ścieżka  manpath  musi  być   korzeniem   hierarchii   stron
              podręcznika,  której  struktura  odpowiada strukturze sekcji opisanej w podręczniku
              man-db (w dokumencie "System stron podręcznika ekranowego", ang. "The  manual  page
              system"). Aby zobaczyć strony podręcznika poza tą hierarchią, patrz opcja -l.

       -S lista, -s lista, --sections=lista
              Rozdzielona  dwukropkami  lub  przecinkami  lista  określa kolejność przeszukiwania
              sekcji  stron  podręcznika.  Opcja  ta  nadpisuje   zmienną   systemową   $MANSECT.
              (Alternatywna   pisownia   w   postaci   -s  jest  dostarczona  w  celu  zachowania
              kompatybilności z Systemem V).

       -e pod-rozszerzenie, --extension=pod-rozszerzenie
              Niektóre systemu zawierają w głównej sekcji hierarchii  stron  duże  pakiety  stron
              podręcznika,  takich  jak te, które towarzyszą pakietowi Tcl. Aby rozwiązać problem
              istnienia dwóch stron podręcznika o tej samej nazwie, takiej  jak  exit(3),  strony
              Tcl  miały  tradycyjnie  przypisaną  sekcję  l. Jako że nie jest to zbyt szczęśliwe
              rozwiązanie, jest obecnie możliwe umieszczenie takich stron w  poprawnej  sekcji  i
              przypisanie   im   określonego  "rozszerzenia",  w  naszym  przykładzie  byłoby  to
              exit(3tcl). Podczas normalnego działania man wyświetli  exit(3)  przed  exit(3tcl).
              Aby  to  zmienić  i  uniknąć konieczności podawania dokładnej sekcji, w której dana
              strona jest umieszczona, możliwe  jest  podanie  programowi  man  pod-rozszerzenia,
              będącego  łańcuchem  znaków  określającym,  do  którego  pakietu  ma należeć strona
              podręcznika. Używając powyższego przykładu, przekazanie programowi man opcji -e tcl
              zawęzi wyszukiwanie do stron mających rozszerzenie *tcl.

       -i, --ignore-case
              Ignoruje  wielkość liter podczas wyszukiwania stron podręcznika. Jest to zachowanie
              domyślne.

       -I, --match-case
              Wyszukuje strony podręcznika zwracając uwagę na wielkość liter.

       --regex
              Wyświetla wszystkie strony, których jakakolwiek część nazwy lub opisu pasuje - jako
              wyrażenie  regularne  -  do  każdego  podanego  argumentu  strona,  tak jak to robi
              apropos(1). Ponieważ podczas wyszukiwania za pomocą wyrażeń  regularnych  zazwyczaj
              nie ma rozsądnego sposobu wydobycia"najlepszej" strony, opcja ta włącza -a.

       --wildcard
              Wyświetla wszystkie strony, których jakakolwiek część nazwy lub opisu pasuje - jako
              wyrażenie zawierające  znaki dopasowania w stylu  powłoki  -  do  każdego  podanego
              argumentu  strona,  tak  jak  to  robi  apropos(1) --wildcard. Argument strona musi
              pasować albo do całej nazwy lub całego opisu, albo do  poszczególnych  słów  opisu.
              Ponieważ    podczas    wyszukiwania    zazwyczaj    nie   ma   rozsądnego   sposobu
              wydobycia"najlepszej" strony, opcja ta włącza -a.

       --names-only
              Jeżeli użyto opcji --regex lub --wildcard, dopasowywane będą tylko nazwy stron, bez
              opisów stron, tak jak to robi whatis(1). W przeciwnym razie opcja ta nic nie robi.

       -a, --all
              Domyślnie  man  zakończy  działanie po wyświetleniu najbardziej odpowiedniej strony
              podręcznika, jaką znajdzie. Użycie tej opcji spowoduje,  że  man  pokaże  wszystkie
              dostępne strony podręcznika, których nazwy odpowiadają kryteriom wyszukiwania.

       -u, --update
              Ta  opcja  powoduje, że man przeprowadzi sprawdzenie spójności swoich baz danych na
              poziomie i-węzłów, tak  aby  mieć  pewność,  że  dokładnie  odzwierciedlają  system
              plików.  Opcja  ta  ma  efekt  tylko wtedy, gdy man jest zainstalowany z ustawionym
              bitem set-user-id.

       --no-subpages
              Domyślnie, man próbuje interpretować pary nazw stron  podręcznika  podane  w  linii
              poleceń  jako  odpowiedniki nazw pojedynczych stron podręcznika zawierających znaki
              myślnika lub podkreślenia. Wspiera to zwyczajowy wzorzec programów implementujących
              podprogramy,   pozwalając   im   na  dostarczanie  stron  podręcznika  dla  każdego
              podprogramu  przy  użyciu  składni  podobnej  do  tej,  która  by  była  użyta   do
              uruchomienia tego podprogramu. Przykład:

                $ man -aw git diff
                /usr/share/man/man1/git-diff.1.gz

              Aby wyłączyć to zachowanie, proszę użyć opcji --no-subpages.

                $ man -aw --no-subpages git diff
                /usr/share/man/man1/git.1.gz
                /usr/share/man/man3/Git.3pm.gz
                /usr/share/man/man1/diff.1.gz

   Kontrolowanie sformatowanego wyjścia
       -P pager, --pager=pager
              Określa,  którego  użyć programu do przeglądania tekstu (ang. pager). Domyślnie man
              używa programu pager -s. Ta opcja nadpisuje zmienną środowiska  MANPAGER,  która  z
              kolei  nadpisuje  zmienną środowiska $PAGER. Nie jest używana w połączeniu z -f lub
              -k.

              Wartością może być nazwa zwykłego polecenia lub polecenie z argumentami. W wartości
              można  używać  znaków cytowania powłoki (odwrotne ukośniki, pojedyncze lub podwójne
              cudzysłowy), jednakże nie można łączyć  wielu  poleceń  w  potoki;  jeśli  jest  to
              potrzebne   należy  użyć  skryptu  otaczającego  potok.  Skrypt  ten  powinien  móc
              przyjmować plik do wyświetlenia albo jako argument linii poleceń, albo odczytać  go
              ze standardowego wejścia.

       -r linia_zachęty, --prompt=linia_zachęty
              Jeżeli  jako przeglądarka tekstu jest używana w miarę nowa wersja programu less, to
              man spróbuje ustawić jej łańcuch  zachęty  oraz  parę  sensownych  opcji.  Domyślny
              łańcuch zachęty wygląda tak

               Strona podręcznika nazwa(sek) linia x

              gdzie  nazwa  oznacza  nazwę  strony  podręcznika,  sek  oznacza  sekcję,  w której
              znaleziono tę stronę, a x jest numerem  bieżącego  wiersza.  Osiąga  się  to  przez
              użycie zmiennej środowiska $LESS.

              Podanie  -r  z  łańcuchem  znaków nadpisze tę wartość domyślną. Łańcuch znaków może
              zawierać tekst $MAN_PN, który  zostanie  zamieniony  przez  nazwę  bieżącej  strony
              podręcznika oraz jej sekcję otoczoną nawiasami "(" i ")". Łańcuch znaków równoważny
              wartości domyślnej to:

              \ Strona\ podręcznika\ \$MAN_PN\ ?ltlinia\ %lt?L/%L.:
              bajt\ %bB?s/%s..?\ (KONIEC):?pB\ %pB\\%..
              (naciśnij h, aby otrzymać pomoc, lub q, aby zakończyć)

              Podział na trzy linie zastosowano  tylko  dla  zwiększenia  czytelności.  Znaczenie
              można  znaleźć  w  podręczniku less(1). Linia zachęty jest najpierw rozwijana przez
              powłokę. Wszystkie podwójne cudzysłowy, odwrotne apostrofy i  odwrotne  ukośniki  w
              linii zachęty muszą być poprzedzone znakiem odwrotnego ukośnika. Linia zachęty może
              kończyć  się  poprzedzonym  przez  odwrotny  ukośnik  znakiem  $,  po  którym  mogą
              następować  kolejne  opcje  przekazywane  do  programu less. Domyślnie man  ustawia
              opcje -ix8.

              Opisanej  poniżej  zmiennej  środowiskowej  $MANLESS  można  użyć   do   ustawienia
              domyślnego łańcucha zachęty, jeżeli nie podano go w parametrach linii poleceń.

       -7, --ascii
              Podczas  przeglądanie strony podręcznika zawierającej tylko czyste znaki ascii(7) w
              7-bitowym  terminalu  lub  emulatorze  terminala,  niektóre  znaki  mogą  nie   być
              wyświetlone  poprawnie,  jeżeli  z  programem  używane  jest  urządzenie  latin1(7)
              programu GNU nroff. Ta opcja pozwala, aby strony zawierające tylko znaki ascii były
              wyświetlane  w  trybie  ascii  z  urządzeniem latin1. Opcja ta nie zmieni kodowania
              żadnego tekstu latin1. Poniższa  tabela  pokazuje  przeprowadzane  zmiany  kodowań:
              niektóre  z  nich  mogą  być  wyświetlone poprawnie, tylko gdy używa się urządzenia
              latin1(7) GNU nroffa.

              Opis                  Ósemkowy   latin1   ascii
              ────────────────────────────────────────────────
              łącznik                 255        ‐        -
              kula   (kropka    w     267        •        o
              środku)
              akcent ostry            264        ´        '
              znak dzielenia          327        ×        x

              Jeżeli kolumna latin1 wyświetla się poprawnie, Twój terminal może być już ustawiony
              na znaki latin1, więc podanie tej opcji nie jest potrzebne. Jeśli kolumny latin1  i
              ascii  są  identyczne,  to  czytasz  tę stronę używając omawianej opcji lub man nie
              sformatował tej strony za pomocą urządzenia latin1. Jeśli  brakuje  kolumny  latin1
              lub  jest  ona  uszkodzona,  to  najprawdopodobniej  trzeba  używać omawianej opcji
              podczas przeglądania stron podręcznika ekranowego.

              Ta opcja jest ignorowana, jeżeli podano również -t, -H,  -T  albo  -Z  i  może  być
              całkowicie nieprzydatna podczas używania wersji nroffa innej niż GNU.

       -E kodowanie_znaków, --encoding=kodowanie_znaków
              Generuje wyjście w innym niż domyślne kodowaniu znaków. W celu zachowania wstecznej
              kompatybilności kodowanie_znaków może  być  urządzeniem  nroff,  takim  jak  ascii,
              latin1 lub utf8 jak również prawdziwym kodowaniem znaków, takim jak UTF-8.

       --no-hyphenation, --nh
              Zazwyczaj  nroff  automatycznie  dzieli  wyrazy  przy  przenoszeniu,  jeśli jest to
              konieczne, aby wyrównać linię, tak żeby nie zawierała za dużo  spacji,  i  robi  to
              nawet  wtedy,  gdy  wyrazy  te  nie  zawierają  znaków  łącznika.  Ta opcja wyłącza
              automatyczne dzielenie wyrazów, tak że słowa będą  dzielone  tylko,  gdy  zawierają
              łączniki.

              Jeśli  piszesz  stronę  podręcznika  ekranowego,  to  aby  powstrzymać  nroff przed
              przenoszeniem wyrazów do nowej linii w nieodpowiednim miejscu, należy zapoznać  się
              z dokumentacją programu nroff, zamiast używać tej opcji; na przykład można w słowie
              umieścić sekwencję "\%" wskazującą miejsce, w którym słowo może być podzielone przy
              przenoszeniu, albo umieścić "\%" na początku słowa, co zabroni jego dzielenia.

       --no-justification, --nj
              Zazwyczaj  nroff  automatycznie  wyrówna  tekst w linii do obu marginesów. Opcja ta
              wyłącza takie wyrównywanie, zostawiając wyrównywanie tylko do lewego marginesu,  co
              powoduje, że tekst z prawej strony jest "postrzępiony".

              Podczas  pisania  strony  podręcznika  ekranowego,  nie  należy używać tej opcji do
              powstrzymywania nroffa od wyrównywania linii w akapicie do obu marginesów.  Zamiast
              tego  proszę  zapoznać  się  z  dokumentacją programu nroff. Na przykład można użyć
              żądań ".na", ".nf", ".fi", and ".ad", aby tymczasowo wyłączyć wyrównywanie linii  i
              wypełnianie spacjami.

       -p łańcuch_znaków, --preprocessor=łańcuch_znaków
              Określa  sekwencję preprocesorów do uruchomienia przez uruchomieniem programu nroff
              lub  troff/groff.  Nie  w  każdym  systemie  będzie   zainstalowany   pełen   zbiór
              preprocesorów. Niektóre preprocesory i litery je oznaczające to: eqn (e), grap (g),
              pic (p), tbl (t), vgrind (v), refer (r).  Ta  opcja  nadpisuje  zmienną  środowiska
              $MANROFFSEQ. zsoelim jest zawsze uruchamiany jako pierwszy preprocesor.

       -t, --troff
              Używa  programu  groff  -mandoc,  aby sformatować stronę podręcznika na standardowe
              wyjście. Opcja nie jest wymagana w połączeniu z  -H, -T lub -Z.

       -T[urządzenie], --troff-device[=urządzenie]
              Za pomocą tej opcji można zmienić wyjście programu groff (lub być może troff),  tak
              aby było odpowiednie dla innego urządzenia niż domyślne. Włącza opcję -t. Przykłady
              (dostarczane przez groff-1.17) zawierają dvi, latin1, ps, utf8, X75 oraz X100.

       -H[przeglądarka], --html[=przeglądarka]
              Opcja ta spowoduje, że groff utworzy wyjście w  formacie  HTML  i  je  wyświetli  w
              przeglądarce stron www. Wybór przeglądarki dokonywany jest przy pomocy opcjonalnego
              argumentu przeglądarka. Jeśli go nie  podano,  to  brana  jest  pod  uwagę  wartość
              zmiennej  środowiska  $BROWSER, a następnie domyślna przeglądarka ustawiona podczas
              kompilowania pakietu (zazwyczaj lynx). Opcja ta włącza również -t i będzie  działać
              tylko z wersją GNU troffa.

       -X[dpi], --gxditview[=dpi]
              Opcja ta wyświetla wyjście groffa w okienku graficznym za pomocą programu gxditview
              Argumentem dpi (dots per inch) może być 75, 75-12, 100 lub 100-12,  domyślnie  jest
              75;  warianty  -12  używają  12-punktowej  czcionki jako bazowej. Opcja włącza -T z
              urządzeniem X75, X75-12, X100 lub X100-12.

       -Z, --ditroff
              groff uruchomi program troff i  użyje  odpowiedniego  postprocesora  do  utworzenia
              wyjścia  odpowiedniego dla wybranego urządzenia. Gdy groff -mandoc jest groffem, to
              ta opcja jest przekazywana do groffa i wstrzyma użycie postprocesora. Automatycznie
              włącza opcję -t.

   Otrzymywanie pomocy
       -?, --help
              Wyświetla komunikat pomocy i kończy pracę.

       --usage
              Wyświetla krótki opis użycia programu i kończy pracę.

       -V, --version
              Wyświetla informację o wersji.

KOD ZAKOŃCZENIA

       0      Program zakończony bez żadnych błędów.

       1      Błąd użycia, składni lub pliku konfiguracyjnego.

       2      Błąd działania.

       3      Proces potomny zwrócił niezerowy kod zakończenia.

       16     Co  najmniej  jedna  z  stron/plików/słów  kluczowych  nie istnieje lub nie zostało
              dopasowane.

ŚRODOWISKO

       MANPATH
              Jeżeli  ustawiona  jest  $MANPATH,  to  jej  wartość  jest  używana  jako   ścieżka
              przeszukiwań hierarchii stron man.

       MANROFFOPT
              Zawartość  zmiennej $MANROFFOPT jest dodawana do linii poleceń za każdym razem, gdy
              man uruchamia program formatujący (nroff, troff lub groff).

       MANROFFSEQ
              Jeżeli ustawiono $MANROFFSEQ, to jej wartość  jest  używana  do  określenia  zbioru
              preprocesorów  przez  które  jest  przepuszczana strona podręcznika. Domyślna lista
              preprocesorów zależy od systemu.

       MANSECT
              Jeżeli ustawiona jest $MANSECT, to jej wartość jest listą oddzielonych  dwukropkami
              sekcji  i  służy  do określania, które sekcje podręcznika man i w jakiej kolejności
              będą przeszukiwane. Domyślną wartością jest "1 n l 8 3 2 3posix 3pm 3perl 5 4  9  6
              7", chyba że zostanie to nadpisane w polu SECTION pliku /etc/manpath.config.

       MANPAGER, PAGER
              Jeśli  ustawiono  zmienną  $MANPAGER lub $PAGER ($MANPAGER ma wyższy priorytet), to
              jej wartość jest używana jako nazwa programu, w którym  będzie  wyświetlona  strona
              podręcznika ekranowego. Domyślnie używany jest program pager -s.

              Wartością może być nazwa zwykłego polecenia lub polecenie z argumentami. W wartości
              można używać znaków cytowania powłoki (odwrotne ukośniki, pojedyncze  lub  podwójne
              cudzysłowy),  jednakże  nie  można  łączyć  wielu  poleceń  w potoki; jeśli jest to
              potrzebne  należy  użyć  skryptu  otaczającego  potok.  Skrypt  ten  powinien   móc
              przyjmować  plik do wyświetlenia albo jako argument linii poleceń, albo odczytać go
              ze standardowego wejścia.

       MANLESS
              Jeśli $MANLESS jest ustawiona, to jej wartość zostanie użyta  jako  domyślna  linia
              zachęty  programu  less,  dokładnie  tak  jakby  przekazano  ją w opcji -r (i każde
              wystąpienie tekstu $MAN_PN zostanie rozwinięte w taki sam sposób). Na przykład  aby
              bezwarunkowo ustawić linię zachęty na “moja linia zachęty”, należy ustawić $MANLESS
              na ‘-Psmoja linia zachęty’. Użycie opcji -r nadpisuje tę zmienną środowiska.

       BROWSER
              Jeżeli  jest  ustawiona  zmienna  $BROWSER,  to  jej  wartością  jest   rozdzielona
              dwukropkami  lista  poleceń,  które man będzie - w kolejności - próbował uruchomić,
              aby wyświetlić wyjście man --html w przeglądarce www. W każdym  poleceniu  %s  jest
              zastępowane  nazwą  pliku  zawierającego  wyjście  HTML  programu  groff,  %%  jest
              zastępowane znakiem procentu (%), a %c - dwukropkiem (:).

       SYSTEM Jeżeli ustawiona jest zmienna $SYSTEM, to ma to taki sam  skutek,  jak  przekazanie
              jej wartości jako argumentu opcji -m.

       MANOPT Jeżeli  ustawiono  $MANOPT,  to  wartość tej zmiennej, która powinna być w formacie
              podobnym do formatu linii opcji poleceń programu  man,  będzie  przetwarzana  przed
              opcjami  linii poleceń. Ponieważ wszystkie pozostałe zmienne środowiska specyficzne
              dla programu man mogą być wyrażone jako opcje linii poleceń i jako takie  mogą  być
              podane w zmiennej $MANOPT, należy oczekiwać, że zostaną one uznane za przestarzałe.
              Uwaga: wszystkie spacje, które mają być zinterpretowane jako część argumentu opcji,
              muszą zostać poprzedzone znakiem odwrotnego ukośnika.

       MANWIDTH
              Jeżeli  ustawiono  zmienną  $MANWIDTH,  to  jej  wartość jest używana do określenia
              długości wiersza, dla której będą formatowane strony podręcznika. Jeżeli  nie  jest
              ustawiona, to strony podręcznika będą formatowane dla długości wiersza odpowiedniej
              dla bieżącego terminalu (używając  ioctl(2),  jeśli  jest  dostępne,  lub  wartości
              zmiennej  $COLUMNS,  lub  jeśli żadne z nich nie jest dostępne, ustawiając domyślną
              wartość 80 znaków). Preformatowane strony "cat" będą zachowywane tylko  wtedy,  gdy
              jest  używane  domyślne formatowanie, to jest gdy długość wiersza terminala zawiera
              się między 66 a 80 znakami.

       MAN_KEEP_FORMATTING
              Zazwyczaj, jeżeli wyjście nie jest przekazywane do terminala (tylko  np.  do  pliku
              lub  potoku), to kontrolne znaki formatujące są usuwane, aby ułatwić czytanie pliku
              wynikowego   bez   użycia   żadnych   dodatkowych   narzędzi.    Jednakże    jeżeli
              MAN_KEEP_FORMATTING  ma  niepustą  wartość,  znaki  te  są zachowywane. Może być to
              użyteczne dla programów, które wewnętrznie wywołują man i  potrafią  zinterpretować
              znaki kontrolne.

       MAN_KEEP_STDERR
              Zazwyczaj,  jeśli  wyjście  jest  skierowane  na terminal (zazwyczaj do programu do
              stronicowania), to ignorowane  są  wszystkie  komunikaty  błędów  generowane  przez
              programy  używane to sformatowania strony podręcznika, tak aby nie zakłócić wyjścia
              programu do stronicowania. Programy, takie jak groff  często  tworzą  komunikaty  o
              relatywnie  mało  istotnych  błędach typograficznych (dotyczących na przykład złego
              wyrównania) - wyświetlanie ich  razem  ze  stroną  podręcznika  byłoby  szpecące  i
              mylące.  Jednakżę  niektórzy  użytkownicy  chcieliby zobaczyć te błędy, więc jeżeli
              ustawi się zmienną $MAN_KEEP_STDERR na dowolną niepustą wartość, to wyjście  błędów
              będzie normalnie wyświetlane.

       LANG, LC_MESSAGES
              W  zależności od systemu i implementacji bieżące ustawienia językowe będą pobierane
              z  jednej lub obu spośród zmiennych  $LANG  i  $LC_MESSAGES.  man  wyświetli  swoje
              komunikaty   w   tym   języku  (jeśli  są  dostępne).  Szczegóły  można  znaleźć  w
              setlocale(3).

PLIKI

       /etc/manpath.config
              Plik konfiguracyjny man-db.

       /usr/share/man
              Globalna hierarchia stron podręcznika ekranowego.

       /usr/share/man/index.(bt|db|dir|pag)
              Tradycyjny globalny indeks bazy danych.

       /var/cache/man/index.(bt|db|dir|pag)
              Zgodny z FHS globalny indeks bazy danych.

ZOBACZ TAKŻE

       apropos(1), groff(1), less(1),  manpath(1),  nroff(1),  troff(1),  whatis(1),  zsoelim(1),
       setlocale(3),  manpath(5),  ascii(7),  latin1(7),  man(7), catman(8), mandb(8), podręcznik
       pakietu man-db, FSSTND

HISTORIA

       1990, 1991 - Program napisany przez Johna W. Eatona (jwe@che.utexas.edu).

       23 grudnia 1992: Rik Faith (faith@cs.unc.edu) zaaplikował poprawki błędów nadesłane  przez
       Willema Kasdorpa (wkasdo@nikhefk.nikef.nl).

       30  kwietnia  1994  - 23 lutego 2000: Wilf. (G.Wilford@ee.surrey.ac.uk) z pomocą paru osób
       rozwijał ten pakiet i nim zarządzał.

       30 października 1996 - 30 marca 2001:  Fabrizio  Polacco  <fpolacco@debian.org>rozwijał  i
       udoskonalał ten pakiet dla projektu Debiana z pomocą całej społeczności.

       31 marca 2001 - obecnie: Colin Watson <cjwatson@debian.org> rozwija man-db i nim zarządza.

TŁUMACZENIE

       Wojciech  Kotwica  w  1999  roku  przetłumaczył  część  stron podręcznika pakietu man-db i
       udostępnił je w ramach Projektu Tłumaczenia Manuali.
       Robert Luberda tłumaczenie zaktualizował i uzupełnił w roku 2008.