Provided by: man-db_2.6.7.1-1ubuntu1_amd64 bug

NAZWA

       man - interfejs stron podręcznika ekranowego

SKŁADNIA

       man  [-C  file]  [-d]  [-D] [--warnings[=ostrzeżenia]] [-R kodowanie_znaków] [-L ustawienia_językowe] [-m
       system[,...]] [-M path] [-S list] [-e rozszerzenie] [-i|-I] [--regex|--wildcard] [--names-only] [-a] [-u]
       [--no-subpages]  [-P  pager]   [-r   linia_zachęty]   [-7]   [-E   kodowanie_znaków]   [--no-hyphenation]
       [--no-justification]   [-p   łańcuch_znaków]  [-t]  [-T[urządzenie]]  [-H[przeglądarka]]  [-X[dpi]]  [-Z]
       [[sekcja] strona ...] ...
       man -k [opcje_apropos] wyraż_regularne ...
       man -K [-w|-W] [-S lista] [-i|-I] [--regex] [strona] termin ...
       man -f [opcje_whatis] strona ...
       man -l [-C plik] [-d] [-D] [--warnings[=ostrzeżenia]] [-R kodowanie_znaków] [-L ustawienia_językowe]  [-P
       pager]   [-r   linia_zachęty]  [-7]  [-E  kodowanie_znaków]  [-p  łańcuch_znaków]  [-t]  [-T[urządzenie]]
       [-H[przeglądarka]] [-X[dpi]] [-Z] plik ...
       man -w|-W [-C plik] [-d] [-D] strona ...
       man -c [-C plik] [-d] [-D] strona ...
       man [-?V]

OPIS

       Program man jest systemową przeglądarką stron podręcznika ekranowego. Każdy  argument  strona  przekazany
       programowi man jest zazwyczaj nazwą programu, narzędzia użytkowego lub funkcji. man wyszukuje i wyświetla
       strony  podręcznika  skojarzone  z  tym  argumentem.  Sekcja,  jeśli  ją podano, spowoduje, że man będzie
       przeszukiwał tylko tę sekcję podręcznika. Domyślnie wyszukuje we wszystkich dostępnych sekcjach, używając
       predefiniowanego porządku (domyślnie "1 n l 8 3 2 3posix 3pm 3perl 5 4 9 6 7", chyba że został  nadpisany
       w  polu  SECTION  w  /etc/manpath.config) i pokazuje tylko pierwszą znalezioną stronę, nawet jeśli podana
       strona jest dostępna w kilku sekcjach.

       Poniższa tabela pokazuje numery sekcji wraz z opisem odpowiadających im typów stron, które zawierają.

       1   Programy wykonywalne lub polecenia powłoki
       2   Wywołania systemowe (funkcje dostarczane przez jądro systemu)
       3   Wywołania biblioteczne (funkcje w bibliotekach programów)
       4   Pliki specjalne (które zazwyczaj można znaleźć w /dev)
       5   Formaty plików i konwencje, np. /etc/passwd
       6   Gry
       7   Różnorodne (łącznie z pakietami makr i konwencjami), np. man(7), groff(7)
       8   Polecenia do administracji systemem (zazwyczaj tylko dla administratora)
       9   Wywołania jądra [Niestandardowa]

       Strona podręcznika składa się z kilku sekcji.

       Zgodnie  z  tradycją  nazwy  sekcji   zawierają   NAZWA   (NAME),   SKŁADNIA   (SYNOPSIS),   KONFIGURACJA
       (CONFIGURATION),  OPIS  (DESCRIPTION),  OPCJE  (OPTIONS), KOD ZAKOŃCZENIA (EXIT STATUS), WARTOŚĆ ZWRACANA
       (RETURN VALUE), BŁĘDY (ERRORS), ŚRODOWISKO (ENVIRONMENT),  PLIKI  (FILES),  WERSJE  (VERSIONS),  ZGODNE Z
       (CONFORMING TO),  UWAGI  (NOTES),  BŁĘDY  (BUGS), PRZYKŁAD (EXAMPLE), AUTORZY (AUTHORS) oraz ZOBACZ TAKŻE
       (SEE ALSO).

       Poniższe konwencje mają zastosowanie do sekcji SKŁADNIA, ale  mogą  być  traktowane  jako  przewodnik  po
       innych sekcjach.

       tekst pogrubiony   wprowadź dokładnie tak, jak pokazano.
       kursywa            zastąp odpowiednim argumentem.
       [-abc]             wszystkie argumenty w [ ] są opcjonalne.
       -a|-b              opcji rozdzielonych znakiem | nie można łączyć.
       argument ...       argument można powtarzać.
       [wyrażenie] ...    całe wyrażenie w [ ] można powtarzać.

       Sposób,  w  jaki będzie wyświetlona strona podręcznika, zależy od urządzenia wyjściowego. Na przykład man
       zazwyczaj nie będzie mógł wyświetlić czcionki kursywej, jeśli jest uruchomiony na terminalu, więc zamiast
       niej użyje podkreśleń lub zmieni kolor czcionki.

       Przykłady  użycia  polecenia  lub  funkcji  powinny  zawierać  wszystkie  możliwe  wywołania.  W  pewnych
       przypadkach  doradza  się  obrazować  wykluczające  się wywołania w taki sposób, jak to zrobiono w sekcji
       SKŁADNIA tej strony podręcznika ekranowego.

PRZYKŁADY

       man ls
           Wyświetla stronę podręcznika ekranowego dla danej pozycji (programu) ls.

       man -a intro
           Wyświetla kolejno wszystkie dostępne strony podręcznika intro. Można przerwać  wyświetlanie  pomiędzy
           kolejnymi stronami lub pominąć którąkolwiek z nich.

       man -t alias | lpr -Pps
           Formatuje  stronę podręcznika opisaną przez "alias", czyli zazwyczaj stronę podręcznika powłoki, przy
           pomocy domyślnego formatu troff lub groff i wysyła ją do drukarki  nazwanej  ps.  Domyślnym  wyjściem
           groffa jest zazwyczaj PostScript. man --help poda, który procesor jest przypisany do opcji -t.

       man -l -Tdvi ./foo.1x.gz > ./foo.1x.dvi
           To polecenie rozpakuje i sformatuje źródła nroff strony podręcznika ./foo.1x.gz do pliku niezależnego
           od  urządzenia  (dvi).  Przekierowanie  jest konieczne, ponieważ opcja -T powoduje, że wyjście będzie
           wysłane bezpośrednio do stdout, bez użycia programu pager. Wyjście można przeglądać  programem  takim
           jak xdvi albo przetworzyć do PostScriptu, używając na przykład dvips.

       man -k printf
           Szuka  słowa  kluczowego  printf  jako  wyrażenia  regularnego  w   krótkich  opisach i nazwach stron
           podręcznika. Wyświetla wszystkie dopasowania. Odpowiednik apropos -r printf.

       man -f smail
           Wyszukuje strony podręcznika opisane przez smail i  wyświetla  krótki  opis  każdej  ze  znalezionych
           stron. Odpowiednik whatis -r smail.

WPROWADZENIE

       man  udostępnia  wiele  opcji,  aby  dostosować  się  do wymagań użytkownika najlepiej, jak to jest tylko
       możliwe. Pozwala zmienić ścieżkę wyszukiwania, kolejność sekcji, program do przetwarzania  stron  i  inne
       zachowania oraz operacje, jak to opisano poniżej

       Na  działanie  programu man mają wpływ różne zmienne środowiskowe, jeśli tylko zostaną ustawione. Możliwe
       jest nadanie "wyłapującej wszystko"  zmiennej  $MANOPT  wartości  będącej  łańcuchem  znaków  w  formacie
       argumentów  linii  poleceń,  z  tym wyjątkiem że wszystkie spacje użyte jako argumenty opcji muszą zostać
       poprzedzone znakiem odwrotnego ukośnika. man przetworzy $MANOPT przed odczytaniem linii poleceń,  tak  że
       opcje  wymagające  argumentu będą nadpisane przez takie same opcje podane w linii poleceń. Aby przywrócić
       domyślne wartości wszystkich opcji ustawionych w $MANOPT, można użyć  opcji  -D,  podanej  jako  pierwsza
       opcja  linii  poleceń.  Opcja  ta  pozwala programowi man "zapomnieć" o opcjach podanych w $MANOPT, które
       jednakże wciąż muszą być poprawne.

       Programy  użytkowe  podręcznika  ekranowego,  znajdujące  się  w  pakiecie  man-db  w  znacznym   stopniu
       wykorzystują indeksowane bufory baz danych, które zawierają między innymi informacje o lokalizacji każdej
       ze  stron  podręcznika  w  systemie plików czy o zawartości whatis (krótkiego jednoliniowego opisu strony
       podręcznika) i pozwalają programowi man działać szybciej, niż gdyby musiał  za  każdym  razem  wyszukiwać
       odpowiednie  strony podręcznika w systemie plików. Jeżeli tego zażądano, podając opcję -u, to man zapewni
       ciągłą spójność buforów, co  eliminuje  potrzebę  ręcznego  uruchamiania  oprogramowania  aktualizującego
       tradycyjne tekstowe bazy danych whatis.

       Jeżeli  man  nie  będzie  mógł  znaleźć  zainicjowanej  przez  mandb  indeksowanej bazy danych dla pewnej
       hierarchii stron podręcznika, to wciąż będzie przeszukiwał tę hierarchię, chociaż  w takim wypadku będzie
       potrzebne użycie przeszukiwania sytemu  plików.  Jeśli  whatis  lub  apropos  nie  znajdą  indeksu,  będą
       próbowały znaleźć potrzebne informacje w tradycyjnej bazie danych whatis.

       Narzędzia  pakietu  obsługują  spakowane  pliki źródłowe nroff, mające rozszerzenia .Z, .z i .gz. Podczas
       kompilacji pakietu możliwe jest dodanie obsługi dowolnego  rozszerzenia  plików  skompresowanych.  Także,
       domyślnie,  wszystkie  preformatowane  strony  "cat"  będą  kompresowane programem gzip. Każda "globalna"
       hierarchia stron podręcznika, taka jak /usr/share/man lub /usr/X11R6/man, może mieć dowolny katalog  jako
       katalog  jej  stron  preformatowanych.  Zgodnie  z  tradycją,  strony  "cat" są przechowywane w tej samej
       hierarchii co strony podręcznika, ale z powodów określonych w Standardzie hierarchii plików (FHS), lepiej
       jest je przechowywać w innym miejscu. Szczegóły, jak to zrobić można znaleźć w manpath(5). Informacji, po
       co to robić, dostarcza wymieniony wyżej standard.

       Pakiet obsługuje również strony w innych językach niż angielski. Strony takie są dostępne (jeśli znajdują
       się w systemie) przez użycie funkcji ustawień językowych (locale). Aby włączyć tę obsługę należy  zmienne
       $LC_MESSAGES,  $LANG albo inne, zależne od systemu, ustawić na kod języka w poniższym formacie opisanym w
       standardzie POSIX 1003.1:

       <język>[_<terytorium>[.<zestaw_znaków>[,<wersja>]]]

       Jeżeli odpowiednia strona jest dostępna w Twoich ustawieniach_językowych, to będzie  wyświetlona  zamiast
       wersji standardowej (czyli zazwyczaj amerykańskiej).

       Obsługa  międzynarodowych  katalogów  wiadomości,  która  jest  również  jedną  z zalet pakietu, może być
       aktywowana w dokładnie ten sam sposób, oczywiście jeżeli katalogi wiadomości są  dostępne.  Jeśli  strony
       podręcznika  i  komunikaty  nie  są  dostępne  w  Twoim języku, a chciałbyś je dodać, prosimy o kontakt z
       opiekunem pakietu, który będzie koordynował tłumaczenia.

       Informacje o innych zaletach pakietu i rozszerzeniach w nim dostępnych znajdują  się  w  dokumentacji  do
       niego dołączanej.

ZACHOWANIA DOMYŚLNE

       man  poszukuje  żądanych  stron  podręcznika  w  indeksie  bufora bazy danych. Jeżeli podano opcję -u, to
       przeprowadzane jest sprawdzanie spójności bufora, aby  zapewnić,  że  baza  danych  odzwierciedla  system
       plików.  Jeżeli zawsze używa się tej opcji, to nie ma potrzeby powtórnego uruchamiania polecenia mandb po
       tym, jak bazy zostały utworzone, chyba że została uszkodzona. Jednakże sprawdzanie spójności może działać
       powoli w systemach, w których zainstalowano wiele stron podręcznika ekranowego, dlatego też opcja ta jest
       domyślnie wyłączona; administratorzy systemu mogą uruchamiać mandb na przykład co tydzień,  aby  utrzymać
       spójność  baz  danych.  Aby zapobiec problemom powodowanym przez przestarzały indeks bazy danych, w razie
       gdy man nie znajdzie żądanej strony w buforze, podejmie próbę wyszukania strony w  rzeczywistym  systemie
       plików, tak jakby bufor bazy danych nie był obecny.

       Po  znalezieniu strony podręcznika, sprawdzane jest, czy istnieje odpowiedni poprzednio sformatowany plik
       "cat", nowszy niż plik źródłowy nroff. Jeżeli istnieje i jest nowszy, to  ten  preformatowany  plik  jest
       (zazwyczaj)  rozpakowywany  i  wyświetlany w przeglądarce tekstu (ang. pager). Program ten można podać na
       kilka różnych sposobów, a jeśli się go nie poda, to zostanie  użyta  wartość  domyślna  (szczegóły  można
       znaleźć  w  opisie  opcji  -P).  Jeżeli  nie  znaleziono strony preformatowanej lub jest starsza niż plik
       źródłowy nroff, to ten plik nroff jest filtrowany za pomocą różnych programów, a następnie pokazywany.

       Jeżeli może zostać utworzony plik "cat" (istnieje odpowiedni katalog mający odpowiednie  prawa  dostępu),
       to man skompresuje i zachowa plik "cat", działając w tle.

       Filtry  są  rozszyfrowywane  na  wiele  sposób.  Najpierw brana jest pod uwagę opcja linii poleceń -p lub
       wartość zmiennej środowiskowej $MANROFFSEQ. Jeżeli nie podano -p, ani nie ustawiono zmiennej  środowiska,
       to  przetwarzana  jest  początkowa  linia  źródłowej  strony  nroff  w poszukiwaniu poprawnego oznaczenia
       preprocesora. Aby man znalazł poprawne oznaczenie preprocesora, pierwsza linia musi składać się z

       '\" <łańcuch_znaków>

       gdzie łańcuch_znaków może być dowolną kombinacją liter opisanych poniżej w opcji -p.

       Jeżeli żadna z powyższych metod nie dostarczy żadnych informacji o filtrowaniu,  to  będzie  użyty  zbiór
       domyślny.

       Z filtrów i podstawowego programu formatującego (nroff lub [tg]roff z -t)tworzony jest potok formatujący,
       który  następnie  jest  wykonywany.  Alternatywnie,  jeżeli w korzeniu drzewa hierarchii man znajduje się
       program wykonywalny mandb_nfmt (lub mandb_tfmt, gdy -t), to jest on wykonywany zamiast potoku. Dostaje on
       na wejście źródło strony podręcznika, łańcuch znaków preprocesora i opcjonalnie nazwę urządzenia podaną w
       argumentach opcji -T lub -E.

OPCJE

       Opcje, które nie wymagają argumentu, a są zduplikowane albo w linii poleceń, albo w $MANOPT, albo w  obu,
       nie czynią żadnej szkody. W przypadku opcji, które wymagają argumentu, każde powtórne ich użycie nadpisze
       poprzednią wartość tego argumentu.

   Opcje ogólne
       -C plik, --config-file=plik
              Używa podanego pliku konfiguracyjnego użytkownika zamiast domyślnego ~/.manpath.

       -d, --debug
              Wyświetla informację diagnostyczną (debug).

       -D, --default
              Ta  opcja  powinna być zazwyczaj podana jako pierwsza, gdyż przywraca domyślne zachowanie programu
              man. Jej  zastosowaniem  jest  wyłączenie  tych  opcji  ustawionych  w  $MANOPT.  Wszystkie  opcje
              następujące po -D będą miały swoje normalne znaczenie.

       --warnings[=ostrzeżenia]
              Włącza  ostrzeżenia  programu  groff.  Można  użyć  tej  opcji,  aby  sprawdzić  poprawność tekstu
              źródłowego stron  podręcznika  ekranowego.  ostrzeżenia  to  rozdzielona  przecinkami  lista  nazw
              ostrzeżeń;  jeśli  nie jest podana, to przyjmowana jest wartość domyślna - "mac". Listę dostępnych
              ostrzeżeń można znaleźć w  info groff, sekcja “Ostrzeżenia”.

   Główne tryby działania
       -f, --whatis
              Odpowiednik whatis. Wyświetla krótki opis strony podręcznika, jeśli jest dostępna. Szczegóły można
              znaleźć w whatis(1).

       -k, --apropos
              Odpowiednik apropos.  Wyszukuje  krótki  opis  stron  podręcznika  pasujących  dla  zadanych  słów
              kluczowych i wyświetla wszystkie dopasowania. Szczegóły można znaleźć w apropos(1).

       -K, --global-apropos
              Szuka  tekstu  we  wszystkich  stronach  podręcznika  ekranowego.  Jest  to  przeszukiwanie siłowe
              (brute-force), więc czasochłonne. Jeśli jest to możliwe, prosimy  o  podanie  numeru  sekcji,  aby
              zmniejszyć  liczbę  przeszukiwanych  stron  podręcznika.  Klucze  wyszukiwania  mogą  być zwykłymi
              łańcuchami znaków (domyślnie) lub wyrażeniami regularnymi (jeśli podano opcję --regex).

       -l, --local-file
              Aktywuje tryb stron "lokalnych". Zamiast wyszukiwać strony w hierarchii  systemowej,  formatuje  i
              wyświetla  lokalne  pliki  podręcznika.  Każdy  argument  będzie interpretowany jako poprawny plik
              źródłowy nroff. Nie będzie generowany preformatowany  plik  "cat".  Podanie  "-"  jako  jednego  z
              argumentów  spowoduje,  że  będzie  przetwarzane standardowe wejście (stdin). Jeśli nie podano tej
              opcji, a man nie znajdzie żądanej strony, to przed wyświetleniem komunikatu o błędzie zachowa  się
              tak, jakby ta opcja była podana i użyje podanego argumentu jako nazwy pliku do wyświetlenia.

       -w, --where, --path, --location
              Zamiast  wyświetlać  strony  podręcznika ekranowego, wypisuje lokalizacje źródłowych plików nroff,
              które zostałyby sformatowane.

       -W, --where-cat, --location-cat
              Zamiast wyświetlać strony podręcznika ekranowego, wypisuje lokalizacje plików cat, które zostałyby
              wyświetlone. Jeśli podano jednocześnie -w i -W, wyświetla obie wartości rozdzielone spacją.

       -c, --catman
              Ta opcja nie jest przeznaczona dla ogółu i powinna być używana tylko przez program catman.

       -R kodowanie_znaków, --recode=kodowanie_znaków
              Zamiast w normalny sposób wyświetlić stronę podręcznika, wypisze źródło strony  przekształcone  na
              podane  kodowanie_znaków.  Jeśli  znane  jest  kodowanie  znaków  pliku  źródłowego, to można użyć
              bezpośrednio  polecenia  manconv(1).  Jednakże,  opcja  ta  pozwala  przekształcić   kilka   stron
              podręcznika  do  jednego  kodowania,  bez dokładnego podawania kodowania źródeł każdej z nich, pod
              warunkiem że strony te  są  umieszczone  w  strukturze  katalogów  podobnej  do  hierarchii  stron
              podręcznika.

   Wyszukiwanie stron podręcznika ekranowego
       -L ustawienia_językowe, --locale=ustawienia_językowe
              man   zazwyczaj   określa  bieżące  ustawienia  językowa  przez  wywołanie  systemowej  funkcji  C
              setlocale(3), która określa je na podstawie różnych zmiennych środowiska, takich jak  $LC_MESSAGES
              i  $LANG.  Aby  tymczasowo  nadpisać  wartości ustalone  przez tę funkcję, można użyć tej opcji do
              bezpośredniego przekazania ustawień_językowych do programu man. Uwaga: będzie to miało wpływ tylko
              na wyszukiwanie  stron  podręcznika,  komunikaty  takie  jak  informacje  o  pomocy,  zawsze  będą
              wyświetlane w języku określonym na początku działania.

       -m system[,...], --systems=system[,...]
              Jeśli  ten  system ma dostęp do hierarchii stron man innego systemu operacyjnego, to za pomocą tej
              opcji można uzyskać do nich dostęp. Aby wyszukać stronę podręcznika z systemu NewOS, należy  podać
              -m NewOS.

              Podany system może być kombinacją oddzielonych przecinkami nazw systemów operacyjnych. Aby włączyć
              hierarchię  stron  podręcznika  macierzystego  systemu  operacyjnego,  trzeba  użyć man jako nazwy
              systemu w łańcuchu argumentów. Niniejsza opcja nadpisuje  ewentualne  użycie  zmiennej  środowiska
              $SYSTEM.

       -M ścieżka, --manpath=ścieżka
              Podaje  alternatywną  ścieżkę manpath. Domyślnie w celu znalezienia ścieżki przeszukiwań man używa
              kodu programu manpath. Opcja ta nadpisuje wartość zmiennej środowiskowej $MANPATH i  powoduje,  że
              opcja -m jest ignorowana.

              Ścieżka  podana  jako  ścieżka  manpath  musi  być  korzeniem hierarchii stron podręcznika, której
              struktura odpowiada strukturze sekcji opisanej w podręczniku man-db (w  dokumencie  "System  stron
              podręcznika  ekranowego",  ang. "The manual page system"). Aby zobaczyć strony podręcznika poza tą
              hierarchią, patrz opcja -l.

       -S lista, -s lista, --sections=lista
              Rozdzielona dwukropkami lub  przecinkami  lista  określa  kolejność  przeszukiwania  sekcji  stron
              podręcznika.  Opcja  ta  nadpisuje zmienną systemową $MANSECT. (Alternatywna pisownia w postaci -s
              jest dostarczona w celu zachowania kompatybilności z Systemem V).

       -e pod-rozszerzenie, --extension=pod-rozszerzenie
              Niektóre systemu zawierają w głównej sekcji  hierarchii  stron  duże  pakiety  stron  podręcznika,
              takich  jak  te,  które  towarzyszą  pakietowi  Tcl.  Aby  rozwiązać problem istnienia dwóch stron
              podręcznika o tej samej nazwie, takiej jak exit(3), strony Tcl miały tradycyjnie przypisaną sekcję
              l. Jako że nie jest to zbyt szczęśliwe rozwiązanie, jest obecnie możliwe umieszczenie takich stron
              w poprawnej sekcji i przypisanie im określonego "rozszerzenia", w  naszym  przykładzie  byłoby  to
              exit(3tcl).  Podczas normalnego działania man wyświetli exit(3) przed exit(3tcl). Aby to zmienić i
              uniknąć konieczności podawania dokładnej sekcji, w której dana strona  jest  umieszczona,  możliwe
              jest  podanie  programowi man pod-rozszerzenia, będącego łańcuchem znaków określającym, do którego
              pakietu ma należeć strona podręcznika. Używając powyższego przykładu, przekazanie  programowi  man
              opcji -e tcl zawęzi wyszukiwanie do stron mających rozszerzenie *tcl.

       -i, --ignore-case
              Ignoruje wielkość liter podczas wyszukiwania stron podręcznika. Jest to zachowanie domyślne.

       -I, --match-case
              Wyszukuje strony podręcznika zwracając uwagę na wielkość liter.

       --regex
              Wyświetla  wszystkie  strony,  których  jakakolwiek  część nazwy lub opisu pasuje - jako wyrażenie
              regularne - do każdego podanego argumentu strona, tak jak to  robi  apropos(1).  Ponieważ  podczas
              wyszukiwania    za    pomocą   wyrażeń   regularnych   zazwyczaj   nie   ma   rozsądnego   sposobu
              wydobycia"najlepszej" strony, opcja ta włącza -a.

       --wildcard
              Wyświetla wszystkie strony, których jakakolwiek część nazwy lub  opisu  pasuje  -  jako  wyrażenie
              zawierające   znaki dopasowania w stylu powłoki - do każdego podanego argumentu strona, tak jak to
              robi apropos(1) --wildcard. Argument strona musi pasować albo do całej  nazwy  lub  całego  opisu,
              albo  do  poszczególnych  słów  opisu.  Ponieważ  podczas wyszukiwania zazwyczaj nie ma rozsądnego
              sposobu wydobycia"najlepszej" strony, opcja ta włącza -a.

       --names-only
              Jeżeli użyto opcji --regex lub --wildcard, dopasowywane będą tylko nazwy stron, bez opisów  stron,
              tak jak to robi whatis(1). W przeciwnym razie opcja ta nic nie robi.

       -a, --all
              Domyślnie man zakończy działanie po wyświetleniu najbardziej odpowiedniej strony podręcznika, jaką
              znajdzie. Użycie tej opcji spowoduje, że man pokaże wszystkie dostępne strony podręcznika, których
              nazwy odpowiadają kryteriom wyszukiwania.

       -u, --update
              Ta  opcja  powoduje,  że  man  przeprowadzi  sprawdzenie  spójności  swoich baz danych na poziomie
              i-węzłów, tak aby mieć pewność, że dokładnie odzwierciedlają system  plików.  Opcja  ta  ma  efekt
              tylko wtedy, gdy man jest zainstalowany z ustawionym bitem set-user-id.

       --no-subpages
              Domyślnie,  man  próbuje  interpretować  pary  nazw  stron podręcznika podane w linii poleceń jako
              odpowiedniki nazw pojedynczych stron podręcznika zawierających znaki  myślnika  lub  podkreślenia.
              Wspiera   to   zwyczajowy   wzorzec  programów  implementujących  podprogramy,  pozwalając  im  na
              dostarczanie stron podręcznika dla każdego podprogramu przy użyciu składni podobnej do tej,  która
              by była użyta do uruchomienia tego podprogramu. Przykład:

                $ man -aw git diff
                /usr/share/man/man1/git-diff.1.gz

              Aby wyłączyć to zachowanie, proszę użyć opcji --no-subpages.

                $ man -aw --no-subpages git diff
                /usr/share/man/man1/git.1.gz
                /usr/share/man/man3/Git.3pm.gz
                /usr/share/man/man1/diff.1.gz

   Kontrolowanie sformatowanego wyjścia
       -P pager, --pager=pager
              Określa,  którego  użyć programu do przeglądania tekstu (ang. pager). Domyślnie man używa programu
              pager -s. Ta opcja  nadpisuje  zmienną  środowiska  MANPAGER,  która  z  kolei  nadpisuje  zmienną
              środowiska $PAGER. Nie jest używana w połączeniu z -f lub -k.

              Wartością  może  być nazwa zwykłego polecenia lub polecenie z argumentami. W wartości można używać
              znaków cytowania powłoki (odwrotne ukośniki, pojedyncze lub  podwójne  cudzysłowy),  jednakże  nie
              można  łączyć  wielu  poleceń  w  potoki; jeśli jest to potrzebne należy użyć skryptu otaczającego
              potok. Skrypt ten powinien móc przyjmować plik do wyświetlenia albo jako argument  linii  poleceń,
              albo odczytać go ze standardowego wejścia.

       -r linia_zachęty, --prompt=linia_zachęty
              Jeżeli  jako  przeglądarka  tekstu jest używana w miarę nowa wersja programu less, to man spróbuje
              ustawić jej łańcuch zachęty oraz parę sensownych opcji. Domyślny łańcuch zachęty wygląda tak

               Strona podręcznika nazwa(sek) linia x

              gdzie nazwa oznacza nazwę strony podręcznika, sek oznacza sekcję, w której znaleziono tę stronę, a
              x jest numerem bieżącego wiersza. Osiąga się to przez użycie zmiennej środowiska $LESS.

              Podanie -r z łańcuchem znaków nadpisze tę wartość domyślną. Łańcuch  znaków  może  zawierać  tekst
              $MAN_PN,  który  zostanie  zamieniony  przez  nazwę  bieżącej  strony  podręcznika oraz jej sekcję
              otoczoną nawiasami "(" i ")". Łańcuch znaków równoważny wartości domyślnej to:

              \ Strona\ podręcznika\ \$MAN_PN\ ?ltlinia\ %lt?L/%L.:
              bajt\ %bB?s/%s..?\ (KONIEC):?pB\ %pB\\%..
              (naciśnij h, aby otrzymać pomoc, lub q, aby zakończyć)

              Podział na trzy linie zastosowano tylko dla zwiększenia czytelności.  Znaczenie  można  znaleźć  w
              podręczniku  less(1).  Linia  zachęty  jest  najpierw  rozwijana przez powłokę. Wszystkie podwójne
              cudzysłowy, odwrotne apostrofy i odwrotne ukośniki w linii zachęty muszą być  poprzedzone  znakiem
              odwrotnego ukośnika. Linia zachęty może kończyć się poprzedzonym przez odwrotny ukośnik znakiem $,
              po  którym  mogą  następować  kolejne  opcje przekazywane do programu less. Domyślnie man  ustawia
              opcje -ix8.

              Opisanej poniżej zmiennej środowiskowej $MANLESS można  użyć  do  ustawienia  domyślnego  łańcucha
              zachęty, jeżeli nie podano go w parametrach linii poleceń.

       -7, --ascii
              Podczas  przeglądanie  strony  podręcznika  zawierającej  tylko  czyste znaki ascii(7) w 7-bitowym
              terminalu lub emulatorze terminala, niektóre znaki mogą nie być wyświetlone  poprawnie,  jeżeli  z
              programem  używane  jest  urządzenie  latin1(7)  programu  GNU nroff. Ta opcja pozwala, aby strony
              zawierające tylko znaki ascii były wyświetlane w trybie ascii z urządzeniem latin1. Opcja  ta  nie
              zmieni  kodowania  żadnego  tekstu latin1. Poniższa tabela pokazuje przeprowadzane zmiany kodowań:
              niektóre z nich mogą być wyświetlone poprawnie, tylko  gdy  używa  się  urządzenia  latin1(7)  GNU
              nroffa.

              Opis                     Ósemkowy   latin1   ascii
              ───────────────────────────────────────────────────
              łącznik                    255        ‐        -
              kula (kropka w środku)     267        •        o
              akcent ostry               264        ´        '
              znak dzielenia             327        ×        x

              Jeżeli  kolumna  latin1  wyświetla  się  poprawnie,  Twój terminal może być już ustawiony na znaki
              latin1, więc podanie tej opcji nie jest potrzebne. Jeśli kolumny latin1 i ascii są identyczne,  to
              czytasz tę stronę używając omawianej opcji lub man nie sformatował tej strony za pomocą urządzenia
              latin1.  Jeśli brakuje kolumny latin1 lub jest ona uszkodzona, to najprawdopodobniej trzeba używać
              omawianej opcji podczas przeglądania stron podręcznika ekranowego.

              Ta opcja jest ignorowana, jeżeli podano  również  -t,  -H,  -T  albo  -Z  i  może  być  całkowicie
              nieprzydatna podczas używania wersji nroffa innej niż GNU.

       -E kodowanie_znaków, --encoding=kodowanie_znaków
              Generuje   wyjście   w   innym   niż  domyślne  kodowaniu  znaków.  W  celu  zachowania  wstecznej
              kompatybilności kodowanie_znaków może być urządzeniem nroff, takim jak ascii, latin1 lub utf8  jak
              również prawdziwym kodowaniem znaków, takim jak UTF-8.

       --no-hyphenation, --nh
              Zazwyczaj  nroff  automatycznie  dzieli  wyrazy  przy  przenoszeniu,  jeśli jest to konieczne, aby
              wyrównać linię, tak żeby nie zawierała za dużo spacji, i robi to nawet wtedy, gdy  wyrazy  te  nie
              zawierają  znaków  łącznika.  Ta  opcja  wyłącza automatyczne dzielenie wyrazów, tak że słowa będą
              dzielone tylko, gdy zawierają łączniki.

              Jeśli piszesz stronę podręcznika ekranowego, to aby powstrzymać nroff przed przenoszeniem  wyrazów
              do  nowej  linii  w  nieodpowiednim  miejscu,  należy  zapoznać się z dokumentacją programu nroff,
              zamiast używać tej opcji; na przykład można w słowie umieścić sekwencję "\%" wskazującą miejsce, w
              którym słowo może być podzielone przy przenoszeniu, albo  umieścić  "\%"  na  początku  słowa,  co
              zabroni jego dzielenia.

       --no-justification, --nj
              Zazwyczaj  nroff  automatycznie  wyrówna  tekst  w linii do obu marginesów. Opcja ta wyłącza takie
              wyrównywanie, zostawiając wyrównywanie tylko do lewego marginesu, co powoduje, że tekst  z  prawej
              strony jest "postrzępiony".

              Podczas  pisania  strony  podręcznika  ekranowego,  nie należy używać tej opcji do powstrzymywania
              nroffa od wyrównywania linii w akapicie do obu marginesów. Zamiast  tego  proszę  zapoznać  się  z
              dokumentacją  programu  nroff.  Na  przykład  można użyć żądań ".na", ".nf", ".fi", and ".ad", aby
              tymczasowo wyłączyć wyrównywanie linii i wypełnianie spacjami.

       -p łańcuch_znaków, --preprocessor=łańcuch_znaków
              Określa  sekwencję  preprocesorów  do  uruchomienia  przez  uruchomieniem   programu   nroff   lub
              troff/groff.  Nie  w  każdym  systemie  będzie  zainstalowany  pełen zbiór preprocesorów. Niektóre
              preprocesory i litery je oznaczające to: eqn (e), grap (g), pic (p), tbl (t),  vgrind  (v),  refer
              (r).  Ta  opcja  nadpisuje  zmienną  środowiska  $MANROFFSEQ. zsoelim jest zawsze uruchamiany jako
              pierwszy preprocesor.

       -t, --troff
              Używa programu groff -mandoc, aby sformatować stronę podręcznika na standardowe wyjście. Opcja nie
              jest wymagana w połączeniu z  -H, -T lub -Z.

       -T[urządzenie], --troff-device[=urządzenie]
              Za pomocą tej opcji można zmienić wyjście programu groff  (lub  być  może  troff),  tak  aby  było
              odpowiednie  dla  innego  urządzenia  niż  domyślne. Włącza opcję -t. Przykłady (dostarczane przez
              groff-1.17) zawierają dvi, latin1, ps, utf8, X75 oraz X100.

       -H[przeglądarka], --html[=przeglądarka]
              Opcja ta spowoduje, że groff utworzy wyjście w formacie HTML i je wyświetli w  przeglądarce  stron
              www.  Wybór przeglądarki dokonywany jest przy pomocy opcjonalnego argumentu przeglądarka. Jeśli go
              nie podano, to brana jest pod uwagę wartość zmiennej środowiska  $BROWSER,  a  następnie  domyślna
              przeglądarka ustawiona podczas kompilowania pakietu (zazwyczaj lynx). Opcja ta włącza również -t i
              będzie działać tylko z wersją GNU troffa.

       -X[dpi], --gxditview[=dpi]
              Opcja ta wyświetla wyjście groffa w okienku graficznym za pomocą programu gxditview Argumentem dpi
              (dots  per  inch)  może  być  75,  75-12,  100 lub 100-12, domyślnie jest 75; warianty -12 używają
              12-punktowej czcionki jako bazowej. Opcja włącza -T z urządzeniem X75, X75-12, X100 lub X100-12.

       -Z, --ditroff
              groff  uruchomi  program  troff  i  użyje  odpowiedniego  postprocesora  do   utworzenia   wyjścia
              odpowiedniego  dla  wybranego  urządzenia.  Gdy  groff  -mandoc  jest  groffem,  to  ta opcja jest
              przekazywana do groffa i wstrzyma użycie postprocesora. Automatycznie włącza opcję -t.

   Otrzymywanie pomocy
       -?, --help
              Wyświetla komunikat pomocy i kończy pracę.

       --usage
              Wyświetla krótki opis użycia programu i kończy pracę.

       -V, --version
              Wyświetla informację o wersji.

KOD ZAKOŃCZENIA

       0      Program zakończony bez żadnych błędów.

       1      Błąd użycia, składni lub pliku konfiguracyjnego.

       2      Błąd działania.

       3      Proces potomny zwrócił niezerowy kod zakończenia.

       16     Co najmniej jedna z stron/plików/słów kluczowych nie istnieje lub nie zostało dopasowane.

ŚRODOWISKO

       MANPATH
              Jeżeli ustawiona jest $MANPATH, to jej wartość jest używana jako ścieżka  przeszukiwań  hierarchii
              stron man.

       MANROFFOPT
              Zawartość  zmiennej $MANROFFOPT jest dodawana do linii poleceń za każdym razem, gdy  man uruchamia
              program formatujący (nroff, troff lub groff).

       MANROFFSEQ
              Jeżeli ustawiono $MANROFFSEQ, to jej wartość jest używana do określenia zbioru preprocesorów przez
              które jest przepuszczana strona podręcznika. Domyślna lista preprocesorów zależy od systemu.

       MANSECT
              Jeżeli ustawiona jest $MANSECT, to jej wartość jest listą oddzielonych dwukropkami sekcji i  służy
              do  określania,  które  sekcje  podręcznika man i w jakiej kolejności będą przeszukiwane. Domyślną
              wartością jest "1 n l 8 3 2 3posix 3pm 3perl 5 4 9 6 7", chyba że zostanie  to  nadpisane  w  polu
              SECTION pliku /etc/manpath.config.

       MANPAGER, PAGER
              Jeśli  ustawiono zmienną $MANPAGER lub $PAGER ($MANPAGER ma wyższy priorytet), to jej wartość jest
              używana jako nazwa programu, w którym będzie wyświetlona strona podręcznika ekranowego.  Domyślnie
              używany jest program pager -s.

              Wartością  może  być nazwa zwykłego polecenia lub polecenie z argumentami. W wartości można używać
              znaków cytowania powłoki (odwrotne ukośniki, pojedyncze lub  podwójne  cudzysłowy),  jednakże  nie
              można  łączyć  wielu  poleceń  w  potoki; jeśli jest to potrzebne należy użyć skryptu otaczającego
              potok. Skrypt ten powinien móc przyjmować plik do wyświetlenia albo jako argument  linii  poleceń,
              albo odczytać go ze standardowego wejścia.

       MANLESS
              Jeśli  $MANLESS jest ustawiona, to jej wartość zostanie użyta jako domyślna linia zachęty programu
              less, dokładnie tak jakby przekazano ją w opcji -r (i każde wystąpienie  tekstu  $MAN_PN  zostanie
              rozwinięte  w  taki sam sposób). Na przykład aby bezwarunkowo ustawić linię zachęty na “moja linia
              zachęty”, należy ustawić $MANLESS na ‘-Psmoja linia zachęty’. Użycie opcji -r nadpisuje tę zmienną
              środowiska.

       BROWSER
              Jeżeli jest ustawiona zmienna $BROWSER,  to  jej  wartością  jest  rozdzielona  dwukropkami  lista
              poleceń, które man będzie - w kolejności - próbował uruchomić, aby wyświetlić wyjście man --html w
              przeglądarce  www.  W  każdym poleceniu %s jest zastępowane nazwą pliku zawierającego wyjście HTML
              programu groff, %% jest zastępowane znakiem procentu (%), a %c - dwukropkiem (:).

       SYSTEM Jeżeli ustawiona jest zmienna $SYSTEM, to ma to taki sam skutek, jak przekazanie jej wartości jako
              argumentu opcji -m.

       MANOPT Jeżeli ustawiono $MANOPT, to wartość tej zmiennej,  która  powinna  być  w  formacie  podobnym  do
              formatu  linii  opcji  poleceń  programu  man,  będzie  przetwarzana  przed opcjami linii poleceń.
              Ponieważ wszystkie pozostałe zmienne środowiska specyficzne dla programu  man  mogą  być  wyrażone
              jako  opcje  linii  poleceń  i jako takie mogą być podane w zmiennej $MANOPT, należy oczekiwać, że
              zostaną one uznane za przestarzałe. Uwaga: wszystkie spacje, które mają być  zinterpretowane  jako
              część argumentu opcji, muszą zostać poprzedzone znakiem odwrotnego ukośnika.

       MANWIDTH
              Jeżeli  ustawiono  zmienną  $MANWIDTH, to jej wartość jest używana do określenia długości wiersza,
              dla której będą formatowane strony podręcznika. Jeżeli nie jest ustawiona, to  strony  podręcznika
              będą  formatowane  dla  długości  wiersza odpowiedniej dla bieżącego terminalu (używając ioctl(2),
              jeśli jest dostępne, lub wartości zmiennej $COLUMNS, lub jeśli żadne z  nich  nie  jest  dostępne,
              ustawiając  domyślną wartość 80 znaków). Preformatowane strony "cat" będą zachowywane tylko wtedy,
              gdy jest używane domyślne formatowanie, to jest gdy długość wiersza terminala zawiera  się  między
              66 a 80 znakami.

       MAN_KEEP_FORMATTING
              Zazwyczaj,  jeżeli  wyjście nie jest przekazywane do terminala (tylko np. do pliku lub potoku), to
              kontrolne znaki formatujące są usuwane, aby ułatwić czytanie pliku wynikowego bez  użycia  żadnych
              dodatkowych  narzędzi.  Jednakże  jeżeli  MAN_KEEP_FORMATTING  ma  niepustą  wartość,  znaki te są
              zachowywane. Może być to użyteczne dla  programów,  które  wewnętrznie  wywołują  man  i  potrafią
              zinterpretować znaki kontrolne.

       MAN_KEEP_STDERR
              Zazwyczaj,  jeśli wyjście jest skierowane na terminal (zazwyczaj do programu do stronicowania), to
              ignorowane są wszystkie komunikaty błędów  generowane  przez  programy  używane  to  sformatowania
              strony  podręcznika,  tak  aby nie zakłócić wyjścia programu do stronicowania. Programy, takie jak
              groff często tworzą komunikaty o relatywnie mało istotnych błędach typograficznych (dotyczących na
              przykład złego wyrównania) - wyświetlanie ich  razem  ze  stroną  podręcznika  byłoby  szpecące  i
              mylące. Jednakżę niektórzy użytkownicy chcieliby zobaczyć te błędy, więc jeżeli ustawi się zmienną
              $MAN_KEEP_STDERR na dowolną niepustą wartość, to wyjście błędów będzie normalnie wyświetlane.

       LANG, LC_MESSAGES
              W  zależności  od systemu i implementacji bieżące ustawienia językowe będą pobierane z  jednej lub
              obu spośród zmiennych $LANG i $LC_MESSAGES. man wyświetli swoje komunikaty w tym języku (jeśli  są
              dostępne). Szczegóły można znaleźć w setlocale(3).

PLIKI

       /etc/manpath.config
              Plik konfiguracyjny man-db.

       /usr/share/man
              Globalna hierarchia stron podręcznika ekranowego.

       /usr/share/man/index.(bt|db|dir|pag)
              Tradycyjny globalny indeks bazy danych.

       /var/cache/man/index.(bt|db|dir|pag)
              Zgodny z FHS globalny indeks bazy danych.

ZOBACZ TAKŻE

       apropos(1),  groff(1),  less(1),  manpath(1),  nroff(1),  troff(1),  whatis(1), zsoelim(1), setlocale(3),
       manpath(5), ascii(7), latin1(7), man(7), catman(8), mandb(8), podręcznik pakietu man-db, FSSTND

HISTORIA

       1990, 1991 - Program napisany przez Johna W. Eatona (jwe@che.utexas.edu).

       23 grudnia 1992: Rik  Faith  (faith@cs.unc.edu)  zaaplikował  poprawki  błędów  nadesłane  przez  Willema
       Kasdorpa (wkasdo@nikhefk.nikef.nl).

       30  kwietnia  1994  -  23  lutego 2000: Wilf. (G.Wilford@ee.surrey.ac.uk) z pomocą paru osób rozwijał ten
       pakiet i nim zarządzał.

       30 października 1996 - 30 marca 2001: Fabrizio Polacco <fpolacco@debian.org>rozwijał  i  udoskonalał  ten
       pakiet dla projektu Debiana z pomocą całej społeczności.

       31 marca 2001 - obecnie: Colin Watson <cjwatson@debian.org> rozwija man-db i nim zarządza.

TŁUMACZENIE

       Wojciech  Kotwica  w  1999  roku  przetłumaczył  część stron podręcznika pakietu man-db i udostępnił je w
       ramach Projektu Tłumaczenia Manuali.
       Robert Luberda tłumaczenie zaktualizował i uzupełnił w roku 2008.

2.6.7.1                                            2014-04-10                                             MAN(1)