Provided by: manpages-pl_0.5-1_all bug

NAZWA

       mtools - narzędzia dostępu do dysków DOS w Uniksie

WSTĘP

        Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!

       Mtools  jest  zbiorem  narzędzi,  udostępnianych  jako  public domain, pozwalających systemom unixowym na
       operowanie plikami DOSowymi: odczyt, zapis i przemieszczanie plików położonych na DOSowym systemie plików
       (zwykle dyskietce). Gdy jest to uzasadnione, każdy z programów  usiłuje  emulować  odpowiednie  polecenie
       DOSu.  Nie  są  jednak  emulowane  zbędne  ograniczenia  i  osobliwości  DOSu.  Na przykład, możliwe jest
       przesuwanie podkatalogów z jednego podkatalogu do innego.

       Mtools wystarczają do zapewnienia dostępu do systemów plikowych DOSu. Na przykład,  polecenia  takie  jak
       mdir a: działają na napędzie a: bez uprzedniego montowania (dołączania) czy inicjalizacji (zakładając, że
       na  twojej  maszynie  działa domyślny plik /etc/mtools.conf.  Przy pomocy mtools można zmieniać dyskietki
       bez potrzeby ich dołączania i odłączania.

SKĄD WZIĄĆ MTOOLS

       Mtools można znaleźć w następujących miejscach (i ich mirrorach):
          http://mtools.linux.lu/mtools-3.9.9.tar.gz
          ftp://www.tux.org/pub/knaff/mtools/mtools-3.9.9.tar.gz
          ftp://ibiblio.unc.edu/pub/Linux/utils/disk-management/mtools-3.9.9.tar.gz

       Przed zgłoszeniem błędu upewnij się, że nie został już poprawiony w łatkach alfa, które można znaleźć na:
          http://mtools.linux.lu/
          ftp://www.tux.org/pub/knaff/mtools

       Łaty mają nazwy mtools-wersja-ddmm-.taz, gdzie  wersja  oznacza  wersję  podstawową,  dd  dzień,  zaś  mm
       miesiąc.  Z powodu braku miejsca zwykle pozostawiam jedynie najnowszą łatę.

       Na  `mtools  @  tux.org'  istnieje  lista  dyskusyjna. Proszę przesyłać wszystkie zgłoszenia błędów na tę
       listę. Można zapisać się na  listę  wysyłając  wiadomość  z  treścią  'subscribe  mtools  @  tux.org'  do
       `majordomo  @ tux.org'. (Uwaga: proszę usunąć odstępy przed i po znaku "@". Pozostawiłem je dla oszukania
       spambotów).  Zawiadomienia o nowych wersjach mtools, oprócz przesyłania na  ogłoszeniowe  grupy  Linuksa,
       będą również wysyłane na tę listę.  Archiwum listy prowadzone jest na
       http://www.tux.org/hypermail/mtools/latest

WSPÓLNE CECHY WSZYSTKICH POLECEŃ MTOOLS


   Opcje i nazwy plików
       Nazwy  plików  MS-DOS  składają  się  z  litery napędu, po której następuje dwukropek, podkatalog i nazwa
       pliku. Tylko nazwa pliku jest obowiązkowa, litera napędu i podkatalog są  opcjonalne.  Nazwy  plików  bez
       litery  napędu odnoszą się do plików unixowych. Nazwy podkatalogów mogą używać zarówno separatora \ jak i
       \.  Użycie separatora \ lub znaków uogólniających wymaga otoczenia nazw znakami  cytowania  (apostrofami,
       cudzysłowami)  dla  ochrony  przed ich interpretacją przez powłokę. Jednakże znaki uogólniające w nazwach
       plików unixowych nie powinny być cytowane, gdyż chcemy by powłoka je rozwinęła.

       Procedury "wyszukiwania wzorców" wyrażeń regularnych stosują się do  reguł  uniksowych.  Na  przykład,  *
       oznacza wszystkie pliki DOSowe (zamiast *.*). Bity określające atrybuty pliku (archiwalny, ukryty, tylko-
       do-odczytu, systemowy) podczas wyszukiwania wzorca są ignorowane.

       Wszystkie  opcje  używają  znaku  -  (minus) jako pierwszego znaku, nie zaś / (ukośnika), jak mógłbyś się
       spodziewać w DOSie.

       Większość poleceń mtools pozwala na użycie wielu nazw plików  jako  parametrów,  co  nie  jest  zgodne  z
       konwencjami DOSu, ale jest przyjaźniejsze dla użytkownika.

       Większość  poleceń  mtools  posiada  opcje  informujące  je,  jak  obsługiwać kolizje nazw plików. Więcej
       szczegółów znajdziesz w sekcji Kolizje nazw. Wszystkie polecenia akceptują opcję -V wyświetlającą wersję,
       a większość  również  opcję  -v  przełączającą  tryb  wyświetlania  szczegółów  (verbose).  Patrz  sekcja
       Polecenia, gdzie umieszczono szczegółowy opis opcji charakterystycznych dla poszczególnych poleceń.

   Litery napędów
       Znaczenie  liter  napędów zależy od konfiguracji sprzętowej. Przy większości konfiguracji jednak, napęd A
       jest pierwszym napędem dyskietek, napęd B drugim napędem dyskietek (jeśli jest dostępny),  napęd  J  jest
       napędem  Jaz  (jeśli dostępny), zaś napęd Z - napędem typu Zip (jeśli dostępny). W systemach, gdzie nazwa
       urządzenia pochodzi od identyfikatora SCSI, napęd Jaz przyjmowany jest za 4 obiekt SCSI, zaś Zip za  SCSI
       5  (domyślne  ustawienia  fabryczne). W Linuksie, w przypadku obu tych napędów, przyjmuje się, że jest to
       drugi  napęd  szyny  SCSI  (/dev/sdb).  Ustawienia  domyślne  mogą  być  zmienione  przez  zmianę   pliku
       konfiguracyjnego (patrz opis konfiguracji w mtools(5)).

   Bieżący katalog roboczy
       Do  ustawienia  urządzenia  i bieżącego katalogu (odnoszącego się do systemu plikowego MS-DOSu) używa się
       polecenia mcd. Jednak. w przeciwieństwie do DOSu, istnieje tylko jeden  katalog  roboczy  dla  wszystkich
       napędów, nie zaś po jednym na napęd.

   Długie nazwy plików VFAT
       Niniejsza  wersja  mtools obsługuje długie nazwy plików stosowane w VFAT.  Jeśli unixowa nazwa pliku jest
       zbyt długa, by zmieścić się w krótkiej nazwie DOSu, zachowywana jest jako długa  nazwa  VFAT  i  tworzona
       jest towarzysząca jej krótka nazwa. Tę krótką nazwę widzisz sprawdzając dysk DOSem w wersji wcześniejszej
       niż 7.0.  Poniższe zestawienie pokazuje kilka przykładów krótkich nazw:

          Długa nazwa   Nazwa MS_DOS   Powód zmiany nazwy
          -----------   ------------   -----------------------
          ToJestTest    TOJEST~1       zbyt długa nazwa pliku
          alain.knaff   ALAIN~1.KNA    za długie rozszerzenie
          prn.txt       PRN~1.TXT      PRN jest nazwą urządzenia
          .abc          ABC~1          pusta nazwa pliku
          hot+cold      HOT_CO~1       niedozwolony znak

       Jak widać, w celu uzyskania krótkiej nazwy zastosowano następujące przekształcenia:

       *      Niedozwolone znaki są zastąpione podkreśleniem. Znakami zabronionymi są: ;+=[]',\"*\<>/?:|.

       *      Usunięte   są  dodatkowe  kropki,  które  nie  mogą  być  zinterpretowane  jako  główny  separator
              nazwy/rozszerzenia.

       *      Tworzony jest licznik dla przyrostka ~n,

       *      Nazwa skracana jest tak, by spełnić ograniczenie 8+3.

       Początkowa, unixowa nazwa pliku (długa  lub  krótka)  zwana  jest  również  nazwą  pierwotną  lub  główną
       (primary), zaś pochodząca od niej nazwa krótka zwana jest wtórną lub dodatkową (secondary).

       Przykład:
           mcopy /etc/motd a:DlugaNazwa
       Mtools  utworzą  wpis  w  VFAT dla `DlugaNazwa' i użyją `DLUGANAZ' jako nazwy krótkiej. `DlugaNazwa' jest
       tutaj nazwą główną, zaś `DLUGANAZ' nazwą dodatkową.
           mcopy /etc/motd a:motd
       `motd' spełnia ograniczenia stawiane nazwom pliku DOS. Mtools nie musi tworzyć z niej innej nazwy.  Nazwą
       pierwotną jest `motd', a nie ma nazwy wtórnej.

       W  skrócie:  nazwą  główną  jest długa nazwa, jeśli taka istnieje, lub krótka nazwa, jeśli nie ma długiej
       nazwy.

       Mimo, iż VFAT jest dużo elastyczniejszy niż FAT, nawet w nim nadal istnieją niedopuszczalne nazwy plików.
       Pozostały jeszcze niektóre niedozwolone znaki  (\"*\<>/?:|),  zaś  nazwy  urządzeń  w  dalszym  ciągu  są
       zarezerwowane.

          Nazwa unixowa   Długa nazwa   Powód zmiany
          -------------   -----------   -------------------------
          prn             prn-1         PRN jest nazwą urządzenia
          ab:c            ab_c-1        niedozwolony znak

       Jak widać, w przypadku niedozwolonej długiej nazwy, wykonywane są następujące przekształcenia:

       *      Niedozwolone znaki zastępowane są podkreśleniami,

       *      Tworzony jest licznik dla przyrostka ~n,

   Kolizje nazw
       Podczas  zapisu  pliku na dysk, jego długa lub krótka nazwa może kolidować z nazwą istniejącego pliku lub
       katalogu. Może się to zdarzyć dla każdego z poleceń tworzących nowy katalog lub wpis w katalogu,  takiemu
       jak  mcopy,  mmd, mren, mmove, mwrite i mread.  W przypadku kolizji nazw polecenia mtools pytają o sposób
       postępowania.  Oferują kilka możliwości:

       overwrite
              Nadpisuje istniejący plik. Nie jest możliwe nadpisanie katalogu plikiem.

       rename Zmienia nazwę nowo tworzonego pliku. Mtools pytają o nową nazwę pliku.

       autorename
              Zmienia nazwę nowo tworzonego pliku. Mtools wybierają same nazwę, bez pytania.

       skip   Pomiń ten plik, zajmij się następnym (jeśli jest).

       By wybrać jedną z powyższych akcji, po zachęcie ze strony polecenia, wpisz  jej  pierwszą  literę.  Jeśli
       użyjesz  małej litery, to akcja będzie się odnosić wyłącznie do tego pliku; użycie dużej litery spowoduje
       zastosowanie danej akcji do wszystkich plików bez dalszych pytań.

       Możesz również wybrać akcje (dla wszystkich plików) w linii poleceń, przy wywołaniu mtools:

       -o     Domyślnie nadpisuje nazwy pierwotne.

       -O     Domyślnie nadpisuje nazwy wtórne.

       -r     Domyślnie zmienia nazwę pierwotną.

       -R     Domyślnie zmienia nazwę wtórną.

       -a     Domyślnie automatycznie zmienia nazwę pierwotną.

       -A     Domyślnie automatycznie zmienia nazwę wtórną.

       -s     Domyślnie przeskocz nazwę pierwotną.

       -S     Domyślnie przeskocz nazwę wtórną.

       -m     Pytaj użytkownika, co zrobić z nazwą pierwotną.

       -M     Pytaj użytkownika, co zrobić z nazwą wtórną.

       Zauważ, że w linii poleceń przełączniki małe/duże  odróżniają  polecenia  dla  nazwy  pierwotnej/wtórnej,
       podczas gdy przy wyborze interakcyjnym małe/duże różnicują zakres: tym-razem/zawsze.

       Nazwa  pierwotna  jest  nazwą  wyświetlaną  w  Windows  95  lub Windows NT, tj. nazwą długą, jeśli takowa
       istnieje, w przeciwnym razie krótką.  Nazwa wtórna jest nazwą "ukrytą", tj. nazwą krótką  jeśli  istnieje
       długa.

       Przy  domyślnym  sposobie  działania  mtools  użytkownik jest proszony o reakcję w przypadku kolizji nazw
       pierwotnych, zaś nazwy wtórne zmieniane są automatycznie.

       Jeśli kolizja nazw zdarzy się w katalogu Unixa, mtools pytają tylko czy nadpisać plik, czy go pominąć.

   Rozróżnianie dużych i małych liter w systemie VFAT
       System plików VFAT potrafi zapamiętać wielkość znaków (małe/duże litery) w nazwach plików.  W  tym  samym
       katalogu  nie  mogą  jednak  istnieć  pliki  o nazwach różniących się jedynie wielkością liter. Jeśli, na
       przykład zapisałeś plik  o  nazwie  DlugaNazwaPliku  w  systemie  plikowym  VFAT,  mdir  pokaże  go  jako
       DlugaNazwaPliku, nie zaś jako DlugaNazwapliku. Jednak polecenie odmówi dopisania pliku DlugaNazwapliku do
       tego samego katalogu, gdyż wielkość liter jest ignorowana przy sprawdzaniu kolizji.

       System  VFAT  umożliwia  przechowywanie  wielkości  liter  nazwy pliku w bajcie atrybutu, jeśli wszystkie
       litery tej nazwy są duże (bądź małe) oraz wszystkie litery rozszerzenia też  są  duże  (lub  odpowiednio,
       małe).   Mtools  używają  tej  informacji  do wyświetlania nazw plików oraz tworzenia nazw unixowych przy
       kopiowaniu (mcopy) do katalogu Unixa.  Może  to  dawać  nieoczekiwane  efekty  w  odniesieniu  do  plików
       zapisanych  przy użyciu DOS w wersji wcześniejszej niż 7.0: nazwy takich plików będą w całości zamienione
       na duże litery. Zachowanie to różni się  od  poprzedniej  wersji  mtools,  która  tworzyła  nazwy  plików
       unixowych złożone z małych liter.

   Formatowanie o dużej gęstości
       Mtools  obsługują  wiele sposobów formatowania, pozwalających na przechowywanie na dyskietce większej niż
       zwykle ilości danych. W związku  z  różnymi  możliwościami  systemów  operacyjnych,  formaty  te  nie  są
       obsługiwane we wszystkich systemach. Mtools rozpoznają te formaty tam, gdzie są one obsługiwane.

       W  celu  sformatowania  takich dyskietek powinieneś użyć narzędzia odpowiedniego do systemu operacyjnego.
       Dla Linuksa, odpowiednie narzędzia obsługi dyskietek można znaleźć w  pakiecie  fdutils  w  następujących
       miejscach:

       ftp://www.tux.org/pub/knaff/fdutils/.

       ftp://sunsite.unc.edu/pub/Linux/utils/disk-management/fdutils-*

       Dalszych  szczegółów  szukaj  w dokumentacji dołączonej do tego pakietu.  Użyj superformat by sformatować
       dyskietkę w dowolnym z formatów oprócz XDF, oraz xdfcopy do formatowania XDF.

   Więcej sektorów
       Najstarszą metodą umieszczenia większej ilości danych na dyskietce jest użycie większej liczy sektorów  i
       cylindrów.  Mimo,  że  standardowy  format  używa  80  cylindrów i 18 sektorów (na 3,5" dyskietkach dużej
       gęstości), to możliwe jest użycie do 83 cylindrów (na większości napędów) i do  21  sektorów.  Metoda  ta
       pozwala  na  zapisanie  do  1743K  na  dyskietce  3,5"HD.  Dyskietki  o 21 sektorach są jednak dwukrotnie
       wolniejsze od standardowych dyskietek o 18 sektorach, gdyż sektory są upakowane  tak  blisko  siebie,  że
       zachodzi potrzeba ich przeplotu. Problem ten nie istnieje przy formatach o 20 sektorach.

       Formaty  te  są obsługiwane przez liczne shareware'owe DOSowe programy narzędziowe takie jak fdformat czy
       vgacopy. W swej nieskończonej arogancji Bill Gate$ wierzył, że to on to wynalazł i nazwał je dyskami  DMF
       lub  Windows  formatted  disks. W rzeczywistości, rozwiązanie to istniało już od lat! Mtools obsługują te
       formaty w Linuksie, SunOs oraz DELL Unix PC.

   Większe sektory
       Użycie większych sektorów umożliwia przekroczenie pojemności możliwej  do  uzyskania  przy  standardowych
       sektorach 512-bajtowych. Powodem jest nagłówek sektora. Nagłówek sektora ma taki sam rozmiar, niezależnie
       od  liczby  bajtów  danych  w sektorze. Możemy zatem zaoszczędzić nieco miejsca używając mniejszej liczby
       większych sektorów. Na przykład, 1 sektor 4-kilobajtowy zabiera tylko jedno miejsce na nagłówek,  podczas
       gdy  8  sektorów  po  512  bajtów  ma  8  nagłówków,  przy tej samej ilości danych użytkowych.  Metoda ta
       umożliwia przechowanie do 1992K na dyskietkach 3,5HD.

       Mtools obsługują te formaty tylko w Linuksie.

   2m
       Format 2m został pierwotnie wynaleziony przez Ciriaco Garcia de Celis.  On również  używa  większych  niż
       zwykle  sektorów, by pomieścić więcej danych na dyskietce. Posługuje się jednak standardowym formatem (18
       sektorów po 512 bajtów każdy) na  pierwszym  cylindrze,  by  ułatwić  obsługę  tych  dyskietek  w  DOSie.
       Faktycznie,  metoda  ta  pozwala  na  użycie  sektora  startowego  (bootsector) o standardowym rozmiarze,
       zawierającego opis, jak powinna być odczytana reszta dyskietki.

       Wadą tego rozwiązania jest to, że pierwszy cylinder może pomieścić mniej danych niż pozostałe.  Niestety,
       DOS potrafi obsługiwać wyłącznie dyskietki o tej samej ilości danych na każdej ścieżce. A zatem 2m ukrywa
       fakt, iż pierwsza ścieżka zawiera mniej danych przez użycie shadow FAT. (Zwykle DOS przechowuje FAT w dwu
       identycznych  kopiach,  dla dodatkowego bezpieczeństwa. XDF przechowuje tylko jedną kopię, a mówi DOSowi,
       że przechowuje dwie. W ten sposób oszczędzane jest miejsce, jakie byłoby zajęte przez drugą  kopię  FAT).
       Oznacza  to  również,  że nie powinieneś nigdy używać dyskietek 2m do zapisywania czegokolwiek innego niż
       system plików DOS.

       Mtools obsługuje ten format tylko w Linuksie.

   XDF
       XDF jest formatem dużej gęstości używanym przez OS/2. Umożliwia przechowywanie  na  dyskietce  do  1840K.
       Jest  to mniej niż najlepsze formaty 2m, ale jego główną zaletą jest szybkość: 600 milisekund na ścieżkę.
       Jest to szybciej niż dla formatu 21-sektorowego i prawie tak szybko jak dla standardowego  formatu  o  18
       sektorach. Chcąc zapewnić dostęp do tych dyskietek, upewnij się, że mtools zostały skompilowane z obsługą
       XDF  i  ustaw  zmienną  use_xdf  dla  napędu  w  pliku  konfiguracyjnym.  Szczegóły znajdziesz w sekcjach
       Kompilowanie mtools i Różne zmienne.  Szybki dostęp XDF osiągalny jest przy jądrze  Linuksa  nowszym  niż
       1.1.34.

       Mtools obsługuje ten format tylko w Linuksie.

       Ostrzeżenie  /  Uwaga dystrybutorzy: mtools skompilowane pod jądrem Linuksa nowszym niż 1.3.34 nie będzie
       działać przy starszym jądrze. Skompilowane jednak na starszym jądrze działa nadal na nowszym, z wyjątkiem
       tego, że dostęp XDF jest  wolniejszy.  Zaleca  się,  by  autorzy  dystrybucji  dołączali  binaria  mtools
       skompilowane  wyłącznie  pod jądrze starszym niż 1.3.34, aż do ukazania się 2.0. Po ukazaniu się 2.0 mogą
       (i powinny) być  rozpowszechniane  binaria  mtools  kompilowane  pod  nowszymi  jądrami.  Binaria  mtools
       kompilowane pod jądrami starszymi niż 1.3.24 nie będą działać przy żadnym z jąder 2.1 lub późniejszym.

   Kody zakończenia (Exit codes)
       Wszystkie  polecenia mtools zwracają 0 w przypadku powodzenia, 1 przy kompletnym niepowodzeniu lub 2 przy
       częściowym. Wszystkie polecenia mtools przed pracą dokonują pewnych  sprawdzeń  poprawności,  by  upewnić
       się,  że  dysk  jest  rzeczywiście  dyskiem  MS-DOS  (a  nie, powiedzmy, dyskiem systemu ext2 czy minix).
       Kontrole te mogą odrzucić dyski częściowo uszkodzone, które mimo to mogą  być  czytelne.  Możesz  uniknąć
       tych  kontroli  przez  ustawienie  zmiennej  środowiska MTOOLS_SKIP_CHECK lub odpowiedniej zmiennej pliku
       konfiguracyjnego (patrz sekcja Zmienne globalne w mtools(5)).

BŁĘDY

       Niefortunnym efektem ubocznym odgadywania  poprawnego  urządzenia  (przy  obsługiwaniu  wielu  pojemności
       dyskietek)  jest  sporadyczny  komunikat  o  błędzie  ze  sterownika  urządzenia.  Może  być on spokojnie
       zignorowany.

       Kod sprawdzający formatowanie zatyka się na dyskietkach 1.72M formatowanych przy użyciu mformat z  mtools
       wersji  wcześniejszych  niż  2.0.7.   Ustaw  zmienną środowiska MTOOLS_FAT_COMPATIBILITY (lub odpowiednią
       zmienną pliku konfiguracyjnego, patrz Zmienne globalne w mtools(5)), by pominąć sprawdzanie fat.

KONWERSJA DOKUMENTACJI

       Oryginalne strony podręcznika zostały utworzone  automatycznie  z  dokumentacji  Texinfo  pakietu  mtools
       [tłum.: polska wersja została sformatowana ręcznie].  Proces ten jednak jest tylko przybliżony i niektóre
       elementy,  jak  odnośniki  czy  indeksy  są  w  nim  tracone.  W rzeczywistości elementy te nie posiadają
       właściwych odpowiedników w formacje stron man.  Ponadto nie cała informacja została przełożona na  wersję
       podręcznika  systemowego  (stron  man).   [tłum.:pominięto,  jak w oryginale, sekcję dotyczącą kompilacji
       mtools i przenoszenia na różne platformy.]  Dlatego  usilnie  zalecamy  użycie  oryginalnej  dokumentacji
       Texinfo. Na końcu niniejszej strony znajdziesz instrukcje jak przeglądać dokumentację Texinfo.

       *      Drukowalną postać dokumentacji texinfo możesz otrzymać uruchamiając poniższe polecenia:
                     ./configure; make dvi; dvips mtools.dvi

       *      Aby utworzyć wersję html, uruchom:
                     ./configure; make html
              Już utworzone wersje html możesz znaleźć na:
                 http://mtools.linux.lu
              a także na:
                 http://www.tux.org/pub/knaff/mtools

       *      Aby utworzyć kopię info (przeglądalną w trybie info Emacsa), uruchom:
                     ./configure; make info

       Dokumentacja  Texinfo wygląda najlepiej wydrukowana lub w postaci html.  W wersji info niektóre przykłady
       są naprawdę trudne w czytaniu z powodu używanych w info konwencji cytowania.

PATRZ TAKŻE

       mtools(5), zawierające opis konfiguracji oraz:

       floppyd
          demon zdalnego dostępu do dyskietek; uruchamiany w oknie X-servera

       floppyd_installtest
          narzędzie sprawdzające obecność `floppyd'

       mattrib
          zmień atrybuty plików MS-DOS

       mbadblocks
          testuje dyskietki, oznacza błędne bloki w FAT

       mcat
          zrzuć obraz dyskietki. Jak `cat'. Przydatne tylko, jeśli używa się `floppyd'.

       mcd
          zmień katalog MS-DOS

       mcopy
          kopiuj pliki pomiędzy DOSem a Unixem

       mdel
          skasuj plik MS-DOS

       mdeltree
          usuń katalog MS-DOS z podkatalogami

       mdir
          wyświetl katalog MS-DOS

       mdu
          wyświetl ilość miejsca zajmowanego przez katalog DOS

       mformat
          dodaj system plików DOS do niskopoziomowo sformatowanej dyskietki

       minfo
          pokaż informację o systemie plików MS-DOS

       mlabel
          nadaj etykietę dysku MS-DOS

       mkmanifest
          twórz skrypt powłoki do odtworzenia unixowych nazw plików

       mmd
          utwórz podkatalog MS-DOS

       mmount
          zamontuj (dołącz) dysk DOS

       mpartition
          utwórz partycję MS-DOS

       mrd
          usuń katalog DOS

       mmove
          przesuń lub zmień nazwę pliku/katalogu MS-DOS

       mren
          zmień nazwę istniejącego pliku MS-DOS

       mshowfat
          pokaż FAT dla danych plików

       mtoolstest
          sprawdź i wyświetl konfigurację mtools

       mtype
          wyświetl zawartość pliku MS-DOS

       mzip
          zmień zabezpieczenie, wysuń dysk napędu Zip/Jaz

       xcopy
          skrypt do rekurencyjnego kopiowania katalogu DOS do innego katalogu

KOPIOWANIE

       Niniejsza, polska wersja dokumentacji stanowi tłumaczenie pliku Texinfo pakietu mtools wersji 3.9.6. Może
       być rozpowszechniana, modyfikowana i tłumaczona na poniższych warunkach:

       Mtools Copyright (C) 1992-1998 Free Software Foundation, Inc.

       Permission is granted to make and distribute verbatim copies of this manual provided the copyright notice
       and this permission notice are preserved on all copies.

       Permission is granted to copy and distribute modified versions of this manual under  the  conditions  for
       verbatim  copying,  provided  that  the entire resulting derived work is distributed under the terms of a
       permission notice identical to this one, and provided that the privacy of any  reader  of  the  resulting
       derived work is respected. In particular is it strictly forbidden to make this documentation available on
       a World Wide Web server which deals cookies. However, keeping access statistics is allowed.

       Permission is granted to copy and distribute translations of this manual into another language, under the
       above conditions for modified versions, except that this permission notice may be stated in a translation
       approved by the Free Software Foundation.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

       Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne.
       W  razie  zauważenia  różnic  między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub
       funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:

              man --locale=C 1 mtools

       Prosimy  o  pomoc  w  aktualizacji  stron  man  -   więcej   informacji   można   znaleźć   pod   adresem
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.

MTOOLS                                            16 lipca 1999                                        mtools(1)