Ubuntu Manpage: debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4

NAZWA

       debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

       debugfs [ -DVwci ] [ -b rozmiar-bloku ] [ -s superblok ] [ -f plik-komend ] [ -R komenda ]
       [ -d urządzenie-źródła-danych ] [ urządzenie ]

OPIS

       Program debugfs jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia  i  zmiany
       stanu systemu plików typu ext2, ext3 lub ext4.
       Urządzenie  jest  plikiem specjalnym odpowiadającym urządzeniu zawierającemu system plików
       (np. /dev/hdXX).

OPCJE

-w Określa, że system plików powinien być otwarty w trybie odczyt-zapis (read-write).
Bez tej opcji system plików otwierany jest w trybie tylko-do-odczytu (read-only).

-c Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym
(catastrophic mode), gdzie i-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo
odczytywane. Ta opcja może być przydatna dla znacznie uszkodzonych systemów plików,
lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.

-i Powoduje, że urządzenie reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program e2image.
Ponieważ obraz ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy
bitowe alokacji i-węzłów oraz tablicę i-węzłów, wiele komend debugfs nie będzie
działało poprawnie. Ostrzeżenie: nie ma żadnych bezpiecznych sprawdzeń, dlatego
debugfs może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak ls, dump, itd.
debugfs jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!

-d data_source_device
W użyciu z opcją -i, określa urządzenie-źródła-danych, które powinno być użyte do
odczytu bloków nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i
bloki niebezpośrednie.

-b rozmiar-bloku
Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików zamiast, tak jak
normalnie, wykrywać odpowiedni rozmiar.

-s superblok
Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego
(położonego w odstępie 1024 bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się
opcję -s, konieczne jest również podanie rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu
opcji -b.

-f plik_komend
Powoduje, że debugfs odczytuje komendy z pliku komend i wykonuje je. Po zakończeniu
wykonywania tych komend debugfs kończy pracę.

-D Powoduje, że debugfs otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia,
pomijając bufory. Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe urządzenia, przede
wszystkim szkielet mapujący urządzenia (device mapper) nie obsługują bezpośredniego
wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).

-R komenda
Powoduje wykonanie pojedynczej komendy (żądania - request), i zakończenie pracy.

-V Wyświetla wersję programu debugfs i kończy pracę.

OKREŚLANIE PLIKÓW

       Wiele   komend   debugfs   pobiera  określ-pliku  jako  argument  określający  i-węzeł  (w
       przeciwieństwie do nazwy ścieżkowej) systemu plików, aktualnie  otwartego  przez  debugfs.
       Argument  określ-pliku może być podany w dwu postaciach. Pierwszą jest numer i-węzła ujęty
       w nawiasy trójkątne, np.  <2>.  Drugą postać  stanowi  nazwa  ścieżkowa;  jeśli  jest  ona
       poprzedzona  ukośnikiem  ('/'), to będzie interpretowana względem katalogu głównego (root)
       systemu plików aktualnie otwartego przez debugfs.  Jeśli  nie,  to  interpretowana  będzie
       względem  bieżącego  katalogu roboczego, jaki jest w ustawiony w danym momencie w debugfs.
       Można go zmienić posługując się komendą debugfs o nazwie cd.

KOMENDY

debugfs jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.

blocks określ-pliku
Wypisuje bloki używane przez i-węzeł określ-pliku na standardowe wyjście.

bmap określ-pliku blok-logiczny
Wypisuje numer fizycznego bloku, odnoszącego się do logicznego bloku o numerze
blok-logiczny w i-węźle określ-pliku.

block_dump [-f plik-wyjściowy] numer bloku
Zrzuca zawartość bloku, opcjonalnie do pliku-wyjściowego.

cat określ-pliku
Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku na standardowe wyjście.

cd określ-pliku
Zmienia bieżący katalog roboczy na określ-pliku.

chroot określ-pliku
Zmień katalog główny (root) na katalog określ-pliku.

close [-a]
Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się opcję -a, to wypisywane są
wszystkie zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych
superbloków, a nie tylko w stosunku do głównego.

clri plik
Czyści zawartość i-węzła plik.

dirsearch określ-pliku nazwa-pliku
Przeszukuje katalog określ-pliku szukając nazwy-pliku.

dump [-p] określ-pliku plik-wyjściowy
Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku do pliku wyjściowego plik-wyjściowy. Jeśli
podano opcję -p, to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach
plik-wyjściowy, tak jak dla określ-pliku.

dump_mmp
Wyświetla wartości pola zabezpieczającego przed wielokrotnymi montowaniami (ang.
multiple-mount protection - mmp).

dx_hash [-h algorytm-hasz] [-s ziarno-hasz] nazwa-pliku
Oblicza hasz katalogu nazwa-pliku. Algorytmem haszowania podanym z -h może być:
"legacy", "half_md4" lub "tea". Ziarno haszowania podane z -s musi być w formacie
UUID.

dump_extents [-n] [-l] określ-pliku
Zrzuca drzewo ekstentów i-węzła określ-pliku. Flaga -n spowoduje, że dump_extents
wyświetli jedynie wewnętrzne węzły w drzewie ekstentów. Flaga -l spowoduje, że
opcja wyświetli jedynie liście drzewa ekstentów.

Proszę zauważyć, że długość i zakres bloków do ostatniego ekstenta w węźle
wewnętrznym są przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są
przechowywane w strukturze danych systemu plików. Wyświetlane wartości nie muszą
być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub uszkodzenia w systemie
plików.

expand_dir określ-pliku
Rozwija katalog określ-pliku.

feature [cecha] [-cecha] ...
Ustawia (lub czyści - z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a
następnie wyświetla aktualny stan cech systemu plików.

filefrag [-dvr] określ-pliku
Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w określ-pliku. Jeśli określ-pliku jest
katalogiem, a nie podano opcji -d, to filefrag wypisze liczbę ciągłych ekstentów
każdego pliku w katalogu. Opcja -v spowoduje, że filefrag wypisze tabelaryczną
listę ciągłych ekstentów pliku. Opcja -r oznacza rekurencyjne wypisanie katalogu.

find_free_block [liczba [cel]]
Znajduje pierwsze liczba wolnych bloków, poczynając od cel i alokuje je.

find_free_inode [katalog [tryb]]
Znajduje wolny i-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument katalog określa
numer i-węzła katalogu, w którym ma zostać umieszczony i-węzeł. Drugi opcjonalny
argument tryb określa prawa nowego i-węzła (jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit
katalogu, to procedura alokacji będzie działać odmiennie).

freeb blok [liczba]
Zaznacza blok o numerze blok jako niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny
argument liczba, to liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie
zaznaczona jako niezaalokowana.

freefrag [-c część_kb ]
Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym systemie plików.
Jeśli poda się opcję -c, to polecenie freefrag wypisze liczbę wolnych części o
rozmiarze część_kb. Rozmiar części musi być potęgą dwójki i musi być większy od
rozmiaru bloku systemu plików.

freei określ-pliku [numer]
Zwalnia i-węzeł podany przez określ-pliku. Jeśli poda się numer, to czyści również
numer-1 i-węzłów po podanym i-węźle.

help Pokazuje listę poleceń rozumianych przez debugfs.

htree_dump określ-pliku
Zrzuca indeksowany za pomocą haszy katalog określ-pliku, pokazując jego strukturę
drzewa.

icheck blok ...
Pokazuje zestawienie i-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w
wierszu poleceń.

imap określ-pliku
Wypisuje położenie struktury danych i-węzła (w tabeli i-węzłów) określ-pliku.

init_filesys urządzenie rozmiar-bloku
Tworzy system plików ext2 na urządzeniu urządzenie z rozmiarem urządzenia
rozmiar-bloku. Proszę zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur
danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać program mke2fs(8). Ta komenda jest tylko
wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która ustawia superblok i
deskryptory bloków.

kill_file określ-pliku
Zwalnia (dealokuje) i-węzeł określ-pliku i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie
usuwa to żadnych wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i-węzła. Aby
usunąć (ang. unlink) plik, proszę zapoznać się z poleceniem rm(1).

lcd katalog
Zmienia bieżący katalog roboczy debugfs na katalog na pierwotnym (native) systemie
plików.

ln określ-pliku plik-docelowy
Tworzy dowiązanie o nazwie plik-docelowy, do pliku określ-pliku. Proszę zauważyć,
że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

logdump [-ac] [-bblok] [-ii-węzeł] [-fdziennik] [plik-wyjściowy]
Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie, i-węzeł dziennika jest brany z
superbloku. Można przesłonić ten wybór za pomocą opcji -i, która używa podanego
i-węzła jako położenia dziennika. Plik zawierający dane dziennika można podać za
pomocą opcji -f. Opcja -s wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do
zlokalizowania dziennika.

Opcja -a powoduje, że logdump wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z
opcją -b logdump wypisuje wszystkie rekordy dziennika, które odnoszą się do
podanego bloku. Opcja -c wypisuje zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi
przez opcje -a i -b.

ls [-l] [-d] [-p] określ-pliku
Wypisuje listę plików w katalogu określ-pliku. Flaga -l wypisuje pliki za pomocą
bardziej szczegółowego formatu. Flaga -d wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Opcja
-p wypisze pliki w formacie, który jest łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty
oraz łatwiej jest rozpoznać ewentualne spacje i inne znaki niedrukowalne na końcu
nazw plików.

modify_inode określ-pliku
Zmienia zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.

mkdir określ-pliku
Tworzy katalog.

mknod określ-pliku [p|[[c|b] główny poboczny]]
Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub
blokowego). Jeżeli tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać
podany główny (major) i poboczny (minor) numer urządzenia.

ncheck [-c] numer-i-węzła ...
Za pomocą żądanej listy numerów i-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych
i-węzłów. Flaga -c włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie katalogu,
upewniając się, że pasuje on do typu i-węzła.

open [-w] [-e] [-f] [-i] [-c] [-D] [-b rozmiar_bloku] [-s superblok] urządzenie
Otwiera system plików do edycji. Flaga -f wymusza otwarcie systemu plików nawet
wtedy gdy posiada on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły
by otwarciu. Opcja -e powoduje, że system plików jest otwarty w trybie
wyłączności. Opcje -b -c, -i, -s, -w i -D zachowują się tak samo jak te z debugfs.

punch określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]
Usuwa bloki w i-węźle, poczynając od bloku-początkowego do bloku-końcowego. Jeśli
nie poda się bloku-końcowego, to ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang.
truncate), tzn. dealokowane będą wszystkie bloki od bloku-początkowego, aż do końca
pliku.

symlink określ-pliku cel
Tworzy dowiązanie symboliczne.

pwd Pokazuje bieżący katalog roboczy.

quit Kończy pracę debugfs.

rdump katalog miejsce-docelowe
Zrzuca rekurencyjnie katalog wraz z zawartością (włączając plik, dowiązania
symboliczne i inne katalogi) w miejsce_docelowe, które powinno być istniejącym
katalogiem na pierwotnym systemie plików.

rm ścieżka
Usuwa (ang. unlink) ścieżkę. Jeśli spowoduje to, że i-węzeł wskazywany przez
ścieżka nie będzie posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa
jak funkcja systemowa unlink().

rmdir określ-pliku
Usuwa katalog określ-pliku.

setb blok [liczba]
Zaznacza blok o numerze blok jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny
argument liczba, to wtedy liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie
zaznaczona jako zaalokowana.

set_super_value num-dgb pole wartość
Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez num-dgb tak, że pole deskryptora
pole będzie miało wartość wartość.

seti określ-pliku [liczba]
Oznacza i-węzeł określ-pliku, jako użyty w mapie bitów i-węzła. Jeśli poda się
liczbę, to oznaczanych jest również liczba-1 i-węzłów po podanym i-węźle.

set_inode_field określ-pliku pole wartość
Modyfikuje i-węzeł określony przez określ-pliku tak, że pole pole na wartość
wartość. Lista prawidłowych pól i-węzła, które mogą być ustawione tą komendą, może
zostać wyświetlona za pomocą: set_inode_field -l.

set_mmp_value pole wartość
Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple-mount
protection - mmp) tak, że pole mmp pole, ma wartość wartość. Lista poprawnych pól
mmp, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą:
set_mmp_value -l.

set_super_value pole wartość
Ustawia pole superbloku pole na wartość wartość. Wszystkie prawidłowe pola
superbloku, które mogą być ustawione tą komendą, mogą zostać wyświetlone za pomocą:
set_super_value -l

show_super_stats [-h]
Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga
-h, wypisywana jest tylko zawartość superbloku.

stat określ-pliku
Wyświetla zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.

testb blok [liczba]
Sprawdza, czy blok o numerze blok jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej
bloku. Jeżeli podany jest opcjonalny argument liczba, wtedy zostanie sprawdzona
liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok.

testi okresl-pliku
Sprawdza, czy i-węzeł określ-pliku jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej
bloku.

undel <numer-i-węzła> [ścieżka]
Odwołuje usunięcie podanego numeru i-węzła (który musi być ujęty w nawiasy
trójkątne), dzięki czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie
dowiązuje odzyskany i-węzeł do podanej ścieżki. Po użyciu komendy undel powinno się
zawsze uruchomić e2fsck, w celu odzyskania usuniętych plików.

Proszę zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to
dowiązywanie i-węzła do katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może
spowodować alokację bloku, który był wcześniej użyty przez jeden z plików do
odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i-węzły bez podawania ścieżki
docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy link, która dowiązuje
i-węzeł do ścieżki docelowej, lub użyć e2fsck do sprawdzenia systemu plików i
dowiązania wszystkich odzyskanych i-węzłów do katalogu lost+found.

unlink ścieżka
Usuwa dowiązanie do i-węzła, określone przez ścieżkę. Proszę zauważyć, że nie
dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

write plik-źródłowy plik-wyjściowy
Tworzy w systemie plików plik o nazwie plik-wyjściowy, i kopiuje do niego zawartość
pliku plik-źródłowy.

zap_block [-f plik] [-o przesunięcie] [-l długość] [-p wzorzec] numer-bloku
Zeruje lub wypełnia wzorcem części bloków wewnątrz pliku lub systemu plików.

zap_block [-f plik] [-b bit] numer-bloku
Zamienia bity części bloków wewnątrz pliku lub systemu plików.

ZMIENNE ŚRODOWISKA

       DEBUGFS_PAGER, PAGER
              Program debugfs zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych  komend  przez  program
              stronicujący.   Są   to   następujące  komendy:  show_super_stats,  list_directory,
              show_inode_info, list_deleted_inodes i htree_dump. Można  podać  określony  program
              stronicujący  za  pomocą  zmiennej  środowiskowej DEBUGFS_PAGER lub, jeśli nie jest
              ustawiona, PAGER.

              Proszę zauważyć, że ponieważ program stronicujący jest używany zawsze,  to  less(1)
              nie  jest  szczególnie  dobry,  ponieważ  czyści  ekran przed wyświetleniem wyjścia
              komendy i czyści ekran, po  wyjściu  programu  stronicującego.  Wielu  użytkowników
              preferuje  używanie  less(1)  do większości zastosowań i jest to powód, dla którego
              dostępna jest zmienna  środowiskowa  DEBUGFS_PAGER,  która  przesłania  ogólniejszą
              zmienną środowiskową PAGER.

AUTOR

       debugfs zostało napisane przez Theodore Ts'o <tytso@mit.edu>.

ZOBACZ TAKŻE

       dumpe2fs(8), tune2fs(8), e2fsck(8), mke2fs(8)

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM)
       <wkotwica@post.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów  na
       stronie   http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.   Jest  zgodne  z  wersją   1.42.8
       oryginału.