Ubuntu Manpage: mail, mailx, Mail — wysyła i odbiera pocztę

NAZWA

     mail, mailx, Mail — wysyła i odbiera pocztę

SKŁADNIA

     mail [-dEIinv] [-a nagłówek] [-b adres-bcc] [-c adres-cc] [-s temat] adres-docelowy ...
     [-- opcje-sendmail ...]
     mail [-dEIiNnv] -f [plik]
     mail [-dEIiNnv] [-u użytkownik]

OPIS

Mail to inteligentny system przetwarzania poczty, który korzysta ze składni linii poleceń
przypominającej ed(1), operując jednak na wiadomościach, a nie na liniach tekstu.

Dostępne opcje:

-a Określa dodatkowe pola nagłówka w wierszu polecenia takiej jak "X-Loop: foo@bar"
itp. Jeśli łańcuch zawiera spacje, konieczne jest użycie cudzysłowów. Argument można
podać wielokrotnie, nagłówki zostaną wówczas połączone.

-b adres-bcc
Wysyła ukryte kopie na adresy-bcc.

-c cc-addr
Wysyła kopie do danych użytkowników. adresy-cc to adresy oddzielone przecinkami.

-d Powoduje, że mail wyświetla wszystkie informacje przydatne przy debugowaniu
programu.

-E Nie wysyła wiadomości bez treści.

-f [plik]
Czyta zawartość pliku mbox użytkownika (lub innego podanego pliku) do obróbki. Po
wyjściu, mail zapisuje nieskasowane wiadomości z powrotem do tego pliku.

-I Zmusza mail do pracy w trybie interaktywnym, nawet jeśli wejściem nie jest terminal.
W szczególności znak specjalny ~ podczas wysyłania poczty jest aktywny tylko w
trybie interaktywnym.

-i Ignoruje sygnały przerwania od tty. Ta opcja jest bardzo użyteczna podczas
korzystania z mail poprzez linie telefoniczne z dużą liczbą zakłóceń.

-N Zakazuje wyświetlania na początku nagłówków wiadomości w czasie czytania poczty czy
edycji foldera pocztowego.

-n Zakazuje czytania /etc/mail.rc po uruchomieniu programu.

-s temat
Ustala temat z poziomu wiersza poleceń (tylko pierwszy argument po opcji -s jest
uznawany za temat; proszę pamiętać, aby objąć cudzysłowami tematy zawierające
spacje).

-u użytkownik
Równoważna z:

$ mail -f /var/mail/użytkownik

z wyjątkiem tego, że używane jest tu blokowanie.

-v Tryb szczegółowy. Szczegółowe informacje dotyczące wysyłki są wyświetlane na
terminalu użytkownika.

Akcje uruchomieniowe
W czasie uruchomienia mail wykona polecenia z systemowego pliku poleceń ( /etc/mail.rc),
chyba że zakaże mu się tego opcją -n. Następnie wykona polecenia z pliku użytkownika
~/.mailrc. Następnie mail sprawdzi podane opcje wiersza poleceń, aby określić czy
użytkownik nakazał wysłanie nowej wiadomości, czy też należy sprawdzić istniejące wiadomości
w skrzynce pocztowej.

Wysyłanie poczty
Aby wysłać pocztę do jednej lub kilku osób, mail może zostać wywołany z adresami docelowymi
jako parametrami. Program następnie spodziewa się, że wpisze się swoją wiadomość,
zakończoną (‘^D’) na początku nowego wiersza. Sekcja Odpowiadanie na listy położona poniżej,
opisuje pewne cechy mail ułatwiające tworzenie listu.

Czytanie poczty
Standardowe polecenie mail bez żadnych parametrów sprawdza pocztę, a następnie wypisuje
nagłówek każdej znalezionej wiadomości. Początkowo aktywna jest pierwsza wiadomość (nr 1) i
może ona zostać pokazana za pomocą polecenia print (które może zostać skrócone do p). Można
poruszać się po wiadomościach tak, jak porusza się pomiędzy wierszami w programie ed(1), za
pomocą poleceń + i - wybierających poprzednią i następną wiadomość, oraz numerów wiadomości.

Kasowanie poczty
Po obejrzeniu wiadomości można ją skasować za pomocą polecenia delete (d) lub odpowiedzieć
na nią używając reply ‘r’. Skasowanie powoduje, że program mail zapomina o tej wiadomości.
Proces ten nie jest nieodwracalny, taka wiadomość może zostać odzyskana poleceniem undeleted
(u) podając jej numer, lub przez przerwanie pracy programu mail za pomocą polecenia exit
(x). Najczęściej jednak skasowane wiadomości po prostu znikną, aby już ich nigdy nie
obejrzeć.

Wyszczególnianie wiadomości
Komendy takie jak print czy delete mogą zawierać jako argument listę numerów wiadomości,
których dotyczy dana komenda. Tak więc delete 1 2 kasuje wiadomości 1 i 2, podczas gdy 1-5
kasuje wiadomości od 1 do 5. Specjalny znak ‘*’ dotyczy wszystkich wiadomości, a ‘$’
wskazuje na ostatnią wiadomość. Tak więc polecenie top które wyświetla kilka pierwszych
wierszy wiadomości może zostać użyte jako top * aby wyświetlić pierwsze kilka wierszy
wszystkich wiadomości.

Odpowiadanie na listy
Można użyć komendy reply aby odpowiedzieć na wiadomość, odsyłając ją z powrotem do nadawcy.
Tekst który się następnie wpisze, aż do znaku końca pliku, będzie traktowany jako zawartość
wiadomości. Podczas wpisywania wiadomości mail traktuje specjalnie linie zaczynające się
znakiem tyldy (‘~’). Na przykład wpisanie ~m (samego w wierszu) umieści kopię wiadomości na
którą się odpowiada przesuwając ją o tabulator w prawo (patrz zmienna indentprefix poniżej).
Pozostałe opcje ustawiają pole tematu, dodają lub usuwają adresatów wiadomości czy pozwalają
wywołać edytor lub powłokę, aby wykonać jakieś polecenia (te opcje są podane w podsumowaniu
poniżej).

Kończenie sesji
Można zakończyć pracę z programem mail za pomocą polecenia quit (q). Przeglądnięte
wiadomości są umieszczane w pliku mbox chyba że zostały usunięte, w takim razie zostają
skasowane. Nieprzeczytane wiadomości wracają do skrzynki pocztowej (patrz opcja -f powyżej).

Osobiste i systemowe listy dystrybucyjne
Możliwe jest także tworzenie osobistych list dystrybucyjnych, tak, aby poczta wysłana na
przykład pod adres "cohorts" trafiła do grupy ludzi. Takie listy definiuje się przez dodanie
linii takiej jak

alias cohorts bill ozalp jkf mark kridle@ucbcory

do pliku .mailrc w swoim katalogu domowym. Aktualna lista takich aliasów może być
wyświetlona poleceniem alias w programie mail. Systemowe listy dystrybucyjne tworzy się
przez edycję pliku /etc/aliases, patrz także aliases(5) i sendmail(8). Mają one nieco
odmienną składnię. W wysyłanej poczcie, aliasy osobiste zostaną rozszerzone, tak, aby można
było odpowiedzieć nadawcy. Systemowe aliasy nie są rozszerzane podczas wysyłania poczty, ale
każda odpowiedz która powróci do tego komputera zostanie rozszerzona podczas przechodzenia
przez program sendmail.

Poczta sieciowa (ARPA, UUCP, Berknet)
Opisu adresów sieciowych szukaj w mailaddr(7).

Mail ma wiele opcji, które mogą być ustawione w pliku .mailrc, aby wpłynąć na zachowanie
programów, tak więc set askcc uaktywnia opcję askcc (podsumowanie tych opcji znajduje się
poniżej).

PODSUMOWANIE

(Zaadaptowane z "Mail Reference Manual")

Każde polecenie jest wpisywane w osobnej linii i może posiadać argumenty. Komenda nie musi
zostać podana w całości, używana pierwsza komenda pasująca do podanego przedrostka. Jeśli
nie podano żadnego argumentu dla komend, które wymagają listy wiadomości jako argumentu, to
domyślnie przyjmowana jest następna wiadomość która spełniająca warunki komendy. Jeśli nie
istnieją żadne następne wiadomości, to przeszukiwanie odbywa się w przeciwnym kierunku, a
jeśli nie istnieje żadna pasująca wiadomość, mail wyświetla komunikat "No applicable
messages" i przerywa wykonywanie polecenia.

- Wyświetla poprzednią wiadomość. Jeśli podano liczbowy argument n, to wyświetla
wiadomość odległą o n do tyłu w stosunku do aktualnej.

? Wyświetla małe podsumowanie komend.

! Wywołuje komendę powłoki (patrz także sh(1) i csh(1)) podaną jako argument.

alias (a) Jeśli bez argumentów, wyświetla wszystkie zdefiniowane aliasy. Jeśli jeden
argument, wyświetla tylko ten alias. Jeśli więcej argumentów, tworzy nowy alias lub
zmienia stary.

alternates
(alt) Komenda alternates jest użyteczna, jeśli posiada siękonta na kilku
komputerach. Może być ona używana do poinformowania programu mail, że podany adres
jest faktycznie użytkownika. Gdy odpowiada się na wiadomości, mail nie wyśle kopii
listu na inne adresy podane w liście alternates. Jeśli komenda alternates została
wywołana bez argumentów, wyświetla aktualną listę adresów alternatywnych.

chdir (c) Zmienia aktualny katalog na podany. Jeśli nie podano katalogu, to przechodzi do
katalogu domowego użytkownika.

copy (co) Komenda copy robi to samo, co save, z wyjątkiem tego, że nie zaznacza
zapisywanej wiadomości jako usuniętej.

delete (d) Zaznacza wiadomości podane w argumencie jako usunięte. Usunięte wiadomości nie
zostaną zapisane w mbox, ani nie będą dostępne dla większości innych komend.

dp (także dt Kasuje aktualną wiadomość i wyświetla kolejną. Jeśli nie ma kolejnej
wiadomości, mail wyświetli komunikat "No more messages".

edit (e) Wywołuje edytor tekstowy po kolei dla każdej wiadomości podanej jako parametr.
Po powrocie z wiadomość jest ponownie odczytywana.

exit (ex lub x) Powoduje natychmiastowy powrót do powłoki bez modyfikacji skrzynki
pocztowej, pliku mbox lub pliku podanego za pomocą parametru -f.

file (fi) To samo co folder.

folder (fo) Komenda folder przełącza program na nowy plik lub folder pocztowy. Gdy bez
argumentów, wyświetla nazwę pliku, z którego aktualnie korzystamy. Jeśli poda się
argument, program zapisze wszystkie zmiany (takie jak skasowane wiadomości) których
dokonano w aktualnym pliku i odczyta nowy plik. Występują pewne specjalne znaki,
oznaczające pewne pliki. # oznacza poprzedni plik, % systemową skrzynkę pocztową,
%użytkownik oznacza systemową skrzynkę pocztową dla danego użytkownika, & oznacza
plik mbox użytkownika a +folder oznacza plik w katalogu folderów użytkownika.

folders
Wyświetla nazwy folderów pocztowych.

from (f) Wypisuje nagłówki podanych wiadomości.

headers
(h) Wypisuje ekran bieżących nagłówków. Aby zobaczyć następną lub poprzednią grupę
nagłówków proszę sprawdzić polecenie z.

help To samo co ?

hold (ho, także preserve) Zaznacza podane wiadomości do pozostawienia w systemowej
skrzynce pocztowej, zamiast przeniesienia do mbox. Nie anuluje komendy delete.

ignore Dodaje listę pól nagłówka do listy ignorowania. Pola nagłówka na liście ignorowania
nie zostaną pokazane na terminalu gdy wyświetli się wiadomość. Ta komenda jest
bardzo użyteczna do ignorowania pewnych pól nagłówka generowanych przez komputer.
Komendy Type oraz Print mogą zostać użyte do wyświetlenia wiadomości w całości,
włączając w to pola ignorowane. Jeśli ignore zostanie wywołany bez parametrów, to
wyświetla aktualną listę ignorowanych pól.

inc Wprowadza wiadomości, które napłynęły w trakcie czytania listu. Są one dodawane na
końcu listy wiadomości, a bieżąca wiadomość jest ustawiana jako pierwszy nowy list.
Nie są zmieniane, ani zachowywane zmiany w istniejącej liście wiadomości.

list (l) Wypisuje prawidłowe polecenia mail.

mail (m) Wysyła list do adresów i list dystrybucyjnych podanych w argumencie.

mbox Zaznacza wiadomości, które zostaną przeniesione do mbox gdy zakończy się pracę.
Dzieje się tak z wiadomościami, które nie mają ustawionej opcji hold.

more (v) Wywołuje przeglądarkę stronicującą na liście wiadomości.

next (n) Podobne do + i CR. Przechodzi do następnej wiadomości i wyświetla ją. Gdy
podano argument, przechodzi do następnej pasującej wiadomości.

preserve
(pre) To samo, co hold.

Print (P) To samo co print, ale dodatkowo wyświetla ignorowane pola nagłówka. Patrz także
print, ignore i retain.

print (p) Wyświetla na terminalu każdą podaną w argumencie wiadomość.

quit (q) Kończy pracę, zapisuje wszystkie nieskasowane, niezapisane wiadomości w pliku
mbox w katalogu domowym użytkownika, pozostawiając wszystkie wiadomości zaznaczone
poleceniem hold czy preserve lub do których nigdy się nie odwoływano w systemowej
skrzynce pocztowej i usuwa wszystkie pozostałe wiadomości z systemowej skrzynki
pocztowej. Jeśli podczas tej sesji pojawiła się nowa poczta, to zostanie wyświetlony
komunikat “You have new mail”. Jeśli uruchomiono program z opcją -f, to edytowany
plik zostanie ponownie zapisany. Program zwraca kontrolę do powłoki, chyba że zapis
edytowanego pliku nie powiedzie się, w tej sytuacji użytkownik może wyjść za pomocą
komendy exit.

Reply (R) Wysyła odpowiedź nadawcy. Nie wysyła odpowiedzi pozostałym adresatom.

reply (r) Wysyła odpowiedzi do nadawcy i wszystkich adresatów podanych w wiadomości.
Wiadomość nie może być skasowana.

respond
To samo, co reply.

retain Dodaje podane pola nagłówka do listy zatrzymanych. Podczas wyświetlania wiadomości
na terminalu zostaną pokazane tylko pola nagłówka znajdujące się na liście
zatrzymanych. Wszystkie inne pola zostają ukryte. Komendy Type i Print mogą zostać
użyte do wyświetlenia całej wiadomości. Jeśli retain zostanie wywołane bez
argumentów, to wyświetla aktualną listę zatrzymanych pól.

save (s) Dopisuje podane wiadomości na koniec podanego jako drugi argument pliku. Nazwa
pliku w cudzysłowie, ilość linii oraz liczba znaków jest wyświetlana na terminalu.

saveignore
saveignore jest dla save tym, czym ignore jest dla print i type. Pola nagłówka tak
oznaczone są odfiltrowywane przy zapisywaniu za pomocą save lub przy automatycznym
zapisie do mbox.

saveretain
saveretain jest dla save tym, czym retain jest dla print i type. Powoduje, że w
czasie zapisu podanych wiadomości za pomocą save lub podczas automatycznego zapisu
do mbox dołączane są jedynie pola nagłówka znajdujące się na liście zatrzymanych
pól. Wywołanie Saveretain automatycznie anuluje saveignore.

set (se) Gdy bez argumentów, wyświetla wartości wszystkich zmiennych. W innym przypadku
ustawia opcje. Argumenty są w postaci opcja=wartość (bez spacji przed lub za =) lub
opcja. Argument może zostać ujęty w cudzysłowy, aby zamaskować spacje, tabulatory,
np. set indentprefix="->"

shell (sh) Wywołuje interaktywną wersję powłoki.

size Wyświetla ilość znaków dla każdej z podanych wiadomości.

source Ładuje komendy z pliku.

top Wyświetla kilka pierwszych linii podanych wiadomości. Ilość wyświetlanych linii
zależy od zmiennej toplines, wartością domyślną jest pięć.

Type (T) To samo co komenda Print.

type (t) To samo co print.

unalias
Usuwa grupy adresów zdefiniowane przez komendę alias. Od teraz nazwa grupy nie ma
już żadnego szczególnego znaczenia.

undelete
(u) Zaznacza podane wiadomości jako nie usunięte.

unread (U) Zaznacza podane wiadomości jako nie przeczytane.

unset Wyłącza podane opcji, przeciwieństwo komendy set.

visual (v) Wywołuje pełnoekranowy edytor dla każdej podanej wiadomości.

write (w) Podobne do save, jednak zapisywana jest tylko sama treść wiadomości ( (bez)
nagłówka). Użyteczne w celach takich, jak na przykład przesyłanie kodów źródłowych
poprzez pocztę.

xit (x) To samo, co exit.

z Mail wyświetla nagłówki wiadomości tak, jak to opisano przy poleceniu headers.
Można przenieść się do następnego ekranu za pomocą polecenia z. Można także
przenieść się do poprzedniego ekranu używając z-.

Komendy z tyldą
Poniżej znajduje się podsumowanie komend z tyldą, które używane są podczas pisania
wiadomości. Komendy z tyldą są rozpoznawane tylko wtedy, gdy znajdują się na początku linii.

~badres ...
Dodaje podane adresy do listy kopii wiadomości, ale nie ujawnia ich w polu Cc:
nagłówka (ukryta kopia).

~cadres ...
Dodaje podane adresy do listy kopii wiadomości.

~d Dołącza zawartość pliku “dead.letter” z katalogu domowego do edytowanej wiadomości.

~e Wywołuje edytor tekstowy z napisaną dotychczas wiadomością. Po zakończeniu sesji
można kontynuować dodawanie tekstu do wiadomości.

~Fwiadomości
To samo, co ~f, jednak dołącza wszystkie nagłówki wiadomości.

~fwiadomości
Dodaje podane wiadomości do edytowanej wiadomości. Gdy nie podano argumentu, dodaje
aktualną wiadomość. Pola nagłówka ignorowane (za pomocą komendy ignore lub retain)
nie zostają dołączone.

~h Pozwala na edycję nagłówka wiadomości. Wyświetla po kolei zawartość poszczególnych
pól nagłówka i pozwala na ich modyfikację.

~Mwiadomości
To samo, co ~m, ale dołączane są wszystkie pola nagłówka.

~mwiadomości
Dodaje podane wiadomości do edytowanej wiadomości, przesunięte o tabulator, lub z
dodaną wartością zmiennej indentprefix. Gdy nie podano argumentów, dodaje aktualną
wiadomość. Pola nagłówka ignorowane (za pomocą komendy ignore lub retain) nie
zostają dołączone.

~p Wyświetla całość edytowanej wiadomości, poprzedzoną zawartością pól nagłówka.

~q Anuluje edytowaną wiadomość, a następnie, jeśli włączona jest opcja save, kopiuje ją
do pliku “dead.letter” w katalogu domowym użytkownika.
~Rtekst
Używa tekstu jako pola "odpowiedź do".

~rplik
~<plik Dodaje zawartość podanego pliku do edytowanej wiadomości.

~stekst
Zmienia temat wiadomości na podany tekst.

~tadres ...
Dodaje podane adresy do listy adresatów.

~v Wywołuje alternatywny edytor tekstów (określony przez zmienną VISUAL) dla edytowanej
wiadomości. Zazwyczaj alternatywnym edytorem jest edytor ekranowy. Po wyjściu z
edytora można kontynuować dodawanie tekstu do końca wiadomości.

~wplik Zapisuje wiadomość do podanego pliku.

~x Anuluje wysyłanie wiadomości. Do ~/dead.letter nie jest nic kopiowane, nawet jeśli
ustawiono save.

~? Wyświetla małe podsumowanie komend z tyldą.

~!komenda
Wywołuje podaną komendę powłoki, a następnie wraca do edycji wiadomości.

~|komenda
Wysyła wiadomość poprzez strumień do podanego polecenia. Jeśli komenda nie zwróci
nic na standardowym wyjściu lub zakończy pracę z błędem, oryginalna wiadomość
zostanie zachowana. Często używanym poleceniem jest fmt(1) służący do wyjustowania
wiadomości.

~:komenda-mail
~_komenda-mail
Wykonuje podaną komendę programu mail. Nie wszystkie polecenia są jednak dozwolone.

~~tekst
Dodaje do wiadomości podany tekst, poprzedzony znakiem ~. Jeśli znak escape został
zmieniony, należy wpisać go dwukrotnie aby został dodany do wiadomości.

~. Symuluje koniec pliku wejściowego.

Opcje programu mail
Opcje są ustawiane poprzez polecenia set oraz unset. Opcje mogą być binarne, w tej sytuacji
istotne jest tylko czy są ustawione czy nie, albo tekstowe, w tej sytuacji istotna jest
wartość danej opcji. Opcje binarne to:

append Powoduje, że wiadomości zapisane w mbox zostaną dopisane na końcu, zamiast
zastępować dotychczasową zawartość pliku. Ta opcja powinna być zawsze włączona
(najlepiej w pliku /etc/mail.rc).

ask, asksub
Powoduje, że mail zawsze zapyta o temat wysyłanej wiadomości. Jeśli poda się jedynie
pusty wiersz, nie będzie pola tematu.

askbcc Powoduje, że pod koniec edycji wiadomości jest się pytanym o dodatkowych adresatów
ukrytych kopii. Podanie pustego wiersza oznacza, że dotychczasowa lista ukrytych
kopii jest wystarczająca.

askcc Powoduje, że pod koniec edycji wiadomości jest się pytanym o dodatkowych adresatów
kopii. Podanie pustego wiersza oznacza, że dotychczasowa lista kopii jest
wystarczająca.

autoinc
Powoduje, że nowa poczta jest automatycznie wprowadzana zaraz po napłynięciu.
Ustawienie to jest podobne do każdorazowego wpisywania komendy inc z tym wyjątkiem,
że bieżąca wiadomość nie jest resetowana po napłynięciu nowej poczty.

autoprint
Powoduje, że komenda delete zachowuje się tak jak dp. Oznacza to, że po skasowaniu
wiadomości, następna zostanie wyświetlona automatycznie.

debug Ustawienie opcji debug działa tak samo, jak podanie -d w wierszu poleceń i powoduje,
że mail wyświetla wszystkie informacje przydatne przy debugowaniu programu.

dot Opcja dot powoduje, że mail interpretuje pojedynczą kropkę w pustej linii jako
koniec edytowanej wiadomości.

hold Ta opcja powoduje, że wiadomości zawsze są zatrzymywane w skrzynce pocztowej.

ignore Powoduje, że sygnały przerwania z terminalu zostają ignorowane i wyświetlone jako
znak @.

ignoreeof
Opcja ta jest powiązana z dot i powoduje, że mail nie uznaje control-d jako końca
wiadomości. Ignoreeof dotyczy także wiersza poleceń mail.

keep Ustawienie tej opcji powoduje, że mail zmniejsza systemową skrzynkę pocztową zamiast
całkowicie ją usuwać gdy opustoszeje.

keepsave
Poczta zachowana poleceniem save zwykle nie jest zapisywana przy wychodzeniu z mbox.
Ta opcja przechowa je.

metoo Zazwyczaj gdy w grupie znajduje się nadawca, jest on usuwany z pola adresatów.
Ustawienie tej opcji powoduje dodanie nadawcy do pola adresatów.

noheader
Ustawienie opcji noheader powoduje to samo, co wywołanie programu z parametrem -N.

nosave Standardowo, gdy przerwie się edycję wiadomości dwoma znakami przerwania (zwykle
control-C), zostanie ona zapisana do pliku “dead.letter” w katalogu domowym
użytkownika. Ustawienie opcji nosave zapobiega temu.

quiet Zapobiega wyświetlaniu wersji po uruchomieniu programu.

Replyall
Zamienia znaczenie komend reply i Reply.

searchheaders
Jeśli opcja jest ustawiona, to podanie listy wiadomości w postaci "/x:y" spowoduje
zinterpretowanie jej jako wszystkie wiadomości zawierające ciąg ‘y’ w nagłówku
wiadomości ‘x’. W przeszukiwanym łańcuchu nie liczy się wielkość znaków. Jeśli
pominie się ‘x’, to domyślnie zostanie przyjęte pole nagłówka "Temat". Postać
"/to:y" jest specjalnym przypadkiem, pod uwagę zostaną wówczas wzięte wszystkie
wiadomości zawierające łańcuch ‘y’ w polach "Do", "Cc" i "Bcc". Sprawdzenie w
przypadku "to" jest wrażliwe na wielkość znaków, więc "/To:y" może być użyte do
ograniczenia wyszukiwania ‘’ wyłącznie do pola "To:".

skipempty
Nie wysyła wiadomości bez treści.

verbose
Ustawienie opcji verbose daje takie same efekty, jak użycie opcji -v w linii
poleceń. Gdy mail pracuje w trybie szczegółowym, na terminalu wyświetlane są detale
dotyczące dostarczania wiadomości do adresata.

Opcje tekstowe
EDITOR Ścieżka do edytora tekstowego używanego po wydaniu komendy edit lub ~e. Jeśli
nie zdefiniowana, używane jest /usr/bin/ex.

LISTER Ścieżka do programu wyświetlającego katalogi wykorzystywanego przez komendę
folders. Domyślna wartość to /bin/ls.

MBOX Nazwa pliku mbox. Może to być nazwa foldera. Domyślną nazwą jest “mbox” w
katalogu domowym użytkownika.

PAGER Ścieżka do programu stronicującego używanego przez komendę more lub gdy
ustawiona jest opcja crt. Jeśli opcja nie została zdefiniowana, używana jest
domyślna przeglądarka more(1).

REPLYTO Jeśli jest ustawiona, będzie używana do inicjowania pola "Odpowiedź do" w
wiadomościach wychodzących.

SHELL Ścieżka do powłoki używana przez komendę ! i ~!. Jeśli opcja nie została
zdefiniowana, używana jest domyślna powłoka.

TMPDIR Katalog do przechowywania plików tymczasowych.

VISUAL Ścieżka do edytora tekstowego używanego po wydaniu komendy visual lub ~v.
Jeśli nie zdefiniowana, używany jest edytor /usr/bin/vi.

crt Wartość tej opcji ustala, jak długa musi być wiadomość, aby program PAGER
musiał zostać wykorzystany do jej obejrzenia. Jeśli opcja crt ma pustą
wartość, to używana jest liczba wierszy terminala (patrz też stty(1)).

escape Jeśli zdefiniowana, pierwszy znak tej opcji ustala znak używany zamiast ~.

folder Nazwa katalogu, w którym przechowywane są foldery wiadomości. Jeśli nazwa
zaczyna się od "/", mail uznaje ją za ścieżkę absolutną, w innym przypadku
jest to ścieżka względem katalogu domowego użytkownika.

indentprefix Tekst używany przez komendę "~m" do oznaczania wiadomości, zamiast domyślnego
znaku tabulacji (^I). Proszę pamiętać, aby objąć wartość cudzysłowami jeśli
zawiera spacje lub tabulatory.

record Jeśli zdefiniowana, oznacza nazwę pliku, do którego zapisywana jest każda
wysyłana wiadomość. Jeśli niezdefiniowana, to wysyłane wiadomości nie są
zapisywane.

screen Rozmiar okna nagłówków wiadomości do z.

sendmail Ścieżka do alternatywnego programu do wysyłania poczty.

toplines Jeśli zdefiniowana, ustala liczbę wierszy wyświetlanych przez komendę top.
Domyślnie wyświetlanych jest pierwszych pięć wierszy.

ŚRODOWISKO

     mail używa zmiennych środowiskowych HOME, LOGNAME, USER, SHELL, DEAD, PAGER, LISTER, EDITOR,
     VISUAL, REPLYTO, MAIL, MAILRC i MBOX.

     Jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa MAIL, to jej wartość służy za ścieżkę do kolejki
     pocztowej użytkownika.

PLIKI

     /var/mail/*                      katalog pocztowy (zwykle przesłaniana przez zmienną
                                      środowiskową MAIL)
     ~/mbox                           Przeczytana poczta użytkownika.
     ~/.mailrc                        plik z początkowymi poleceniami pocztowymi, można go
                                      przesłonić ustawiając zmienną środowiskową .Ev MAILRC.
     /tmp/R*                          Pliki tymczasowe.
     /usr/share/bsd-mailx/mail.*help  Pliki pomocy.
     /etc/mail.rc                     Systemowy plik inicjalizacji.

KOD ZAKOŃCZENIA

     Narzędzie mail kończy się kodem 0 w przypadku powodzenia i większym od zera w razie błędu.

ZOBACZ TEŻ

     fmt(1), newaliases(1), vacation(1), aliases(5), mailaddr(7), mail.local(8), newaliases(8),
     sendmail(8)

STANDARDY

     Narzędzie mailx jest zgodne ze specyfikacją IEEE Std 1003.1-2008 (“POSIX.1”).

     Flagi [-abcdeEIv] są rozszerzeniem tego standardu.

HISTORIA

     Komenda mail pojawiła się w Version 3 AT&T UNIX.  Ta strona podręcznika pochodzi z dokumentu
     Mail Reference Manual, którego autorem jest Kurt Shoens.

BŁĘDY

     Istnieją opcje nie opisane w tym dokumencie. Większość z nich nie jest użyteczna dla
     zwykłego użytkownika.

     Mail i mailx są dowiązaniami do mail, co może być nieco mylące.

TŁUMACZENIE

     Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Adam Byrtek (PTM)
     <alpha@irc.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
     Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na
     stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją  8.1.2 oryginału.