Ubuntu Manpage: core - plik zrzutu pamięci

nazwa
opis
uwagi
przykład
zobacz także
o stronie
tłumaczenie

NAZWA

       core - plik zrzutu pamięci

OPIS

Dla pewnych sygnałów domyślną akcją procesu jest zakończenie działania i utworzenie pliku zrzutu pamięci
(core), czyli pliku zawierającego obraz pamięci procesu w czasie, gdy został on zakończony. Dowolny
debugger (np. gdb(1)) może użyć tego obrazu do zbadania stanu programu w czasie jego zakończenia. Listę
sygnałów powodujących utworzenie pliku core przez proces można znaleźć w signal(7).

Proces może ustawić miękki limit zasobów RLIMIT_CORE, aby ograniczyć maksymalny rozmiar pliku, który
zostanie utworzony po otrzymaniu sygnału powodującego zrzut pamięci; szczegółowe informacje można znaleźć
w getrlimit(2).

W następujących wypadkach plik zrzutu pamięci nie będzie utworzony:

* Proces nie ma uprawnień, aby zapisać plik zrzutu pamięci (Domyślnie plik ten nazywa się core lub
core.pid, gdzie pid jest identyfikatorem procesu który zrzuca pamięć i jest tworzony w bieżącym
katalogu roboczym procesu. Nazwę tę można zmienić - patrz niżej). Zapisywanie pliku zrzutu nie
powiedzie się również wtedy, gdy prawa katalogu, w którym ten plik miałby być utworzony, nie pozwalają
na zapis do niego lub gdy plik o tej samej nazwie istnieje i nie jest zapisywalny lub nie jest zwykłym
plikiem (ale np. katalogiem lub dowiązaniem symbolicznym).

* Już istnieje (zapisywalny, zwykły) plik o tej samej nazwie, jaka zostałaby użyta dla pliku zrzutu
pamięci, jednakże plik ten ma więcej niż jedno dowiązanie twarde.

* System plików, w którym zostałby utworzony plik zrzutu pamięci, jest pełny, wyczerpał mu się limit
i-węzłów, jest zamontowany w trybie tylko do odczytu albo użytkownik osiągnął kwotę systemu plików

* Nie istnieje katalog, w którym miałby być utworzony plik zrzutu pamięci.

* Limity zasobów RLIMIT_CORE (rozmiar pliku zrzutu pamięci) lub RLIMIT_FSIZE (rozmiar pliku) dla procesu
są ustawione na zero; patrz getrlimit(2) i dokumentacja wbudowanego w powłokę polecenia ulimit (lub
limit w powłoce csh(1)).

* Nie są ustawione uprawnienia do odczytu pliku binarnego uruchomionego przez proces.

* Proces uruchomił program z flagą set-user-ID (set-group-ID), którego właścicielem jest użytkownik
(grupa) inny niż rzeczywisty użytkownik (grupa) procesu lub proces wykonujący program ma przywileje
plikowe (zob. capabilities(7)). (Jednakże patrz w prctl(2) opis operacji PR_SET_DUMPABLE oraz w
proc(5) opis pliku /proc/sys/fs/suid_dumpable).

* (od Linuksa 3.7) Jądro zostało zbudowane bez opcji CONFIG_COREDUMP.

Dodatkowo zrzut pamięci może nie zawierać części przestrzeni adresowej procesu jeśli użyto flagi
MADV_DONTDUMP madvise(2).

Nazwy plików zrzutu pamięci
Domyślnie plik zrzutu pamięci nazywa się core, jednakże w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern (od wersji
2.6 i 2.4.21 Linuksa) można zdefiniować szablon, który będzie użyty do nazywania plików zrzutu pamięci.
Szablon ten może zawierać specjalne znaczniki zaczynające się od "%", które podczas tworzenia pliku
zrzutu będą zastąpione następującymi wartościami:

%% pojedynczy znak %
%c miękki limit zasobu rozmiaru pliku zrzutu pamięci procesu zrzucającego pamięć (od Linuksa 2.6.24)
%d tryb zrzutu—taki sam jak wartość zwracana przez prctl(2) PR_GET_DUMPABLE (od Linuksa 3.7)
%e nazwa pliku wykonywalnego (niepoprzedzona pełną ścieżką do tego pliku)
%E nazwa ścieżki pliku wykonywalnego, z ukośnikami ("/") zastąpionymi przez wykrzykniki ("!") (od
Linuksa 3.0).
%g (numeryczny) identyfikator grupy (GID) procesu, który zrzucił pamięć
%h nazwa komputera (taka sama jak nodename zwracane przez uname(2))
%i identyfikator wątku (TID) który zainicjował zrzut pamięci, taki jak w przestrzeni nazw PID-ów w
której wątek działa (od Linuksa 3.18)
%I identyfikator wątku (TID) który zainicjował zrzut pamięci, taki jak w początkowej przestrzeni
nazw PID-ów (od Linuksa 3.18)
%p identyfikator zrzucanego procesu, taki jak w przestrzeni nazw PID-ów w której proces działa
%P identyfikator zrzucanego procesu, taki jak w początkowej przestrzeni nazw PID-ów (od Linuksa
3.12)
%s numer sygnału powodującego zrzut pamięci
%t czas zrzutu wyrażony w sekundach od początku epoki, czyli od 1970-01-01 00:00:00 +0000 (UTC)
%u (numeryczny) identyfikator użytkownika (UID) procesu, który zrzucił pamięć

Jeśli szablon kończy się pojedynczym znakiem %, to znak ten zostanie usunięty z nazwy pliku zrzutu.
Podobnie zostaną usunięte wszelkie kombinacje % ze znakami innymi niż te, wymienione powyżej. Wszystkie
inne znaki szablonu staną się częścią nazwy pliku zrzutu. Szablon może zawierać znaki "/", które są
interpretowane jako separatory nazw katalogów. Maksymalna długość wygenerowanej nazwy pliku wynosi 128
bajtów (64 bajty w wersjach jądra wcześniejszych niż 2.6.19). Domyślną wartością jest "core". W celu
zachowania wstecznej zgodności, jeśli /proc/sys/kernel/core_pattern nie zawiera %p, a
/proc/sys/kernel/core_uses_pid (patrz niżej) ma niezerową wartość, to .PID będzie dołączony do nazwy
pliku zrzutu.

Od wersji 2.4 Linux dostarcza również bardziej prymitywnej metody kontrolowania nazwy pliku zrzutu
pamięci. Gdy plik /proc/sys/kernel/core_uses_pid zawiera wartość 0, plik zrzutu pamięci ma po prostu
nazwę core. Gdy plik ten zawiera wartość niezerową, plik zrzutu pamięci będzie zawierał w swojej nazwie
ID procesu, w postaci core.PID.

Od Linuksa 3.6 jeśli /proc/sys/fs/suid_dumpable ustawiono na 2 ("suidsafe") to wzorzec musi być albo
ścieżką absolutną (zaczynającą się znakiem "/") lub potokiem, zgodnie z poniższą definicją.

Przekazywanie zrzutów pamięci potokiem do programu
Od wersji 2.6.19 jądra Linux wspiera alternatywną składnię pliku /proc/sys/kernel/core_pattern. Jeśli
pierwszym znakiem pliki jest symbol potoku (|), to wszystko, co po nim występuje, jest interpretowane
jako program do uruchomienia. Zamiast zostać zapisanym na dysku, zrzut pamięci jest przekazywany na
standardowe wejście programu. Proszę zauważyć, że:

* Program musi być podany używając ścieżki bezwzględnej (lub ścieżki względnej w stosunku do korzenia
systemu plików, czyli katalogu /) i musi występować bezpośrednio po znaku "|".

* Proces tworzony do wykonania programu jest wykonywany jako użytkownik i grupa root.

* Można przekazać do programu argumenty linii poleceń (od Linuksa 2.6.24), rozdzielając je spacjami (aż
do wyczerpania limitu całkowitej długości linii wynoszącego 128 bajtów).

* Argumenty linii poleceń mogą zawierać dowolne z wymienionych powyżej specyfikatorów %. Na przykład,
aby przekazać identyfikator procesu zrzucającego pamięć, należy podać %p jako argument.

Kontrolowanie mapowań zapisywanych do pliku zrzutu pamięci
Od wersji 2.6.23 jądra można użyć specyficznego dla Linuksa pliku /proc/PID/coredump_filter do
kontrolowania, które segmenty pamięci zostaną zapisane do pliku zrzutu pamięci, w przypadku gdy pamięć
jest zrzucana przez proces o podanym identyfikatorze.

Wartość w tym pliku jest maską bitową typów mapowań pamięci (patrz mmap(2)). Jeśli bit jest ustawiony w
masce, to odpowiadające mu mapowanie jest zapisywane w pliku, w przeciwnym wypadku - nie jest. Bity w
masce mają następujące znaczenia:

bit 0 Zrzucanie anonimowych mapowań prywatnych.
bit 1 Zrzucanie anonimowych mapowań współdzielonych.
bit 2 Zrzucanie prywatnych mapowań plików.
bit 3 Zrzucanie współdzielonych mapowań plików.
bit 4 (od Linuksa 2.6.24)
Zrzucanie nagłówków ELF.
bit 5 (od Linuksa 2.6.28)
Zrzucanie prywatnych dużych stron.
bit 6 (od Linuksa 2.6.28)
Zrzucanie współdzielonych dużych stron.
bit 7 (od Linuksa 4.4)
Zrzucanie prywatnych stron DAX.
bit 8 (od Linuksa 4.4)
Zrzucanie współdzielonych stron DAX.

Domyślnie ustawione są następujące bity: 0, 1, 4 (jeśli jest włączona opcja
CONFIG_CORE_DUMP_DEFAULT_ELF_HEADERS konfiguracji jądra) oraz 5. Tę wartość domyślną można zmodyfikować
przy rozruchu za pomocą opcji coredump_filter.

Wartość tego pliku jest wyświetlana szesnastkowo (z tego powodu domyślna wartość jest wyświetlana jako
33).

Strony wejścia/wyjścia mapowane w pamięci, takie jak frame buffer, nigdy nie są zrzucane, a wirtualne
strony DSO są zawsze zrzucane, niezależnie od wartości coredump_filter.

Proces-dziecko utworzony przez fork(2) dziedziczy wartość coredump_filter od swojego rodzica; wartość ta
jest także zachowywana podczas execve(2).

Może być użyteczne ustawienie coredump_filter w powłoce przed uruchomieniem programu, na przykład:

$ echo 0x7 > /proc/self/coredump_filter
$ ./some_program

Plik istnieje, jeśli jądro zostało zbudowane z włączoną opcją konfiguracji CONFIG_ELF_CORE.

UWAGI

       Aby uzyskać zrzut pamięci działającego procesu, można użyć polecenia gcore programu gdb(1).

       W wersjach jądra Linux do 2.6.27 włącznie, jeżeli pamięć zrzuca  proces  wielowątkowy  (albo  -  bardziej
       precyzyjnie  -  proces,  który  dzieli  swą  pamięć  z innym procesem utworzonym z flagą CLONE_VM funkcji
       clone(2)), to identyfikator  procesu  zawsze  będzie  dołączony  do  nazwy  pliku  zrzutu,  chyba  że  ów
       identyfikator  procesu już występuje w nazwie pliku, ponieważ w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern użyto
       specyfikatora  p  (Jest  to  szczególnie  użyteczne  podczas   stosowania   przestarzałej   implementacji
       LinuxThreads, w której każdy wątek procesu ma inny PID).

PRZYKŁAD

       Poniższy  program  pokazuje  użycie  składni potoku w pliku /proc/sys/kernel/core_pattern. Poniższa sesja
       powłoki demonstruje użycie tego programu (skompilowanego do pliku o nazwie  core_pattern_pipe_test):

           $ cc -o core_pattern_pipe_test core_pattern_pipe_test.c
           $ su
           Password:
           # echo "|$PWD/core_pattern_pipe_test %p UID=%u GID=%g sig=%s" > \
           /proc/sys/kernel/core_pattern
           # exit
           $ sleep 100
           ^\                     # wpisz control+odwrotny ukośnik
           Quit (core dumped)
           $ cat core.info
           argc=5
           argc[0]=</home/mtk/core_pattern_pipe_test>
           argc[1]=<20575>
           argc[2]=<UID=1000>
           argc[3]=<GID=100>
           argc[4]=<sig=3>
           Całkowita liczba bajtów pliku core: 282624

   Żródło programu

       /* core_pattern_pipe_test.c */

       #define _GNU_SOURCE
       #include <sys/stat.h>
       #include <fcntl.h>
       #include <limits.h>
       #include <stdio.h>
       #include <stdlib.h>
       #include <unistd.h>

       #define BUF_SIZE 1024

       int
       main(int argc, char *argv[])
       {
           int tot, j;
           ssize_t nread;
           char buf[BUF_SIZE];
           FILE *fp;
           char cwd[PATH_MAX];

           /* Zmienia bieżący katalog roboczy na katalog procesu,
              który generuje zrzut pamięci */

           snprintf(cwd, PATH_MAX, "/proc/%s/cwd", argv[1]);
           chdir(cwd);

           /* Zapisuje wyjście do pliku "core.info" w tym katalogu */

           fp = fopen("core.info", "w+");
           if (fp == NULL)
               exit(EXIT_FAILURE);

           /* Wyświetla argumenty linii poleceń przekazane do programu
              filtrującego "core_pattern" */

           fprintf(fp, "argc=%d\n", argc);
           for (j = 0; j < argc; j++)
               fprintf(fp, "argc[%d]=<%s>\n", j, argv[j]);

           /* Zlicza bajty na standardowym wejściu (daje rozmiar
              zrzutu pamięci) */

           tot = 0;
           while ((nread = read(STDIN_FILENO, buf, BUF_SIZE)) > 0)
               tot += nread;
           fprintf(fp, "Całkowita liczba bajtów pliku core: %d\n", tot);

           fclose(fp);
           exit(EXIT_SUCCESS);
       }

ZOBACZ TAKŻE

       bash(1), gdb(1), getrlimit(2), mmap(2), prctl(2), sigaction(2), elf(5), proc(5), pthreads(7), signal(7)

O STRONIE

       Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.05 projektu Linux man-pages. Opis  projektu,  informacje
       dotyczące   zgłaszania   błędów,   oraz   najnowszą   wersję   oryginału   można   znaleźć   pod  adresem
       https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

       Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Robert Luberda <robert@debian.org> i
       Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.

       Polskie  tłumaczenie  jest  częścią  projektu  manpages-pl;  uwagi,  pomoc,  zgłaszanie błędów na stronie
       http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją  4.05 oryginału.