Provided by: manpages-pl_4.23.1-1_all 
NAZWA
tune2fs - modyfikacja konfigurowalnych parametrów systemów plików ext2/ext3/ext4
SKŁADNIA
tune2fs [ -l ] [ -c max-liczba-montowań ] [ -e zachowanie-w-razie-błędu ] [ -f ] [ -i
przerwa-między-sprawdzeniami ] [ -I nowy-rozmiar-i-węzła ] [ -j ] [ -J opcje-dziennika ] [ -m
procent-zarezerwowanych-bloków ] [ -o [^]opcje-montowania[,...] ] [ -r liczba-zarezerwowanych-bloków ]
[ -u użytkownik ] [ -g grupa ] [ -C liczba-montowań ] [ -E opcje-rozszerzone ] [ -L etykieta-woluminu ]
[ -M ostatnio-montowany-katalog ] [ -O [^]cecha[,...] ] [ -Q opcje-przydziałów-dyskowych ] [ -T
czas-ostatniego-sprawdzenia ] [ -U UUID ] [ -z plik-zapasowy ] urządzenie
OPIS
tune2fs modyfikuje konfigurowalne parametry linuksowych systemów plików ext2, ext3 lub ext4. Bieżąca
wartość tych opcji może zostać wyświetlona dzięki opcji -l programu tune2fs(8) lub za pomocą programu
dumpe2fs(8).
Urządzenie może zostać podane według nazwy pliku (np. /dev/sda1) albo LABEL (etykiety) lub UUID:
„LABEL=etykieta-woluminu” lub „UUID=uuid” (np. LABEL=home or UUID=e40486c6-84d5-4f2f-b99c-032281799c9d).
OPCJE
-c max-liczba-montowań
Zmiana maksymalnej liczby montowań między dwoma sprawdzeniami systemu plików. Jeżeli jako
max-liczba-montowań poda się random, tune2fs użyje losowej wartości z przedziału od 20 do 40.
Jeżeli max-liczba-montowań jest równa 0 lub -1, wtedy liczba montowań będzie ignorowana przez
e2fsck(8) i jądro.
Ustawienie liczby montowań, po których system plików będzie bezwzględnie sprawdzany, przemiennie
spowoduje, że systemy plików z księgowaniem nie będą sprawdzane w tym samym czasie.
Domyślnie funkcja sprawdzania w zależności od liczby montowań jest wyłączona, aby zapobiec
niespodziewanie długim przeładowaniom systemu, gdy wypadnie akurat kolej na sprawdzenie e2fsck.
Aby zapewnić diagnostykę systemu plików pod kątem ewentualnych błędów spowodowanych przez
potencjalnie problemy sprzętowe lub błędy jądra, lepszym rozwiązaniem od opisywanej funkcji jest
użycie programu e2scrub(8). Wymaga to jednak umieszczenia systemu plików na woluminie LVM.
-C liczba-montowań
Ustawia licznik montowań systemu plików. Jeśli jest on ustawiony na wartość większą niż
max-liczba-montowań ustawioną przez opcję -c, to e2fsck(8) sprawdzi system plików po następnym
restarcie.
-e zachowanie-w-razie-błędu
Zmienia zachowanie jądra, gdy wykryty zostanie błąd. We wszystkich przypadkach błąd systemu plików
powoduje uruchomienie e2fsck(8) podczas następnego restartu w celu sprawdzenia systemu plików.
Zachowanie-w-razie-błędu może przyjmować następujące wartości:
continue Kontynuuje normalną pracę.
remount-ro Powoduje przejście systemu plików w tryb tylko do odczytu.
panic Wywołuje panikę jądra.
-E opcje-rozszerzone
Ustawia rozszerzone opcje systemu plików. Opcje rozszerzone są oddzielone przecinkami i mogą
zawierać argument podany po znaku równości („=”). Obsługiwane są następujące opcje:
clear_mmp
Resetuje blok MMP (jeśli występuje) z powrotem do stanu czystego. Może być użyte tylko
w przypadku absolutnej pewności, że urządzenie nie jest obecnie zamontowane lub
sprawdzane za pomocą fsck, ponieważ może wówczas wystąpić poważne uszkodzenie systemu
plików. Wymaga opcji „-f”.
mmp_update_interval=interwał
Dostosowuje pierwotny interwał aktualizacji MMP (zabezpieczenia przed wielokrotnym
montowaniem) do interwału sekund. Podanie wartości 0 spowoduje użycia domyślnego
interwału. Podany interwał musi być mniejszy niż 300 sekund. Wymaga włączonej funkcji
mmp.
stride=rozmiar-części
Konfiguruje system plików do macierzy RAID z rozmiarem-części (ang. stride size)
bloków systemu plików. Jest to liczba bloków odczytywanych lub zapisywanych na dysk
przed przejściem na następny dysk. To ustawienie wpływa głównie na położenie
metadanych systemu plików, takich jak mapy bitów podczas wykonywania mke2fs(2), aby
zapobiec umieszczeniu ich na jednym dysku, co mogłoby negatywnie wpłynąć na wydajność.
Może być również użyte przez alokator bloków.
stripe_width=rozmiar-paska
Konfiguruje system plików do macierzy RAID z rozmiarem-paska (ang. stripe width)
bloków systemu plików na pasek. Zazwyczaj jest to rozmiar-części * N, gdzie N jest
liczbą dysków z danymi w macierzy RAID (np. RAID 5 N+1, RAID 6 N+2). Pozwala to
alokatorowi bloków na przeciwdziałanie cyklowi odczytu-modyfikacji-zapisu w pasku
RAID, jeśli to możliwe, przy zapisie danych.
hash_alg=dopasowanie-hash
Ustawia domyślny algorytm haszujący używany do systemów plików z haszowanymi
katalogami b-drzew. Poprawnymi algorytmami są: legacy, half_md4 i tea.
encoding=nazwa-kodowania
Włącza funkcję casefold w superbloku i ustawia nazwa-kodowania jako używane kodowanie.
Jeśli nie podano nazwy-kodowania, użyte będzie kodowanie utf8. Jeśli funkcja casefold
była wcześniej włączona, nie da się zmienić kodowania.
encoding_flags=flagi-kodowania
Określa parametry operacji kodowania znaków nazw plików. Jeśli nie zmienia się flagi
za pomocą tej opcji, używana jest wartość domyślna. Flagi-kodowania to oddzielana
przecinkami lista flag do włączenia. Jeśli funkcja casefold była wcześniej włączona,
nie da się zmienić flag.
Obecnie jedyną flagą jaką można ustawić, to strict oznaczająca, że nieprawidłowe
łańcuchy znaków powinny być odrzucane przez system plików. W domyślnej konfiguracji
flaga strict jest wyłączona.
mount_opts=łańcuch-opcji-montowania
Ustawia domyślne opcje montowania używane przy montowaniu systemu plików. W
przeciwieństwie do domyślnych opcji montowania, bazujących na mapach bitów, które mogą
być podane przy użyciu opcji -o, łańcuch-opcji-montowania jest dowolnym łańcuchem o
maksymalnej długości 63 bajtów, który jest przechowywany w superbloku.
Sterownik systemu plików ext4 zastosuje najpierw domyślne opcje oparte na mapach
bitów, a następnie przeanalizuje łańcuch-opcji-montowania, przed przetworzeniem opcji
podanych programowi mount(8).
Ustawienia supebloku są przestrzegane wyłącznie przez jądra 2.6.35, i nowsze; są
ignorowane przez sterowniki systemów plików ext2 i ext3.
orphan_file_size=rozmiar
Ustawia rozmiar pliku służącego do śledzenia niepodlinkowanych, lecz wciąż otwartych
i-węzłów oraz i-węzłów które właśnie są przycinane. Większy plik zwiększa
skalowalność, najlepiej jest zarezerwować kilka bloków na procesor.
force_fsck
Ustawia flagę superbloku systemu plików oznaczającą, że znaleziono błędy. Wymusi to
sprawdzenie fsck przy następnym zamontowaniu.
test_fs
Ustawia flagę superbloku systemu plików, oznaczającą, że może być on montowany przy
użyciu eksperymentalnego kodu jądra, np. kodu systemu plików ext4dev.
^test_fs
Usuwa flagę test_fs, wskazując, że system plików powinien być montowany wyłącznie przy
użyciu kodu produkcyjnego systemu plików.
-f Wymusza kończenie operacji tune2fs nawet w przypadku wystąpienia błędów. Ta opcja jest przydatna
podczas wyłączania cechy has_journal w systemie plików posiadającym zewnętrzny dziennik (lub tak
uszkodzonym, że sprawia wrażenie posiadającego zewnętrzny dziennik), który nie jest dostępny.
Jeśli system plików wymaga odtworzenia dziennika to aby kontynuować flagę -f należy podać
dwukrotnie.
OSTRZEŻENIE: Usuwanie zewnętrznego dziennika z systemu plików, który nie został prawidłowo
odmontowany, bez wcześniejszego zabezpieczenia tego dziennika, może prowadzić do utraty danych i
poważnych uszkodzeń systemu plików.
-g grupa
Ustawia grupę użytkownika, który może używać zarezerwowanych bloków. Parametr grupa może być
numerycznym gid-em lub nazwą grupy. Jeżeli podana jest nazwa grupy, jest ona zamieniana na
numeryczny gid przed zachowaniem danych w superbloku.
-i przerwa-między-sprawdzeniami[d|m|w]
Dostraja maksymalny okres czasu między dwoma sprawdzeniami systemu plików. Brak przedrostka lub d
oznacza dni, m miesiące, a w tygodnie. Zero wyłączy sprawdzanie w zależności od upływu czasu.
Wyłączenie tych okresowych sprawdzeń ma swoje zalety i wady. Szerszy opis przy opcji -c
(sprawdzenia zależne od liczby montowań).
-I Zmienia rozmiar i-węzła używany przez system plików. Wymaga to przepisania tablicy i-węzłów,
dlatego konieczne jest uprzednie sprawdzenie systemu plików za pomocą e2fsck(8). Operacja ta może
zająć dłuższy czas, a jeśli konwersja zostanie przerwana, możliwe jest uszkodzenie systemu plików
i utrata danych. Przed zmianą rozmiaru i-węzła zaleca się wykonania kopii zapasowej systemu
plików.
Systemy plików z i-węzłami o rozmiarze 128 bajtów nie obsługują znaczników czasu późniejszych niż
19 stycznia 2038. I-węzły o rozmiarze 256 bajtów lub większym obsługują rozszerzone znaczniki
czasu, identyfikatory projektów oraz możliwość przechowywania pewnych dodatkowych atrybutów w
tabeli i-węzłów, które wpływają na zwiększoną wydajność.
-j Dodaje dziennik ext3 do systemu plików. Jeżeli opcja -J nie została podana, do utworzenia
dziennika o odpowiedniej wielkości (dla podanego systemu plików), przechowywanego w systemie
plików, zostaną użyte domyślne parametry. Należy zauważyć, że aby móc używać księgowania, jądro
musi obsługiwać ext3.
Jeżeli ta opcja jest użyta do utworzenia dziennika na już zamontowanym systemie plików, to w
głównym katalogu tego systemu plików zostanie utworzony niemodyfikowalny plik .journal, ponieważ
jest to jedyna bezpieczna metoda utworzenia i-węzła dla dziennika w zamontowanym systemie plików.
W czasie gdy plik dziennika ext3 jest widoczny, nie jest bezpieczne usuwanie lub modyfikowanie go;
z tego powodu plik ten jest zaznaczony jako niemodyfikowalny (immutable). Podczas sprawdzania
odmontowanych systemów plików e2fsck(8) automatycznie przeniesie pliki .journal do niewidocznego,
zarezerwowanego węzła dziennika. Dla wszystkich systemów plików, poza głównym (root), powinno się
to stać automatycznie podczas następnego restartu systemu. Ponieważ główny system plików jest
zamontowany w trybie tylko do odczytu, w celu dokonania tej przemiany e2fsck(8) musi zostać
uruchomiony z dyskietki ratunkowej.
Aby uniknąć używania dyskietki ratunkowej do dodania dziennika ext3 do głównego systemu plików,
skrypty initrd niektórych dystrybucji, np. Debiana, automatycznie skonwertują główny system plików
ext2 do ext3, jeżeli używany jest początkowy ramdisk oraz gdy plik /etc/fstab określa typ ext3 dla
głównego systemu plików.
-J opcje-dziennika
Zmienia domyślne parametry dziennika ext3. Opcje dziennika są oddzielone przecinkami i mogą
zawierać argument podany po znaku równości („=”). Obsługiwane są następujące opcje dziennika:
size=rozmiar-dziennika
Tworzy przechowywany w systemie plików dziennik, o wielkości rozmiar-dziennika
megabajtów. Rozmiar dziennika musi wynosić co najmniej 1024 bloki (np. 1MB jeżeli
używane są bloki o rozmiarze 1k, 4MB jeżeli 4k, itd.), ale nie może przekraczać
1.024.000 bloków. System plików musi zawierać ilość wolnego miejsca wystarczającą do
utworzenia dziennika.
fast_commit_size=rozmiar-szybkiego-zatwierdzania
Tworzy dodatkowy obszar szybkiego zatwierdzania dziennika o rozmiarze
rozmiar-szybkiego-zatwierdzania w kilobajtach. Opcja jest prawidłowa wyłącznie jeśli
włączono funkcję fast_commit w danym systemie plików. Jeśli nie podano tej opcji, a
funkcja fast_commit jest włączona, domyślnym rozmiarem tego obszaru będzie
rozmiar-dziennika / 64 megabajtów. Całkowity rozmiar dziennika z ustawioną funkcją
fast_commit wynosi rozmiar-dziennika + ( rozmiar-szybkiego-zatwierdzania * 1024)
megabajtów. Całkowity rozmiar dziennika nie może być większy niż 10 240 000 bloków
systemu plików lub połowy całkowitego rozmiaru systemu plików (mniejszą z tych
wartości).
location=położenie-dziennika
Określa położenie dziennika. Argument położenie-dziennika można podać jako numer bloku
lub, jeśli liczba ma przyrostek określający jednostkę („M”, „G” itp.), liczbę
interpretowaną jako przesunięcie od początku systemu plików.
device=zewnętrzny-dziennik
Przyłącza system plików do urządzenia z dziennikiem (journal block device)
umieszczonego na zewnętrzny-dziennik. Zewnętrzny dziennik musi być utworzony przez
wywołanie
mke2fs -O journal_dev zewnętrzny-dziennik
Proszę zauważyć, że zewnętrzny-dziennik musi zostać sformatowany z tą samą wielkością
bloku jak system plików, który będzie go używał. Dodatkowo, o ile obsługa dołączania
wielu systemów plików do pojedynczego dziennika zewnętrznego jest obecna, jądro Linux
i e2fsck(8) nie obsługuje na razie dzielonych dzienników zewnętrznych.
Zamiast podawać nazwę urządzenia bezpośrednio, zewnętrzny-dziennik może być określony
przez LABEL=etykieta lub UUID=UUID, aby znaleźć zewnętrzny dziennik na podstawie
etykiety woluminu lub UUID przechowywanego w superbloku ext2 na początku dziennika. Do
wypisania etykiety i UUID urządzenia z dziennikiem można posłużyć się dumpe2fs(8).
Zobacz także opis opcji -L programu tune2fs(8).
Dla danego systemu plików można podać tylko jedną z opcji size lub device.
-l Wypisuje zawartość superbloku systemu plików, w tym aktualne wartości parametrów, które mogą
zostać ustawione tym programem.
-L etykieta-woluminu
Ustawia etykietę systemu plików. Etykiety systemu plików ext2 mogą zawierać co najwyżej 16 znaków;
jeżeli etykieta jest dłuższa niż 16 znaków, tune2fs skróci ją i wypisze ostrzeżenie. W przypadku
innych systemów plików, które obsługują zmianę etykiety online i są zamontowane, tune2fs również
zadziała, ale nie podejmie próby przycięcia etykiety. Etykieta może być używana przez mount(8),
fsck(8) i w /etc/fstab(5) (i pewnie też w innych sytuacjach) poprzez podanie
LABEL=etykieta-woluminu zamiast nazwy urządzenia blokowego, jak np. /dev/hda5.
-m procent-zarezerwowanych-bloków
Ustawia procent systemu plików, który może zostać zaalokowany jedynie przez procesy
uprzywilejowane. Rezerwacja pewnej liczby bloków systemu plików do użytku przez procesy
uprzywilejowane jest wykonywana w celu przeciwdziałania fragmentacji systemu plików i aby pozwolić
na poprawne działanie demonom systemowym, takim jak syslogd(8), w sytuacji, gdy procesy
nieuprzywilejowane nie mogą zapisać na system plików. Domyślny procent zarezerwowanych bloków
wynosi zwykle 5%.
-M ostatnio-montowany-katalog
Ustawia katalog, w którym system plików był ostatnio zamontowany.
-o [^]opcja-montowania[,...]
Ustawia lub usuwa wskazane opcje montowania w systemie plików. Domyślne opcje montowania mogą
zostać nadpisane przez opcje określone albo w /etc/fstab(5), albo przez argumenty linii poleceń
przekazane do mount(8). Starsze jądra mogą nie obsługiwać tej cechy; w szczególności jądra
starsze od 2.4.20 najprawdopodobniej zignorują pole domyślnych opcji w superbloku.
Można podać więcej niż jedną opcję montowania do usunięcia lub ustawienia rozdzielając je
przecinkami. Opcje montowania poprzedzone znakiem karety („^”) będą usuwane w superbloku systemu
plików; opcje bez podanego przedrostka lub poprzedzone znakiem plusa („+”) będą dodane do systemu
plików.
Następujące opcje montowania mogą być ustawione lub wyczyszczone za pomocą tune2fs:
debug Włącza tryb debugowania na tym systemie plików.
bsdgroups
Emuluje zachowanie BSD przy tworzeniu nowych plików: będą one przyjmowały
identyfikator grupy katalogu, w którym zostały utworzone. Domyślne jest standardowe
zachowanie Systemu V, polegające na tym, że nowo tworzone pliki przyjmują fsgid
bieżącego procesu, chyba że katalog ma ustawiony bit setgid, w którym to przypadku
przyjmuje gid z katalogu nadrzędnego i także ustawia bit setgid, jeżeli nowo
utworzonym plikiem jest katalog.
user_xattr
Włącza rozszerzone atrybuty podane przez użytkownika.
acl Włącza listy kontroli dostępu POSIX (Posix Access Control Lists).
uid16 Wyłącza 32-bitowe UID-y i GID-y. Umożliwia to współdziałanie ze starszymi jądrami,
które zachowują wartości 16-bitowe i ich oczekują.
journal_data
Kiedy system plików jest zamontowany z włączonym dziennikiem, wszystkie dane (nie
tylko metadane) są zapisywane do dziennika przed zapisaniem ich go systemu plików.
journal_data_ordered
Kiedy system plików jest zamontowany z włączonym dziennikiem, wymuszane jest
zapisywanie danych bezpośrednio do systemu plików przed zapisaniem ich metadanych do
dziennika.
journal_data_writeback
Kiedy system plików jest zamontowany z włączonym dziennikiem, dane mogą być zapisane
do systemu plików, po tym jak ich metadane zostały zapisane do dziennika. Może to
zwiększyć przepustowość, jednakże może to spowodować, że w plikach pojawią się stare
dane po załamaniu systemu i odtworzeniu dziennika.
nobarrier
System plików będzie zamontowany z wyłączonymi operacjami barier w dzienniku (opcja
jest obsługiwana obecnie jedynie przez sterownik systemu plików ext4 w jądrach 2.6.35
i nowszych).
block_validity
System plików zostanie zamontowany z włączoną opcją block_validity, która sprawia, że
po odczycie lub zapisie do systemu plików zostaną wykonane dodatkowe sprawdzenia.
Zapobiega się w ten sposób uszkodzeniu systemu plików przez naruszone bloki
metadanych, w wyniku nadpisania części tabeli i-węzłów lub deskryptorów grupy bloków.
Kosztem jest zwiększone użycie pamięci i procesora, więc służy to tylko debugowaniu
(opcja jest obsługiwana obecnie jedynie przez sterownik systemu plików ext4, w jądrach
2.6.35 i nowszych).
discard
System plików zostanie zamontowany z opcją montowania discard. W ten sposób sterownik
systemu plików będzie starał się używać funkcji trim/discard niektórych urządzeń (np.
SSD lub dysków dynamicznie alokowanych, obecnych w niektórych zaawansowanych
macierzach dyskowych) do poinformowania urządzenia dyskowego o możliwości ponownego
użycia do innych celów, bloków należących do usuniętych plików (opcja jest obsługiwana
obecnie jedynie przez sterownik systemu plików ext4, w jądrach 2.6.35 i nowszych).
nodelalloc
System plików zostanie zamontowany z opcją nodelalloc. W ten sposób wyłączona zostanie
funkcja odłożonego alokowania (opcja jest obsługiwana obecnie jedynie przez sterownik
systemu plików ext4, w jądrach 2.6.35 i nowszych).
-O [^]cecha[,...]
Włącza lub wyłącza wskazane cechy (opcje) systemu plików. Można włączyć bądź wyłączyć wiele cech
jednocześnie. Muszą one wtedy być oddzielone przecinkami. Cechy poprzedzone przedrostkiem karetki
(„^”) będą wyłączone w superbloku; cechy bez przedrostka lub z przedrostkiem plus („+”) zostaną
dodane do systemu plików. Szczegółowy opis funkcji systemu plików znajduje się w podręczniku
ext4(5).
Następujące cechy mogą być zmienione przez tune2fs:
64bit Umożliwia utworzenie systemu plików większego niż 2^32 bloków.
casefold
Włącza obsługę zmiany wielkości znaków na małe litery na poziomie systemu plików.
Opcję można wyłączyć tylko wtedy, jeśli system plików nie zawiera katalogów z
atrybutem F.
dir_index
Używa haszowanych B-drzew, aby przyspieszyć przeszukiwanie dużych katalogów.
dir_nlink
Pozwala na więcej niż 65 tysięcy podkatalogów w katalogu.
ea_inode
Pozwala na przechowywania wartości każdego z rozszerzonych atrybutów w blokach danych
oddzielnego i-węzła, jeśli jest to konieczne, zwiększając rozmiar plików i liczbę
rozszerzonych atrybutów na plik. Tune2fs obecnie obsługuje wyłącznie włączenie tej
funkcji systemu plików.
encrypt
Włącza obsługę szyfrowania na poziomie systemu plików. Tune2fs obecnie obsługuje
wyłącznie włączenie tej funkcji systemu plików.
extent Włącza ekstenty drzew do przechowywania położenia bloków danych w i-węzłach. Tune2fs
obecnie obsługuje wyłącznie włączenie tej funkcji systemu plików.
extra_isize
Włącza rozszerzone pola i-węzłów używane przez ext4.
filetype
Przechowywanie informacji na temat typu pliku we wpisach do katalogów.
flex_bg
Pozwala mapom bitów i tabelom i-węzłów na przechowywanie grup bloków w dowolnym
miejscu nośnika. Tune2fs nie będzie reorganizował położenia tablic i-węzłów ani map
bitowych alokowania w sposób, jaki mke2fs(8) zrobiłby to podczas tworzenia nowo
formatowanego systemu plików z włączoną opcją flex_bg.
has_journal
Używa dziennika w celu zapewnienia spójności systemu plików nawet pomiędzy
nieprawidłowymi zamknięciami systemu. Ustawienie tej funkcji systemu plików jest
odpowiednikiem użycia opcji -j.
fast_commit
Włącza funkcję szybkiego zatwierdzania dziennika, poprawiającą opóźnienia fsync.
large_dir
Zwiększa limit liczby plików na katalog. Tune2fs obecnie obsługuje wyłącznie włączenie
tej funkcji systemu plików.
huge_file
Obsługuje pliki o rozmiarze większym niż 2 TB.
large_file
System plików może zawierać pliki większe niż 2 GB.
metadata_csum
Przechowuje sumę kontrolną w celu zabezpieczenia zawartości w każdym bloku metadanych.
metadata_csum_seed
Pozwala systemowi plików na przechowywanie sumy kontrolnej metadanych w superbloku,
umożliwiając administratorowi zmianę UUID-u systemu plików za pomocą funkcji
metadata_csum, gdy jest on zamontowany.
mmp Włącza lub wyłącza funkcję zabezpieczenia przed wielokrotnym montowaniem (MMP - ang.
multiple mount protection).
project
Włącza śledzenie identyfikatora projektu. Służy to śledzeniu przydziałów dyskowych
projektu.
quota Włącza i-węzły przydziałów dyskowych wewnątrz systemu plików.
read-only
Wymusza na jądrze zamontowanie systemu plików w trybie tylko do odczytu.
resize_inode
Rezerwuje przestrzeń, dzięki której tablica deskryptora grupy bloków może się
powiększyć w przyszłości. Tune2fs obsługuje wyłącznie usunięcie tej funkcji systemu
plików.
sparse_super
Ogranicza liczbę kopii bezpieczeństwa superbloków dla zaoszczędzenia miejsca w dużych
systemach plików. Tune2fs obecnie obsługuje wyłącznie włączenie tej funkcji systemu
plików.
stable_inodes
Zabezpiecza system plików przed zmniejszeniem i zmianą UUID, aby umożliwić użycie
specjalistycznych ustawień szyfrowania korzystających z numerów i-węzłów i UUID-ów.
Tune2fs obecnie obsługuje wyłącznie włączenie tej funkcji systemu plików.
uninit_bg
Pozwala jądru na opóźnioną inicjalizację map bitów i tablic i-węzłów, oraz
przechowywanie najwyższej wartości nieużywanych i-węzłów systemu plików, w celu
zredukowania czasu działania e2fsck(8). Pierwsze uruchomienie e2fsck po włączeniu tej
funkcji będzie trwało przez pełen czas, ale kolejne zajmą jedynie ułamek pierwotnego
czasu trwania, w zależności od zapełnienia systemu plików.
verity Włącza obsługę zabezpieczeń plików verity. Tune2fs obsługuje wyłącznie włączenie tej
funkcji systemu plików.
Po zmianie cech sparse_super, uninit_bg, filetype lub resize_inode, może być konieczne sprawdzenie
systemu plików przez e2fsck(8), aby przywrócić go do porządku. Jeśli będzie to potrzebne, tune2fs
wypisze prośbę, aby administrator uruchomił e2fsck(8). Po ustawieniu cechy dir_index może zostać
uruchomiony e2fsck -D, aby skonwertować istniejące katalogi do formatu zhaszowanych B-drzew.
Włączenie określonych funkcji systemu plików może uniemożliwić zamontowanie go przez jądro
nieobsługujące takich cech. W szczególności: funkcje uninit_bg i flex_bg są obsługiwane tylko
przez system plików ext4.
-r liczba-zarezerwowanych-bloków
Ustawia liczbę zarezerwowanych bloków na podanym urządzeniu.
-Q opcje-udziału
Ustawia funkcję „quota” systemu plików i działa na plikach udziałów danego typu udziałów. Opcje
udziałów mogą być jedną lub kilkoma z poniższych:
[^]usrquota
Ustawia/usuwa udziały i-węzłów użytkownika w superbloku.
[^]grpquota
Ustawia/usuwa udziały i-węzłów grupy w superbloku.
[^]prjquota
Ustawia/usuwa udziały i-węzłów projektu w superbloku.
-T czas-ostatniego-sprawdzenia
Ustawia czas kiedy system plików był ostatnio sprawdzany przez e2fsck. Może to być przydatne w
skryptach używających Zarządcy Woluminów Logicznych (Logical Volume Manager) do tworzenia zrzutu
(snapshot) systemu plików i późniejszego jego sprawdzenia. Jeśli system plików nie był uszkodzony,
ta opcja może służyć do ustawienia czasu ostatniego sprawdzenia oryginalnego systemu pików. Format
czas-ostatniego-sprawdzania jest zgodny z międzynarodowym formatem daty, z opcjonalnie podaną
godziną, np. RRRRMMDD[GG[MM[SS]]]. Słowo kluczowe now jest także akceptowane, czas ostatniego
sprawdzenia będzie wówczas ustawiony na aktualny.
-u użytkownik
Ustawia użytkownika, który może korzystać z zarezerwowanych bloków. użytkownik może być wartością
numeryczną lub nazwą użytkownika. Jeżeli podana jest nazwa użytkownika, jest ona zamieniana na
numeryczny uid przed zapisem do superbloku.
-U UUID
Ustawia uniwersalnie unikatowy identyfikator (universally unique identifier - UUID) systemu plików
na UUID. UUID składa się z serii cyfr w systemie szesnastkowym oddzielonych myślnikami, jak np.:
„c1b9d5a2-f162-11cf-9ece-0020afc76f16”. Parametr UUID może przyjmować też następujące wartości:
clear usuwa UUID systemu plików
random generuje nowy, przypadkowy UUID
time generuje nowy UUID, oparty na czasie
UUID może być używany przez mount(8), fsck(8) i w /etc/fstab(5) (i pewnie też w innych
sytuacjach) poprzez podanie UUID=uuid zamiast nazwy urządzenia blokowego, jak np. /dev/hda1.
Więcej informacji można znaleźć w uuidgen(8). Jeżeli system nie posiada dobrego generatora liczb
losowych, takiego jak /dev/random lub /dev/urandom, tune2fs automatycznie posłuży się generatorem
opartym na czasie.
-z plik-zapasowy
Przed nadpisaniem bloku w systemie plików, zapisuje jego starą zawartość do pliku zapasowego.
Później można użyć programu e2undo(8) do przywrócenia starej zawartości systemu plików z pliku
zapasowego, jeśli coś pójdzie nie tak. Jeśli jako plik-zapasowy poda się pusty łańcuch, przyjmie
on wartość domyślną: tune2fs-urządzenie.e2undo w katalogu określonym zmienną środowiskową
E2FSPROGS_UNDO_DIR.
OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub zawieszenia systemu.
USTERKI
Nie znaleźliśmy jeszcze żadnych błędów, co nie oznacza, że ich tu nie ma...
AUTOR
tune2fs został napisany przez Remy'ego Carda <card@masi.ibp.fr>. Obecnie opiekuje się nim Theodore Ts'o <tytso@alum.mit.edu>. tune2fs korzysta z biblioteki ext2fs, napisanej przez Theodore'a Ts'o <tytso@mit.edu>. Ta strona podręcznika została napisana przez Christiana Kuhtza <chk@data-hh.Hanse.DE>. Sprawdzanie zależne od upływu czasu zostało dodane przez Uwe Ohse <uwe@tirka.gun.de>.
DOSTĘPNOŚĆ
tune2fs jest częścią pakietu e2fsprogs i jest dostępny na stronie http://e2fsprogs.sourceforge.net.
ZOBACZ TAKŻE
debugfs(8), dumpe2fs(8), e2fsck(8), mke2fs(8), ext4(5)
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com> Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej ⟨manpages-pl- list@lists.sourceforge.net⟩.