oracular (8) debugfs.8.gz

Provided by: manpages-pl_4.23.1-1_all bug

NAZWA

       debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

       debugfs  [  -DVwcin  ]  [  -b  rozmiar-bloku  ]  [  -s  superblok ] [ -f plik-komend ] [ -R komenda] [ -d
       urządzenie-źródła-danych ] [ -z plik-zapasowy ] [ urządzenie ]

OPIS

       Program debugfs jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia i  zmiany  stanu  systemu
       plików typu ext2, ext3 lub ext4.

       Urządzenie jest urządzeniem blokowym (np. /dev/sdXX) lub plikiem zawierającym system plików.

OPCJE

       -w     Określa,  że  system plików powinien być otwarty w trybie odczyt-zapis (read-write). Bez tej opcji
              system plików otwierany jest w trybie tylko-do-odczytu (read-only).

       -n     Wyłącza weryfikację sumy kontrolnej metadanych. Powinno się jej używać tylko wówczas, gdy jest się
              przekonanym o poprawności metadanych, pomimo odmiennych komunikatów e2fsprogs.

       -c     Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym (catastrophic mode), gdzie
              i-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo odczytywane.  Ta  opcja  może  być  przydatna  dla
              znacznie uszkodzonych systemów plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.

       -i     Powoduje,  że  urządzenie  reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program e2image. Ponieważ obraz
              ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy bitowe alokacji i-węzłów oraz
              tablicę i-węzłów, wiele komend debugfs nie będzie działało poprawnie.  Ostrzeżenie: nie ma żadnych
              bezpiecznych sprawdzeń, dlatego debugfs może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak  ls,
              dump, itd.  debugfs jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!

       -d urządzenie-źródła-danych
              W  użyciu  z opcją -i, określa urządzenie-źródła-danych, które powinno być użyte do odczytu bloków
              nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie.

       -b rozmiar-bloku
              Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików (w bajtach) zamiast, tak jak normalnie,
              wykrywać  odpowiedni  rozmiar.  Opcja  ta powinna być rzadko używana, głównie w przypadku systemów
              plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia.

       -s superblok
              Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego (położonego w odstępie
              1024  bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się opcję -s, konieczne jest również podanie
              rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu opcji -b. Opcja ta powinna być rzadko używana,  głównie
              w przypadku systemów plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia.

       -f plik_komend
              Powoduje,  że  debugfs  odczytuje komendy z pliku komend i wykonuje je. Po zakończeniu wykonywania
              tych komend debugfs kończy pracę.

       -D     Powoduje, że debugfs otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia, pomijając bufory.
              Proszę  zauważyć,  że niektóre linuksowe urządzenia, przede wszystkim szkielet mapujący urządzenia
              (device mapper) nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).

       -R żądanie
              Powoduje wykonanie pojedynczego żądania i zakończenie pracy.

       -V     Wyświetla wersję programu debugfs i kończy pracę.

       -z plik-zapasowy
              Przed nadpisaniem bloku w systemie plików, zapisuje jego  starą  zawartość  do  pliku  zapasowego.
              Później  można  użyć  programu  eundo(8)  do przywrócenia starej zawartości systemu plików z pliku
              zapasowego, jeśli coś pójdzie nie tak. Jeśli jako plik-zapasowy poda się pusty  łańcuch,  przyjmie
              on   wartość  domyślną:  debugfs-urządzenie.e2undo  w  katalogu  określonym  zmienną  środowiskową
              E2FSPROGS_UNDO_DIR.

              OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub zawieszenia systemu.

OKREŚLANIE PLIKÓW

       Wiele komend debugfs pobiera określ-pliku jako argument określający i-węzeł (w przeciwieństwie  do  nazwy
       ścieżkowej)  systemu  plików, aktualnie otwartego przez debugfs.  Argument określ-pliku może być podany w
       dwu postaciach. Pierwszą jest numer i-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np.  <2>.   Drugą  postać  stanowi
       nazwa  ścieżkowa; jeśli jest ona poprzedzona ukośnikiem ('/'), to będzie interpretowana względem katalogu
       głównego (root) systemu plików aktualnie otwartego przez debugfs.  Jeśli nie,  to  interpretowana  będzie
       względem  bieżącego  katalogu  roboczego,  jaki  jest  w  ustawiony w danym momencie w debugfs.  Można go
       zmienić posługując się komendą debugfs o nazwie cd.

POLECENIA

       debugfs jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.

       blocks określ-pliku
              Wypisuje bloki używane przez i-węzeł określ-pliku na standardowe wyjście.

       bmap [ -a ] określ-pliku blok-logiczny [blok-fizyczny]
              Wypisuje lub ustawia numer fizycznego  bloku,  odnoszącego  się  do  logicznego  bloku  o  numerze
              blok-logiczny  w i-węźle określ-pliku. Jeśli podano flagę -a program postara się przydzielić blok,
              jeśli będzie to konieczne.

       block_dump [ -x ] [-f plik-wyjściowy] numer-bloku
              Zrzuca blok systemu plików podany jako numer-bloku szesnastkowo i w  formacie  ASCII  na  konsolę.
              Jeśli  podano  opcję -f, to numer bloku jest liczony od początku podanego pliku-wyjściowego. Jeśli
              podano opcję -x, to blok jest interpretowany jako blok atrybutu rozszerzonego i  jest  wypisywany,
              aby pokazać strukturę danych atrybutów rozszerzonych.

       cat określ-pliku
              Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku na standardowe wyjście.

       cd określ-pliku
              Zmienia bieżący katalog roboczy na określ-pliku.

       chroot określ-pliku
              Zmień katalog główny (root) na katalog określ-pliku.

       close [-a]
              Zamyka  aktualnie  otwarty  system  plików.  Jeżeli  poda się opcję -a, to wypisywane są wszystkie
              zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w
              stosunku do głównego.

       clri określ-pliku
              Czyści zawartość i-węzła określ-pliku.

       copy_inode i-węzeł-źródłowy i-węzeł-docelowy
              Kopiuje   zawartość   struktury   i-węzła-źródłowego   i   używa   jej   do  nadpisania  struktury
              i-węzła-docelowego.

       dirsearch określ-pliku nazwa-pliku
              Przeszukuje katalog określ-pliku szukając nazwy-pliku.

       dirty [-clean]
              Oznacza system plików jako "brudny",  dzięki  czemu  superblok  zostanie  zapisany  przy  wyjściu.
              Dodatkowo czyści flagę prawidłowości superbloku lub, jeśli podano opcję -clean, ustawia ją.

       dump [-p] określ-pliku plik-wyjściowy
              Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku do pliku wyjściowego plik-wyjściowy.  Jeśli podano opcję -p,
              to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach plik-wyjściowy, tak jak dla określ-pliku.

       dump_mmp [blok-mmp]
              Wyświetla  wartości  pól  zabezpieczenia  przed  wielokrotnym  montowaniem  (ang.   multiple-mount
              protection  -  MMP).  Jeśli podano blok-mmp, to weryfikuje i zrzuca wartości MMP z podanego numeru
              bloku, w przeciwnym razie używa pola s_mmp_block w  superbloku  to  odnalezienia  i  wykorzystania
              istniejącego bloku MMP.

       dx_hash [-cv] [-h algorytm-skrótu] [-s ziarno-skrótu] nazwa-pliku
              Oblicza  skrót  katalogu  nazwa-pliku.  Opcja  -c powoduje zamianę wszystkich liter na małe, przed
              obliczeniem skrótu. Opcja -v zwiększy szczegółowość komunikatów dx_hash oraz  wypisze  algorytm  i
              ziarno  skrótu,  przed  jego  obliczeniem. Jeśli system plików jest otwarty, używa ziarna-skrótu i
              domyślnego algorytmu-skrótu używanego przez system plików, choć można to przesłonić opcjami  -h  i
              -s.  Algorytm skrótu podany opcją -h może być następujący: legacy, half_md4 lub tea. Ziarno skrótu
              podane opcją -s musi być w formacie UUID.

       dump_extents [-n] [-l] określ-pliku
              Zrzuca drzewo ekstentów i-węzła  określ-pliku.  Flaga  -n  spowoduje,  że  dump_extents  wyświetli
              jedynie  wewnętrzne  węzły  w  drzewie  ekstentów.  Flaga -l spowoduje, że opcja wyświetli jedynie
              liście drzewa ekstentów.

              Proszę zauważyć, że długość i  zakres  bloków  do  ostatniego  ekstenta  w  węźle  wewnętrznym  są
              przybliżone  przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są przechowywane w strukturze danych systemu
              plików. Wyświetlane wartości nie muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu  lub
              uszkodzenia w systemie plików.

       dump_unused
              Zrzuca nieużywane bloki zawierające bajty niezerowe.

       ea_get [-f plik-wyjściowy]|[-xVC] [-r] określ-pliku nazwa-atrybutu
              Pobiera  wartości atrybutu rozszerzonego nazwa-atrybutu w pliku określ-pliku i wypisuje je albo na
              standardowe wyjście albo do pliku-wyjściowego.

       ea_list okresl-pliku
              Wypisuje listę atrybutów rozszerzonych związanych z plikiem określ-pliku na standardowe wyjście.

       ea_set [-f plik-wejściowy] [-r] określ-pliku nazwa-atrybutu wartość-atrybutu
              Ustawia wartości atrybutu rozszerzonego nazwa-atrybutu w pliku określ-pliku  na  wartość  łańcucha
              wartość-atrybutu lub odczytuje je z pliku-wejściowego.

       ea_rm określ-pliku nazwy-atrybutów...
              Usuwa atrybut rozszerzony nazwa-atrybutu z pliku określ-pliku.

       expand_dir określ-pliku
              Rozwija katalog określ-pliku.

       fallocate określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]
              Przydziela   i   mapuje   niezainicjowane   bloki  do  określ-pliku,  pomiędzy  blokiem  logicznym
              blok-początkowy a blokiem-końcowym (włącznie). Jeśli nie podano bloku-końcowego, funkcja  dokonuje
              mapowania  do  momentu  gdy  wyczerpią  się  wolne bloki dysku lub gdy osiągnie maksymalny rozmiar
              pliku. Istniejące przypisania nie ulegają zmianie.

       feature [cecha] [-cecha] ...
              Ustawia (lub czyści - z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku,  a  następnie  wyświetla
              aktualny stan cech systemu plików.

       filefrag [-dvr] określ-pliku
              Wypisuje  liczbę  ciągłych  ekstentów  w  określ-pliku.  Jeśli określ-pliku jest katalogiem, a nie
              podano opcji -d, to filefrag wypisze liczbę ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja  -v
              spowoduje,  że  filefrag  wypisze  tabelaryczną  listę  ciągłych ekstentów pliku. Opcja -r oznacza
              rekurencyjne wypisanie katalogu.

       find_free_block [liczba [cel]]
              Znajduje pierwsze liczba wolnych bloków, poczynając od cel i alokuje  je.  Dostępne  również  jako
              ffb.

       find_free_inode [katalog [tryb]]
              Znajduje  wolny  i-węzeł  i alokuje go. Jeśli go podano, to argument katalog określa numer i-węzła
              katalogu, w którym ma zostać umieszczony i-węzeł. Drugi opcjonalny  argument  tryb  określa  prawa
              nowego  i-węzła  (jeżeli  w  trybie mode ustawiony jest bit katalogu, to procedura alokacji będzie
              działać odmiennie). Dostępne również jako ffi.

       freeb blok [liczba]
              Zaznacza blok o numerze blok jako  niezaalokowany.  Jeżeli  podany  zostanie  opcjonalny  argument
              liczba,   to   liczba  bloków  zaczynając  od  bloku  o  numerze  blok  zostanie  zaznaczona  jako
              niezaalokowana.

       freefrag [-c część_kb ]
              Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym  systemie  plików.  Jeśli  poda  się
              opcję -c, to polecenie freefrag wypisze liczbę wolnych części o rozmiarze część_kb. Rozmiar części
              musi być potęgą dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików.

       freei określ-pliku [numer]
              Zwalnia i-węzeł podany przez określ-pliku.  Jeśli  poda  się  numer,  to  czyści  również  numer-1
              i-węzłów po podanym i-węźle.

       get_quota typ-kwoty identyfikator
              Wyświetla   informacje   o  przydziałach  dla  danego  typu  (użytkownik,  grupa  lub  projekt)  i
              identyfikatora przydziału

       help   Pokazuje listę poleceń rozumianych przez debugfs.

       htree_dump określ-pliku
              Zrzuca indeksowany za pomocą skrótów katalog określ-pliku, pokazując jego strukturę drzewa.

       icheck blok ...
              Pokazuje zestawienie i-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w wierszu poleceń.

       inode_dump [-b]|[-e]|[-x] określ-pliku
              Wypisuje zawartość struktury i-węzła w formacie szesnastkowym i ASCII. Opcja -b nakazuje zrzucenie
              wyłącznie  zawartości  listy i_blocks. Opcja -e powoduje zrzucenie wyłącznie zawartości dodatkowej
              przestrzeni i-węzła, używanej do przechowywania  atrybutów  rozszerzonych  na  miejscu.  Opcja  -x
              powoduje zrzucenie zinterpretowanej dodatkowej przestrzeni i-węzła i atrybutów rozszerzonych. Jest
              to przydatne przy szukaniu błędów w uszkodzonych i-węzłach zawierających atrybuty rozszerzone.

       imap określ-pliku
              Wypisuje położenie struktury danych i-węzła (w tabeli i-węzłów) określ-pliku.

       init_filesys urządzenie rozmiar-bloku
              Tworzy system plików ext2 na urządzeniu urządzenie z rozmiarem  urządzenia  rozmiar-bloku.  Proszę
              zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać
              program mke2fs(8). Ta komenda jest tylko wywołaniem funkcji z  biblioteki  niskopoziomowej,  która
              ustawia superblok i deskryptory bloków.

       journal_close
              Zamyka otwarty dziennik.

       journal_open[-c] [-v wersja] [-f dziennik-rozszerzony]
              Otwiera  dziennik do odczytu i zapisu. Sprawdzanie sum kontrolnych dziennika można włączyć podając
              -c a ich format (2  lub  3)  można  wybrać  opcją  -v.  Dziennik  rozszerzony  można  załadować  z
              dziennika-rozszerzonego.

       journal_run
              Odtwarza ponownie wszystkie transakcje w otwartym dzienniku.

       journal_write [-b bloki] [-r do-odrzucenia] [-c] plik
              Zapisuje  transakcje  w  otwartym  dzienniku.  Listę  bloków do zapisania należy podać jako bloki,
              używając przecinka jako separatora; same bloki powinny być  możliwe  do  odczytu  z  pliku.  Listę
              bloków  do  odrzucenia  należy  podać  jako  do-odrzucenia,  używając  przecinka  jako separatora.
              Domyślnie  na  końcu  zapisywany  jest  rekord   potwierdzenia,   -c   przełączy   na   transakcję
              niezatwierdzoną.

       kill_file określ-pliku
              Zwalnia  (dealokuje)  i-węzeł  określ-pliku i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie usuwa to żadnych
              wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i-węzła.  Aby usunąć (ang. unlink) plik,  proszę
              zapoznać się z poleceniem rm(1).

       lcd katalog
              Zmienia bieżący katalog roboczy debugfs na katalog na pierwotnym (native) systemie plików.

       list_quota typ-przydziału
              Wyświetla informacje o przydziałach dla danego typu przydziału (użytkownik, grupa lub projekt).

       ln określ-pliku plik-docelowy
              Tworzy  dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie plik-docelowy, do pliku określ-pliku. Proszę zauważyć,
              że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

       logdump [-acsOS] [-b blok] [-n numer-transakcji] [-i -określ-pliku] [-f dziennik] [plik-wyjściowy]
              Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie zrzuca, i-węzeł dziennika  brany  z  superbloku.  Można
              przesłonić  ten  wybór  za  pomocą opcji -i, która zrzuca dziennik z wewnętrznego i-węzła podanego
              jako określ-pliku. Zwykły plik zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji -f. Opcja -s
              wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika.

              Opcja -S powoduje wypisanie przez logdump zawartości superbloku dziennika.

              Opcja -a powoduje, że logdump wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z opcją -b logdump
              wypisuje wszystkie rekordy dziennika, które odnoszą się  do  podanego  bloku.  Opcja  -c  wypisuje
              zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje -a i -b.

              Opcja  -O  powoduje,  że  logdump  wyświetli  stare (dla których utworzono punkty kontrolne) wpisy
              dziennika. Można w ten sposób spróbować prześledzić problemy  dziennika  nawet  po  jego  ponownym
              odtworzeniu.

              Opcja  -n  spowoduje,  że  logdump  będzie kontynuować poza blok dziennika, któremu brakuje liczby
              magicznej. Zatrzyma się tylko po wypisaniu całego dziennika lub po osiągnięciu numeru-transakcji.

       ls [-l] [-c] [-d] [-p] [-r] określ-pliku
              Wypisuje listę plików w katalogu określ-pliku. Flaga  -c  powoduje  wyświetlenie  sum  kontrolnych
              bloków  katalogu (jeśli są obecne). Flaga -d wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Flaga -l wypisuje
              pliki za pomocą bardziej szczegółowego formatu. Opcja -p wypisze  pliki  w  formacie,  który  jest
              łatwiejszy  do  przetworzenia  przez  skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać ewentualne spacje i inne
              znaki niedrukowalne na końcu nazw plików. Flaga -r wymusi wypisywanie  nazwy  pliku,  nawet  jeśli
              jest zaszyfrowana.

       list_deleted_inodes [limit]
              Wypisuje  usunięte  i-węzły,  opcjonalnie  ograniczone  do  usuniętych limit sekund temu. Dostępne
              również jako lsdel.

              Polecenie było przydatne do  usuwania  przypadkowo  skasowanych  plików  z  systemu  plików  ext2.
              Niestety  nie  jest przydatne do tego celu w systemach plików ext3 ani ext4, ponieważ bloki danych
              i-węzłów nie są już dostępne po zwolnieniu i-węzła.

       modify_inode określ-pliku
              Zmienia zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku. Dostępne również jako mi.

       mkdir określ-pliku
              Tworzy katalog.

       mknod określ-pliku [p|[[c|b] główny poboczny]]
              Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego  lub  blokowego).  Jeżeli
              tworzone  ma  być  urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać podany główny (major) i poboczny
              (minor) numer urządzenia.

       ncheck [-c] numer-i-węzła ...
              Za pomocą żądanej listy numerów i-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych  i-węzłów.  Flaga  -c
              włącza  sprawdzania  informacji  o typie pliku we wpisie katalogu, upewniając się, że pasuje on do
              typu i-węzła.

       open [-weficD] [-b rozmiar-bloku] [-d nazwa-obrazu] [-s superblok] [-z plik-zapasowy] urządzenie
              Otwiera system plików do edycji. Flaga -f wymusza otwarcie systemu plików nawet wtedy gdy  posiada
              on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły by otwarciu.  Opcja -e powoduje,
              że system plików jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje -b -c, -d, -i, -s, -w i -D zachowują się
              tak samo jak te z debugfs.

       punch określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]
              Usuwa  bloki  w  i-węźle,  poczynając od bloku-początkowego do bloku-końcowego. Jeśli nie poda się
              bloku-końcowego, to ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate),  tzn.  dealokowane
              będą wszystkie bloki od bloku-początkowego, aż do końca pliku.

       symlink określ-pliku cel
              Tworzy dowiązanie symboliczne.

       pwd    Pokazuje bieżący katalog roboczy.

       quit   Kończy pracę debugfs.

       rdump katalog[...] miejsce-docelowe
              Zrzuca  rekurencyjnie  katalog  lub wiele katalogów wraz z zawartością (włączając plik, dowiązania
              symboliczne i inne katalogi) w miejsce_docelowe,  które  powinno  być  istniejącym  katalogiem  na
              pierwotnym systemie plików.

       rm ścieżka
              Usuwa  (ang.  unlink)  ścieżkę. Jeśli spowoduje to, że i-węzeł wskazywany przez ścieżka nie będzie
              posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink().

       rmdir określ-pliku
              Usuwa katalog określ-pliku.

       setb blok [liczba]
              Zaznacza blok o numerze blok jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument  liczba,
              to wtedy liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako zaalokowana.

       set_block_group num-dgb pole wartość
              Modyfikuje  deskryptor  grupy  bloków określony przez num-dgb tak, że pole deskryptora pole będzie
              miało wartość wartość. Dostępne również jako set_bg.

       set_current_time czas
              Ustawia aktualny czas (w sekundach od epoki uniksa) przy ustawianiu pól systemu plików.

       seti określ-pliku [liczba]
              Oznacza i-węzeł określ-pliku, jako użyty  w  mapie  bitów  i-węzła.  Jeśli  poda  się  liczbę,  to
              oznaczanych jest również liczba-1 i-węzłów po podanym i-węźle.

       set_inode_field określ-pliku pole wartość
              Modyfikuje  i-węzeł  określony  przez  określ-pliku  tak,  że  pole pole ma wartość wartość. Lista
              prawidłowych pól i-węzła, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za  pomocą:
              set_inode_field -l. Dostępne również jako sif.

       set_mmp_value pole wartość
              Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple-mount protection - MMP) tak,
              że pole mmp pole, ma wartość wartość. Lista poprawnych  pól  MMP,  które  mogą  być  ustawione  tą
              komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: set_mmp_value -l. Dostępne również jako smmp.

       set_super_value pole wartość
              Ustawia  pole superbloku pole na wartość wartość. Wszystkie prawidłowe pola superbloku, które mogą
              być ustawione tą komendą, mogą zostać wyświetlone za pomocą: set_super_value -l. Dostępne  również
              jako ssv.

       show_debugfs_params
              Wyświetla parametry debugfs takie jak informacje o obecnie otwartych systemach plików.

       show_super_stats [-h]
              Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga -h, wypisywana
              jest tylko zawartość superbloku. Dostępne również jako stats.

       stat określ-pliku
              Wyświetla zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.

       supported_features
              Wyświetla funkcje systemu plików obsługiwane przez tę wersję debugfs.

       testb blok [liczba]
              Sprawdza, czy blok o numerze blok jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.   Jeżeli
              podany  jest  opcjonalny  argument  liczba,  wtedy zostanie sprawdzona liczba bloków zaczynając od
              bloku o numerze blok.

       testi określ-pliku
              Sprawdza, czy i-węzeł określ-pliku jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.

       undel <numer-i-węzła> [ścieżka]
              Odwołuje usunięcie podanego numeru i-węzła (który musi być  ujęty  w  nawiasy  trójkątne),  dzięki
              czemu  jego  bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie dowiązuje odzyskany i-węzeł do podanej
              ścieżki. Po użyciu komendy undel powinno się zawsze uruchomić e2fsck, w celu odzyskania usuniętych
              plików.

              Proszę  zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to dowiązywanie i-węzła do
              katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może spowodować alokację bloku, który był wcześniej
              użyty  przez  jeden  z plików do odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i-węzły bez
              podawania ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy link, która dowiązuje
              i-węzeł  do  ścieżki  docelowej,  lub  użyć  e2fsck  do  sprawdzenia  systemu  plików i dowiązania
              wszystkich odzyskanych i-węzłów do katalogu lost+found.

       unlink ścieżka
              Usuwa dowiązanie do i-węzła, określone przez ścieżkę.  Proszę  zauważyć,  że  nie  dostosowuje  to
              odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

       write plik-źródłowy plik-wyjściowy
              Kopiuje  zawartość  pliku-źródłowego  do  nowo  tworzonego  pliku  w  systemie  plików,  o  nazwie
              plik-wyjściowy.

       zap_block [-f plik] [-o przesunięcie] [-l długość] [-p wzorzec] numer-bloku
              Nadpisuje blok określony numerem-bloku bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję  -p  bajtami
              określonymi  we  wzorcu.  Jeśli  podano  -f, to numer-bloku jest liczony w odniesieniu do początku
              pliku podanego jako określ-pliku. Opcje -o i -l ograniczają przedział bajtów do  wyczyszczenia  do
              podanego przesunięcia i długości w odniesieniu do początku bloku.

       zap_block [-f określ-pliku] [-b bit] numer-bloku
              Zamienia porcje bitów fizycznego numeru-bloku. Jeśli podano -f, numer bloku jest blokiem logicznym
              liczonym od początku określ-pliku.

ZMIENNE ŚRODOWISKOWE

       DEBUGFS_PAGER, PAGER
              Program debugfs zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez program stronicujący.  Są
              to  następujące  komendy:  show_super_stats  (stats), list_directory (ls), show_inode_info (stat),
              list_deleted_inodes (lsdel) i htree_dump. Można podać określony  program  stronicujący  za  pomocą
              zmiennej środowiskowej DEBUGFS_PAGER lub, jeśli nie jest ustawiona, PAGER.

              Proszę  zauważyć,  że  ponieważ  program  stronicujący  jest  używany  zawsze, to less(1) nie jest
              szczególnie dobry, ponieważ czyści ekran przed wyświetleniem wyjścia komendy i  czyści  ekran,  po
              wyjściu  programu  stronicującego.  Wielu  użytkowników  preferuje  używanie less(1) do większości
              zastosowań i jest to powód, dla którego dostępna jest zmienna  środowiskowa  DEBUGFS_PAGER,  która
              przesłania ogólniejszą zmienną środowiskową PAGER.

AUTOR

       debugfs zostało napisane przez Theodore Ts'o <tytso@mit.edu>.

ZOBACZ TAKŻE

       dumpe2fs(8), tune2fs(8), e2fsck(8), mke2fs(8), ext4(5)

TŁUMACZENIE

       Autorami  polskiego  tłumaczenia  niniejszej  strony  podręcznika są: Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl> i
       Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

       Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje  o  warunkach  licencji  można  uzyskać
       zapoznając  się  z  GNU General Public License w wersji 3 ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub
       nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

       Błędy w tłumaczeniu  strony  podręcznika  prosimy  zgłaszać  na  adres  listy  dyskusyjnej  ⟨manpages-pl-
       list@lists.sourceforge.net⟩.